Öğretmenlerin Öğrenme-Öğretme Anlayışlarının ve Etkili Öğretim Stratejilerinin Öğrencilerin İnovatif Düşünme Becerilerini Yordama Gücü


Abstract views: 56 / PDF downloads: 44

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14957683

Anahtar Kelimeler:

Meslek Lisesi Öğrencileri, İnovatif Düşünme Becerileri, Öğretme-Öğrenme Anlayışları, Etkili Öğretim Stratejileri

Özet

Bu çalışma; öğrencilerin inovatif düşünme becerileri ile öğretmenlerin öğretme-öğrenme anlayışları ve etkili öğretim stratejileri arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Amaç doğrultusunda araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu ve geliştirilen İnovatif Düşünme Becerileri Ölçeği; 2019-2020 eğitim öğretim yılında Balıkesir il ve ilçelerinde bulunan meslek liselerinin mobilya ve iç mekân tasarımı bölümünün 10.,11. ve 12. sınıflarında eğitim gören 396 öğrenciye uygulanmıştır. Diğer taraftan bu liselerde görev yapan 35 öğretmene, araştırmacı tarafından oluşturulan kişisel bilgi formu, Aypay (2011) tarafından Türkçeye uyarlanan Öğretme-Öğrenme Anlayışları Ölçeği ve Cücük, Kara, Şiraz ve Bay (2018) tarafından geliştirilen Etkili Öğretim Stratejileri Ölçeği uygulanmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin geleneksel öğretme-öğrenme anlayışı ile öğrencilerin inovatif düşünme becerileri boyutlarından girişimcilik ruhu arasında istatistiksel açıdan düşük düzeyde pozitif yönlü anlamlı ilişkiler saptanmıştır. Öğretmenlerin etkili öğretim stratejilerinden ev ödevi boyutu ile öğrencilerin inovatif düşünme becerileri boyutlarından yenilikçilik vizyonu arasında istatistiksel açıdan düşük düzeyde pozitif ilişkilerin olduğu belirlenmiştir. Bunların dışında öğretmenlerin öğretme-öğrenme stratejileri ve etkili öğretim stratejileri ile öğrencilerin inovatif düşünme becerileri boyutları arasında istatistiksel açıdan anlamlı ilişkilerin olmadığı saptanmıştır. Araştırmada yapılan regresyon analizi sonucunda öğretmenlerin geleneksel öğretme öğrenme yaklaşımlarının öğrencilerin girişimcilik ruhu düzeylerini sınırlı düzeyde yordadığı belirlenmiştir. Benzer şekilde etkili öğretim stratejilerinden ev ödevi düzeylerinin de öğrencilerin yenilikçilik vizyonu düzeylerini sınırlı düzeyde yordadığı saptanmıştır.

Referanslar

Açıkgöz, Ü. K. (2003). Aktif öğrenme. Eğitim Dünyası Yayınları.

Açıkgöz, Ü. K. (2009). Etkili öğrenme ve öğretme. (8. baskı). Dünyası Yayınları.

Adıgüzel, A. (2009). Yenilenen ilköğretim programının uygulanması sürecinde karşılaşılan sorunlar. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, 77-94.

Adıgüzel, B. (2012). İnovasyon ve inovasyon yönetimi: Steve Jobs Örneği. (Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Akdeniz, C. (2013). Kişilik profillerine göre öğretmenlerin öğrenme stratejisi tercihleri ve öğretim stratejilerini kullanma durumları (Eskişehir ili örneği). (Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir:

Akyıldız, S. (2014). Lise öğretmenlerinin epistemolojik inançları ile öğretme-öğrenme anlayışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. (Doktora Tezi). Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Altunöz, H. B., & Bay, E. (2018). Yabancı dil olarak ingilizce öğretiminde etkili öğretim stratejilerinin kullanımının analizi. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi, 3(1), 129-149.

Anagün, Ş.S., & Yaşar, Ş. (2009). İlköğretim beşinci sınıf Fen ve Teknoloji dersinde bilimsel süreç becerilerinin geliştirilmesi. İlköğretim Online, 8(3), 843-865.

Ardıç, Ş. (2019). İlkokul öğretmenlerinin öğretme öğrenme anlayışlarını etkileyen değişkenlerin yapısal eşitlik modeliyle incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ege Ünivesitesi Sosyal Bilimler Enstisüsü, Elâzığ.

Arends, R. I. (1997). Classroom instructional management. McGraw-Hill Companies Inc.

Arslan, M. (2007). Constructivist approaches in education. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 40(1), 41-61.

Atay, D. (2004). İngilizce öğretmenlerinin motivasyon stratejileri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1), 99-108.

