Johannes Brahms’ın Intermezzo Op. 118 No. 2 Adlı Eseri Üzerine Bir Analiz


Abstract views: 8 / PDF downloads: 9

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14579791

Anahtar Kelimeler:

Johannes Brahms, Intermezzo Op. 118 No. 2, Romantik Dönem, piyano icrası, müzikal analiz

Özet

Bu araştırma, Johannes Brahms’ın Intermezzo Op. 118 No. 2 adlı piyano eserini müzikal analiz ve performans teknikleri açısından incelemeyi amaçlamaktadır. Romantik Dönem’in son evresine ait belirgin stilistik özellikleri bünyesinde barındıran bu eser, bestecinin klasik biçim anlayışını derin bir lirik ifade gücüyle kaynaştırdığı önemli örnekler arasında yer almaktadır. Araştırma kapsamında, betimsel araştırma yöntemi ve içerik analizi kullanılarak eserin form yapısı, tematik gelişimi, armonisi ve karakteristik romantik öğeleri ayrıntılı biçimde değerlendirilmiştir. Bulgular, eserin romantik dönemin duygu yoğunluğunu yansıtan armonik renkler ve gecikitirme öğeleri barındıran kadanslar ile bezendiğini; aynı zamanda tematik katmanları ve kontrpuansal dokusuyla klasik bir bütünlük sergilediğini ortaya koymaktadır. Teknik açıdan, Intermezzo Op. 118 No. 2’de yer alan geniş aralıklı akorlar, bas yürüyüşleri ve ifade bakımından farklı dinamik geçişler, icracının pedal kullanımı ve nüans yönetimi konusunda özel bir hassasiyet geliştirmesini gerektirmektedir. Çalışma, piyanoda eserin icrasında dikkate alınması gereken pedallama, artikülasyon, tempo gibi unsurları ele almakta ve Romantik Dönem’in cantabile üslubuna uygun bir yorum oluşturma konusuna yönelik öneriler sunmaktadır. Brahms’ın olgunluk dönemi üslubunun kusursuz bir örneği olan bu eser hem teknik hem de sanatsal açıdan zengin bir repertuvar değeri taşımakta olup; söz konusu araştırma, Intermezzo Op. 118 No. 2’nin müzikolojik ve pedagojik açıdan kapsamlı bir rehber niteliği kazanmasına katkıda bulunmayı hedeflemektedir.

Referanslar

Akdeniz, A. Ö., & Artaç, A. (2023). Konservatuvar eğitiminde Brahms’ın op. 108 re minör keman-piyano sonatının, bestecinin müzikal stil ve çalış teknikleri açısından incelenmesi ve öneriler. Rast Müzikoloji Dergisi, 11(2), 263-288.

Alpay, T. Ö. (2010). Romantik dönemde varyasyon ve Johannes Brahms’ın solo piyano için varyasyonları (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi.

Arslanboğa, M. (2010). Johannes Brahms’ın viyolonsel – piyano sonatlarının müzikal analizi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Erciyes Üniversitesi.

Babuççu, A. H. (2024). Erken Alman Romantiklerinde felsefenin bir imkânı olarak sanat ve edebiyat. Kaygı: Bursa Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 23(2), 415-448.

Bali, S. (2018). Müzikte romantik dönem bestecileri. Vakıfbank Kültür Yayınları.

Crutcher, N. C. A. (2019). Defining the late style of Johannes Brahms: A study of the late songs (Unpublished Doctoral dissertation). West Virginia University.

Çepni, S. (2021). Proje, tez ve araştırma makalelerinin kavramsal ve kuramsal çerçevesi nasıl yapılandırılmalı? Fen Matematik Girişimcilik ve Teknoloji Eğitimi Dergisi, 4(3), 203-216.

Çoşkuner, Ö. (2021). Johannes Brahms’ın op. 4 sayılı scherzo’sunun teknik açıdan incelenmesi ve öneriler. SED-Sanat Eğitimi Dergisi, 9(2), 117-127.

Desai, B. (2003). The boy Brahms. 19th-Century Music, 27(2), 132-136.

Göktepe, M. (2020). Romantizm sanat akımı ve sanatçıları üzerine bir değerlendirme. Journal of Arts, 3(1), 45-66.

Greenberg, R. (2002). Great masters: Brahms-his life and music. San Francisco: The Teaching Company Limited Partnership.

İlyasoğlu, E. (2001). Zaman içinde müzik. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.

Kahraman, B. (2022). Johannes Brahms’ın op. 118 altı piyano parçası'nın armoni, form ve stil açısından incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi.

Karadut, A. (2012). Oda müziği sonatı besteleme geleneğinde J. Brahms viyolonsel-piyano sonatları. Sanat ve Tasarım Dergisi, 3(3), 60-76.

Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kaygısız, M. (2009). Müzik tarihi. İstanbul: Kaynak Yayınları.

Kravchuk, M. (2024). Brahms: Intermezzo Op. 118 No. 2. Michael Kravchuk Music.

Kutluk, F. (1997). Müziğin tarihsel evrimi. İstanbul: Çivi Yayınları.

Mimaroğlu, İ. (1999). Müzik tarihi. İstanbul: Varlık Yayınları.

Rosenblum, S. P. (1993). Pedaling the piano: A brief survey from the eighteenth century to the present. Performance Practice Review, 6(2), 158-180.

Say, A. (2019). Müzik tarihi. İstanbul: Islık Yayınları.

Schwartz, W. H. (2018). The story of musical instruments. Creative Media Partners, LLC.

Selanik, C. (1996). Müzik sanatının tarihsel serüveni. Ankara: Doruk Yayıncılık.

Siepmann, J. (2002). Life and works: Johannes Brahms. Londra: Naxos.

Soares, D. A., & Monteiro, E. (2024). Técnica de oitavas na Sonata op. 2 de Brahms: revisão bibliográfica e aplicação prática. ABRAPEM, 1(2), 69–74.

Şentürk, R. S. (2019). Johannes Brahms 51 piyano egzersizi. Conservatorium, 6(2), 169-186.

Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yıldırım, K. (2024). Romantik dönem keman eserlerinin müzik öğretmenliği lisans programlarında kullanılabilirlik durumuna ilişkin öğretim elemanı görüşleri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sivas Cumhuriyet Üniversitesi.

Zhou, T. (2021). Brahms as a nationalist inherited from the tradition of German-Austria. International Journal of Frontiers in Sociology, 3(5), 82-84.

İndir

Yayınlanmış

2024-12-31

Nasıl Atıf Yapılır

Tuzkaya, G. (2024). Johannes Brahms’ın Intermezzo Op. 118 No. 2 Adlı Eseri Üzerine Bir Analiz. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 11(114), 2640–2656. https://doi.org/10.5281/zenodo.14579791