BEDRİ RAHMİ EYÜBOĞLU'NUN ŞİİRLERİNDE RESME AİT UNSURLAR

Özet

Batılılaşma devri Türk edebiyatı, yeni edebî türlere sahne olurken şiir gibi köklü bir söz söyleme sanatının da tartışılmasına
zemin hazırlar. Bu çerçevede şiir türünün biçimsel özellikleri ve konuları dönüşürken ayrıca şiirin diğer güzel sanatlar ile olan
ilişkisi de zaman zaman gündeme gelir. Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatı bu açıdan zengin bir evreyi teşkil eder. Dönemin
tanınmış şairlerinden Bedri Rahmi Eyüboğlu (1913-1975), şairliğinin yanı sıra Türk resim tarihinde iz bırakmış güçlü bir
figürdür. Eyüboğlu, her iki sanatla ilgilenip hem resimde hem de şiirde dikkate değer bir çizgi yakalamıştır. Şair Bedri Rahmi,
Cumhuriyet devrinin ana eğilimlerinden birine tam anlamıyla dâhil olmayan özgün bir sanatkârdır. Onun şiirlerine halk kültürü
ve doğal söyleyişlerin yanı sıra ressamlığından kaynaklanan birtakım hususiyetler de karakter kazandırmıştır. Şiirlerinde
renklere geniş yer ayırması ve renk vurgularıyla alışılmadık söyleyişler meydana getirmesi de ressam duyarlılığını işaret eder.
Dış dünyaya dair gözlemlerini şiirleştirirken âdeta sözlerle bir tablo çizer gibi hareket etmesi, bazen de ressamları ve resme ait
unsurları anması; onun şiir söylerken resim sanatından etkilendiğini, âleme ressam gözüyle bakmaktan kendini alamadığını
gösterir. Bu makalede, Bedri Rahmi'nin şiirlerinde resme ait unsurların kullanımı örneklendirilmiş; şairin ifade ve imaj
yaratmada bu unsurlardan nasıl istifade ettiği gösterilmeye çalışılmıştır.