Aydın, S., & Er, B. (2015). Meslek lisesi öğrencilerinin girişimcilik özelliklerini belirlemeye yönelik bir alan araştırması. Uluslararası Ekonomi ve Yenilik Dergisi, 1 (2), 87-105. DOI: 10.20979/ueyd.182898

Aypay, A. (2011). Öğretme ve Öğrenme Anlayışları Ölçeği’nin Türkiye uyarlaması ve epistemolojik inançlar ile öğretme ve öğrenme anlayışları arasındaki ilişkiler. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimler, 11(1), 7-29. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/ogretme-ve-ogrenme-anlayislari-olcegi-toad.pdf

Babadoğan, C. (1996). Modern öğretim stratejilerinin öğretim-öğrenim süreçlerine yansıması. Yayımlanmış Doktora Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Bada, M. (2018). Sosyal Bilgiler öğretmenlerinin yapılandırmacı eğitim yaklaşımına ilişkin görüşleri̇. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Erzurum: Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.

Baş, G. (2014). İlköğretim öğretmenlerinin öğretme-öğrenme anlayışlarının bazı değişkenler açısından değerlendi̇ri̇lmesi̇. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 18-30.

Bay, E., & Çetin, B. (2012). İş birliği süreci ölçeği (İSÖ) geliştirilmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 9 (1), 1064-1075

Bıkmaz, F. (2017). Öğretmen adaylarının öğretme-öğrenme anlayışları ve bilimsel epistemolojik inançlarının araştırılması: Boylamsal bir çalışma. Eğitim ve Bilim, 42(189), 183-196. doi:http://dx.doi.org/10.15390/EB.2017.4601

Bilen, M. (2002). Plandan uygulamaya öğretim. Anı Yayıncılık.

Bilen, M., (2010). Eğitimde ilke ve yöntemler. Betik Kitap Yayın Dağıtım.

Burden, P.R., and Byrd, D.M. (2007). Methods of effective teaching: Promoting K-12 student understanding (4th edition). Pearson Education, Inc.

Büyükkaragöz, S. S., & Çivi, C. (1997). Genel öğretim metotları. Öz Eğitim Yayınları.

Büyüköztürk, Ş. (2019). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı-ıstatistik, araştırma deseni, spss uygulamaları ve yorum (25. baskı). Pegem Akademi.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayınevi.

Cai, R., Li, S., & Fan, C. (2018). Exploration of the ınnovative development of secondary vocational education in the new period. Advances in Social Science, Education and Humanities Research (ASSEHR), (181) 430-432

Calderhead, J. (1996). Teachers: Beliefs and knowledge. D. C. Berliner & R. C. Calfee (Eds.), Handbook of educational psychology in (pp. 709–725). Prentice Hall International.

Chan, K. W., & Elliott, R. G. (2004). Relational analysis of personal epistemology and conceptions about teaching and learning. Teaching and Teacher Education, 20(8), 817-831. doi:10.1016/j.tate.2004.09.002.

Chan, K.W., (2003). Hong Kong teacher education students' epistemological beliefs and approaches to learning. Research in Education, 69(1), 36-50.

Cheng, M. M. H., Chan, K.-W., Tang, S.Y.F., & Cheng, A. Y. N. (2009). Pre-service teacher education students’ epistemological beliefs and their conceptions of teaching. Teaching and Teacher Education, 25(2), 319-327. doi:10.1016/j.tate.2008.09.018

Cırık, İ. (2005). İlköğretim 5. sınıf sosyal bilgiler dersi “güzel yurdumuz türkiye” ünitesi için sosyo-kültürel oluşturmacı ve geleneksel öğrenme ortamının öğrenenlerin akademik başarılarına, öğrenme kalıcılığına ve görüşlerine etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Clark, C.M., & Peterson, P.L. (1986). Teachers thought processes. Handbook of Research on Teaching. New York.

Clark, L., & Starr, İ. (1968). Socendary school teaching method (2nd rdition). The MacMillan Co.,

Cücük, E., Kara, K., Şiraz, F., ve Bay, E. (2018). Etkili Öğretim Stratejileri Ölçeği’nin geliştirilmesi (EÖSÖ): Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 17(67), 1181-1198. doi:10.17755/esosder.375013

Çelik, A. (2018). Türkiye ve Rusya’daki ingilizce öğretmenlerinin etkili öğretim stratejilerine ilişkin yaklaşımlarının analizi. (Yüksek Lisans Tezi). Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep.

Çellek, T. (2002). Yaratıcılık ve eği̇ti̇m si̇stemi̇mi̇zdeki̇ boyutu. Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, 2(1), 2-4. http://www.tulaycellek.com/tulay/eser.asp?id=20.

Çiftçi, Ö. (1998). Lise 1. sınıf öğrencilerinin kullandıkları öğrenme strateiilerinin matematik dersindeki akademik başanları üzerindeki etkisi. (Yüksek Lisans Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Dean, C. B., Hubbell, E.R., Pitler, H., & Stone, Bj. (2012). Classroom instruction that works: Research-based strategies for increasing student achievement (2nd edition). ASCD

Demirel, Ö. (2004). Kuramdan uygulamaya eğitimde program geliştirme (7. baskı). Pegem A.

Demirel, Ö., & Kaya, Z. (2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. PegemA Yayıncılık.

Deryakulu, D. (2001). Yapıcı öğrenme. A. Şimşek (Ed.), Sınıfta demokrasi içinde (ss. 53-74). EğitimSen Yayınları.

