QUINE’IN MONİZMİ VE MODAL DIŞLAYICILIĞI KAPSAMINDA BAĞLILIK KAVRAMI

Özet

Bu çalışmanın iddiası, W.V.O. Quine’ın mereolojik kompozisyon düşüncelerine karşı takındığı felsefi tavrın kaçınılmaz olarak onun ontolojik kompozisyon teorilerini dışlayıcı bağlamda yorumlamasına sebep olduğudur. Quine’ın özgülük monizmini modal bağlamda dışlayıcı bir maddecilik olarak ele almak suretiyle modalite problemlerini çözmeye çalıştığı gözlemlenmiştir. Bu tasniflerin Quine tarafından nasıl karşılandığını çözmedeki hayati rolü nedeniyle, Quine’ın de re modaliteler aleminin içerisine, koşullu ve imkansız çıkarımları kabul etmediği kaydedilmiştir. Bu nedenle Quine, bütün içsel güçler (power) ve nedensel veya teleolojik eğilimler (dispositions) gibi entitelerin ontolojik bakımdan monist bir perspektifle görülmesini talep etmektedir. Quine, analitikliği reddetmesi ve modaliteleri dışlama üzerinden kurduğu ontolojisine rağmen felsefeci S. Mumford, Quine’nin bu çözümüne “bağlılıklar” (superveniences) üzerinden yeni bir paradoksal tartışma açmak suretiyle Quine’ın monist perspektifini reddetmiştir. Bağlılıklar (superveniences), Mumford’a göre tip-tip kimlikleri (type-type identities) monist bir mereolojik bakış açısıyla belirlerken bazı sorunları da beraberinde getirmektedir. Mumford’ın bu itirazına göre Quine, her ne kadar ünlü makalesi “Empirisizmin İki Dogması”nda eleştirmiş olsa da indirgemeciliği, monizm adı altında bir çeşit ontolojik belirsizlikleri eleme girişimi olarak yeniden sunmaktadır