Reading the Nature of the Middle Ages: Sir Orfeo versus Orpheus and Eurydice
Abstract views: 8 / PDF downloads: 4
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14585187Anahtar Kelimeler:
Orta Çağ Romantizmi, Yunan Mitolojisi, Evrensel Temalar, MetinlerarasılıkÖzet
Sir Orfeo, Antik Yunan Miti Orpheus ve Eurydice'nin, Orta Çağ kültürel ve ideolojik çerçevesine uyarlanmış bir Orta İngilizce anlatısıdır. Hikaye, eşi, Heurodis'in Peri Kralı tarafından kaçırılmasının ardından onu kurtarmak için bir yolculuğa çıkan şövalye Sir Orfeo’yu takip eder. Eserin merkezi temaları arasında aşk, sadakat ve müziğin dönüştürücü gücü yer alır, bunlar Orta Çağ'da görülen soylu aşk kavramını yansıtır. Sir Orfeo'nun, Peri Kralı ile girdiği müzikal yarışma aracılığıyla sergilediği cesaret, dönemin şövalyelik ideallerini örnekler. Yunan Mitinin aksine, Sir Orfeo mutlu ve zaferle sonuçlanan bir sonla biter, bu da Orta Çağ romansının sıkça karşılaşılan bir özelliğidir ve genellikle çözüm ve ahlaki zaferi vurgular. Metin ayrıca, Yunan ve İrlanda mitolojisinden alınan etkilerle birlikte intertekstüellik gösterir ve bu unsurları Orta Çağ edebi gelenekleri bağlamında yeniden şekillendirir. Bu çalışma, temalar ve kültürel değerlerdeki değişiklikleri inceleyerek, Sir Orfeo Antik Yunan ve Orta Çağ bakış açıları arasındaki farkları, özellikle kader, aşk ve ilahi müdahale konularında ortaya koyar. Sir Orfeo, antik temaların Orta Çağ tarafından yeniden şekillendirilmesini yansıtırken, aynı zamanda dönemin kültürel ve dini perspektiflerini de içinde barındırır. Orta Çağ versiyonu, özellikle Peri Kralı’nın merhameti ve hikâyenin nihai çözümü üzerinden Hristiyan ahlakını işler. Oysa Yunan Mitolojisi, ilahi iradeye uyum sağlamanın önemini vurgular ve bu iradeye karşı gelmenin trajik sonuçlarını ortaya koyar. Sir Orfeo'daki değişiklikler, Orta Çağ edebiyatının klasik temaları daha iyimser ve insancıl bir bakış açısıyla nasıl yeniden yorumladığını gösterir.
Referanslar
Bernabé, A. (2004). Poetry and mysticism in the Orphic texts. Brill.
Bowra, C. M. (1952). Greek lyric poetry: From Alcman to Simonides. Oxford University Press.
Buxton, R. (2004). The complete world of Greek mythology. Thames & Hudson.
Davenport, J. J. (2004). The Matter of Britain: The Mythological and Philosophical Significance of the British Legends. https://faculty.fordham.edu/davenport/texts/Britain3.pdf
Detienne, M. (1986). The gardens of Adonis: Spices in Greek mythology. Princeton University Press.
Edmunds, L. (1991). The wedding of Orpheus and Eurydice. Harvard University Press.
Foley, H. P. (1994). The Homeric hymn to Demeter: Translation, commentary, and interpretive essays. Princeton University Press.
Gibson, M. (n.d.). Orpheus and Eurydice. https://www.cusd80.com/cms/lib/AZ01001175/Centricity/ Domain/4937/Orpheus%20and%20Eurydice.pdf
Greeka.com. (2019). Orpheus and Eurydice. https://www.greeka.com/greece-myths/orpheus-eurydice/
Hesiod. (2006). Theogony and Works and Days (M. L. West, Trans.). Oxford University Press.
Homer. (n.d.). The Odyssey. http://johnstoniatexts.x10host.com/homer/odysseyallpdf.pdf
Jean-Francois, S. (2016). Orpheus and Juliet: Lovers or victims of love? Inlet Grove News. https://grovewatch.com/7580/news/orpheus-and-juliet-lovers-or-victims-of-love/
Kerenyi, K. (1951). The gods of the Greeks. Thames & Hudson.
Mockingbirds. (n.d.). Orpheus. https://crowspath.org/wp-content/uploads/Orpheus.pdf
Misopolinou, A. (2000). Ecstasy: A source of intimacy or applications of the Dionysiac model for Grotowski’s theatre. Body Space & Technology, 1(1). https://doi.org/10.16995/bst.285
Morford, M., & Lenardon, R. (2018). Classical mythology (11th ed.). Oxford University Press.
Pausanias. (1971). Description of Greece. Harvard University Press.
Powell, B. (2009). Classical mythology. Pearson Education.
The Editors of Encyclopedia Britannica. (2008, June 10). Orphic religion | Mystery cults, ancient Greece, Dionysus. Encyclopedia Britannica. https://www.britannica.com/topic/Orphic-religion
Wikipedia (n.d.). The wedding of Sir Gawain and Dame Ragnelle. https://en.wikipedia.org/wiki/The_Wedding_of_Sir_Gawain_and_Dame_Ragnelle
Wikipedia (n.d.). Tochmarc Étaíne. https://en.wikipedia.org/wiki/Tochmarc_%C3%89ta%C3%ADne
Zaidman, L. B., & Pantel, P. S. (1992). Religion in the ancient Greek city. Cambridge University Press
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.