Geleneksel ve Modern Keman Tekniklerinin İncelenmesi


Abstract views: 125 / PDF downloads: 76

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14020375

Anahtar Kelimeler:

Keman, Keman Teknikleri, Çağdaş Müzik

Özet

Müziğin yüzyıllar içindeki gelişimi boyunca keman eserlerinde de dönemden döneme, ekolden ekole, besteciden besteciye değişimler görülmüştür. Bu değişimin bir parçasını da keman çalım teknikleri oluşturur. Keman teknikleri, solo keman eserlerinin ilk büyük örneklerinin verildiği barok dönemden 20. yüzyıl müziğine kadar ciddi bir gelişim hattı göstermiş, fakat modern dönemde bütün kalıplarından sıyrılarak daha önce eşi görülmemiş bir çeşitlilik kazanmıştır. Kaynak ve literatür taraması yöntemiyle oluşturulan bu çalışmada hem geleneksel keman teknikleri hem geleneksel tekniklerin çağdaş müzikteki yeni yorumları hem de çağdaş müziğe özgü ileri keman teknikleri tarihsel bir kavrayış içinde incelenmiştir. Çalışmada seçili keman teknikleri incelenip yorumlanırken seçili eserlerden nota örnekleri çağdaş müzikle sınırlandırılmış, tekniklere dair besteciler ve icracılara kılavuz olması hedeflenen öneriler sunulmuştur.

Referanslar

Apel, W. (1944). Harvard dictionary of music. (second edition revides and enlarged), The Belknap Press of Harvard University Press.

Arditti, I., & Platz, R. H. P. (2013). The techniques of violin playing. Music Akademie.

Boyden, D. D. (1950). The violin and its technique in the 18th century. The Musical Quarterly, 36(1), 9-38.

Karcılıoğlu, İ. (2018). Yaylı çalgılarda kullanılan modern icra teknikleri ve grafik notasyonu. Conservatorium, 5(1), 19- 38.

Kimura, M. (1999). How to produce subharmonics on the violin. Journal of New Music Research, 28(2), 178-184.

Knox, G. (2018). Stretching Th String: Embedding Pedagogical Strategies in Extended Techniques Compositions For Strings. [Yayımlanmamış Doktora Tezi]. (88404), Middlesex University, London.

Kiremitci, A. P. (2024). Obua eğitiminde 6 modern çalma tekniği ve çalışma önerileri. D-Sanat (8), 34-48.

Krewer, M. (2018). Extended Techniques for Intermediate Violin Students. [Yayımlanmamış Doktora Tezi], Louisiana State University, Louisiana.

Mansfield, O. (1924). The Story of the Trill, or Shake. The Etude. Theodore Presser Company.

Van der Merwe, B. (2005). New Frontiers in the Art Of Violin Performance: The Contemporary Study And Pedagogy of Extended Performance Techniques For The Violin. UMI.

Nummela, A. (2023). The Contemporary String Instruments How To Master Extended Bowed String Instrument Performance Techniques. [Degree project]. (Course: CA1004), Master of Musical Performance Kungliga Musikhögskola.

Schelleng, J. (1974). The physics of the bowed string, Scientific American Magazine, 230(1), 87-95.

Sevsay, E. (2013). The cambridge guide to orchestration. Cambridge University Press.

Stowell, R. (1990). Violin technique and performance practice in the late eighteenth and early nineteenth centuries. Cambridge University Press.

Stowell, R. (1992). The cambridge companion to the violin edited by professor of music, university of wales college of cardiff. Cambridge: Cambridge University Press.

Stone K. (1980). Music notation in the twentieth century a practical guide by kurt stone. W.W Norton & Company.

Strange, P., & Strange, A. (2001). The Contemporary Violin: Extended Performance Techniques. University of California.

Vincent, M. (2003). The Development Of Contemporary Violin Repertoire. Contemporary Violin Techniques: The Tımbral Revolutıon By Michael Vincent.

Zukofsky, P. (1968). On violin harmonics, perspectives of new music, Journal Article, 6(2), 174-181.

Wei-Yan Kwok, S (2018). Breaking the sound barriers: extended techniques andnew timbres for the developing violist. [Doctor Of Musical Arts]. A Thesis Submıtted In Partial Fulfillment Of the Requirements For The Degree Of The University Of British Columbia.

İndir

Yayınlanmış

2024-10-31

Nasıl Atıf Yapılır

Yürümez, E. (2024). Geleneksel ve Modern Keman Tekniklerinin İncelenmesi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 11(112), 1939–1955. https://doi.org/10.5281/zenodo.14020375