Üretici Gelecek: Toprak ve Ziraat Eğitiminde Sürdürülebilir Yaklaşımlar


Abstract views: 25 / PDF downloads: 64

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.15597408

Özet

Bu araştırma, uygulamalı eğitim programlarının sürdürülebilir tarım ve çevre bilinci üzerindeki etkilerini incelemeyi amaçlamaktadır. Çalışma, Diyarbakır’da bir lisede öğrenim gören 9. ve 10. sınıf öğrencilerinden oluşan 60 katılımcıyla yürütülmüş ve karma yöntem araştırma deseni kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Nicel veriler, Çevresel Tutum Ölçeği ile toplanırken; nitel veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler ve gözlemler yoluyla elde edilmiştir. Araştırma bulguları, uygulamalı eğitim programlarının öğrencilerin çevresel duyarlılığını, çevreye yönelik tutum ve davranışlarını, ayrıca çevresel bilgi düzeylerini anlamlı ölçüde artırdığını göstermektedir. Öğrenciler, çevre sorunlarına karşı daha bilinçli hale gelmiş ve sürdürülebilir tarım uygulamalarına yönelik olumlu tutumlar geliştirmiştir. Sürdürülebilir tarım konusundaki algılarında çevre koruma, gıda güvenliği ve ekonomik sürdürülebilirlik gibi temel unsurlar öne çıkmıştır. Programın, öğrencilerin çevre bilinci kazanmalarını sağlamanın yanı sıra problem çözme, eleştirel düşünme ve iş birliği gibi becerilerini de geliştirdiği gözlemlenmiştir. Katılımcılar, programın daha etkili olabilmesi için süresinin uzatılmasını, daha fazla ekipman sağlanmasını ve teorik bilgilerin uygulamalarla daha güçlü bir şekilde ilişkilendirilmesini önermiştir. Özellikle tarımsal üretim süreçleri, ekolojik denge ve çevresel sürdürülebilirlik konularında daha fazla içeriğe yer verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, uygulamalı eğitim programlarının çevresel farkındalık ve sürdürülebilir tarım eğitimi açısından kritik bir araç olduğu vurgulanmıştır. Bu tür programların daha geniş kitlelere ulaştırılması, çevre bilincini artırmada ve sürdürülebilir tarım uygulamalarını yaygınlaştırmada önemli bir rol oynayacaktır. Eğitim sisteminde bu tür programlara daha fazla yer verilmesi, sürdürülebilir kalkınma hedeflerine ulaşmada etkili bir strateji olarak değerlendirilmelidir. Araştırma, uygulamalı eğitim yöntemlerinin etkinliğini ortaya koyarak eğitim politikalarına yönelik önemli öneriler sunmaktadır.

Referanslar

Atış, E., & Günden, C. (2023). Gençlerin çevreye duyarlı üretim yöntemi önceliği ve organik ürün satın alma eğilimi. Adnan Menderes Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2), 181-187.

Aysu, B., & Aral, N. (2024). Erken çocuklukta tarım eğitimi: Sürdürülebilir geleceğin temelleri olabilir mi? Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 6(1), 18-24.

Çelik Ateş, H., & Akbaş, A. (2018). Sürdürülebilir tarımda doğal kaynakların kullanımı. AcademiaJournal of Social Sciences, Özel Sayı (1), 398-403.

Cohen, J. (1960). A coefficient of agreement for nominal scales. Educational and Psychological Measurement, 20(1), 37-46.

Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage Publications.

Field, A. (2009). Discoveringstatisticsusing SPSS. Sage Publications.

Kılıç, S., & İnal, M. E. (2010). Yükseköğretimde çevre eğitimi alan ve almayan öğrencilerde çevre bilinci: Niğde Üniversitesi örneği. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(2), 70-83.

Krajcik, J. S., &Blumenfeld, P. C. (2006). Project-based learning. In R. K. Sawyer (Ed.), The Cambridge handbook of the learning sciences (pp. 317-334). Cambridge University Press.

Miles, M. B., &Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage Publications.

Patton, M. Q. (2002). Qualitative research and evaluation methods. Sage Publications.

Sancak, B. T. (2022). Çevresel bilincin tutum ve davranış üzerindeki etkisinin incelenmesi: Bingöl Üniversitesi örneği. Akademik Matbuat, 6(1), 91-110.

Ulaş, D. (2021). Proje tabanlı öğrenme ile işletme ekonomisinin ve çevre bilincinin öğretilmesi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 76(2), 1-10.

Uzun, N., Gilbertson, K. L., Keles, O. &Ratinen, I. (2019). Environmental attitude scale for secondary school and undergraduate students: Validity and reliability study. Journal of Education in Science, Environment and Health (JESEH), 5(1), 79-90.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

Yılmaz, A., Aydın, M., & Bahar, M. (2002). Çevre eğitimi ve çevre bilincinin geliştirilmesi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8(1), 153-166.

Yoloğlu, A. C., & Halisdemir, B. (2020). Üniversite öğrencilerinin çevre bilinci ve çevresel tutumları üzerine ampirik bir çalışma: Mersin Üniversitesi örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(103), 91-107.

İndir

Yayınlanmış

31.05.2025

Nasıl Atıf Yapılır

Uçmaz, A., & İpek, R. (2025). Üretici Gelecek: Toprak ve Ziraat Eğitiminde Sürdürülebilir Yaklaşımlar. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 12(119), 1147–1154. https://doi.org/10.5281/zenodo.15597408