Di̇kbaş, Y., & Hasırcı, Ö. (2008). Öğrenme stratejileri öğretiminin ve ders işlenişinde kullanımının öğrencilerin akademik başarılarına ve tutumlarına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 69-76.

Dilaver, H. H., & Akyürek Tay, B. (2011). Sosyal bilgilerde yapılandırmacılık. B. Tay ve A. Öcal (Ed.), Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi içinde (ss. 99–129). Pegem Akademi.

Dindar, H., & Demir, M. (2006). Beşinci sınıf öğretmenlerinin fen bilgisi dersi sınav sorularının bloom taksonomisine göre değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26 (3), 87-96.

Dobozy, E. (2012). Failed innovation implementation in teacher education: A aase analysis. Problems of Education in the 21st Century, 40, 35-44.

Duran, C., ve Saraçoğlu, M. (2009). Yeniliğin yaratıcılıkla olan ilişkisi ve yeniliği geliştirme süreci. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1), 57-71.

Ergün, M., & Özdaş, A. (1997). Öğretim ilke ve yöntemleri. Kaya Matbaacılık.

Eryiğit, N. (2014). İnsan kaynakları yönetim ve yenilik. Beta Yayıncılık.

Eskici, M., & Özen, R. (2013). Öğretmenlerin yapılandırmacı yaklaşımı uygulamaya yönelik Öz Yeterlik İnanç Ölçeği’nin uyarlanması. Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(2), 19-29.

Fosnot, C. T., & Perry, R. S. (2007). Oluşturmacılık: Psikolojik bir öğrenme teorisi. T. Fosnot (Ed.), Oluşturmacılık, teori, perspektif ve uygulama içinde (ss. 9-42). Nobel Yayın Dağıtım.

Genç, S. Z., & Eryaman, M.Y. (2007). Değişen değerler ve yeni eğitim paradigması. Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 89-102.

Genç, Ö. (2007). Sınıf öğretmenlerinin yapılandırmacı öğretmen özelliklerini gösterme düzeylerine ilişkin algılarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.

Gözütok, F. D. (2017). Öğretim ilke ve yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, 1-386.

Hawthorne, R. (1990). Analyzing school-based collaborative curriculum decision making. Journal of Curriculum and Supervision, 5(3), 279-286.

Hein, G. E. (1991). Constructivist learning theory. CECA (International Committee of Museum Educators) Conference, Jerusalem Israel. https://www.exploratorium.edu/education/ifi/constructivist-learning

INOMER. (2020). İnovasyonun Tanımı. Yeni ve farklı bir sonuç, innovatus. Inomer Türkiye. https://inomer.org/economic-growth/inovasyon-2.

İlhan Fındıkoğlu, D. (2019). Öğretmen adaylarının bireysel yeni̇li̇kçi̇li̇k profilleri̇, öğretme-öğrenme anlayışları ve yapılandırmacı öğrenme ortamlarını değerlendirmeleri̇ arasındaki̇ ilişki̇. (Yüksek Lisans Tezi). Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul

Kara, K. (2016). Fen bilimleri dersinde etkili öğretim stratejilerinin etkililiğinin değerlendirilmesi. (Doktora Tezi). Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep

Karadağ, E., & Korkmaz, T. (2008). Kuramdan uygulamaya, yapılandırmacı öğrenme yaklaşımı. Kök Yayıncılık.

Karakış, Ö. (2006). Bazı yükseköğrenim kurumlarında farklı öğrenme stillerine sahip olan öğrencilerin genel öğrenme stratejilerini kullanma düzeyleri. (Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Kember, D., & Kwan, K.P. (2000). Lecturers’ approaches to teaching and their relationship to conceptions of good teaching. Instructional Science, 28(5), 469-490. doi:10.1023/A:1026569608656

Khalid, A., & Azeem, M. (2012). Constructivist vs traditional: effective ınstructional approach in teacher education. International Journal of Humanities and Social Science, 2(5), 170-177. /paper/Constructivist-Vs-Traditional%3A-Effective-Approach-Khalid-Azeem/86d53339c4ad84116558c64913a023454b3bc86a

Köseoğlu, F., & Tümay, H. (2015). Fen eğitiminde yapılandırıcılık ve yeni öğretim yöntemleri. Palme Yayınları.

Krapp, A. (1993). Lernstrategien: Konzepte, methoden und befunde. Unterrichtswissenchaft, 27 (4), 291-311.

Lim, D. H. (2002). Perceived differences between classroom and distance education: Seeking instructional strategies for learning application. International Journal of Educational Technology, 3 (1), 20–32.

Lindblom Ylänne, S., Trigwell, K., Nevgi, A., & Ashwin, P. (2006). How approaches to teaching are affected by discipline and teaching context. Studies İn Higher Education, 31(03), 285-298.

Lubart, T. I. (1994). Thinking and problem solving-handbook of perception and cognition. Academic Press.

Marland, P. (1998). Teachers' practical theories: Implications for preservice teacher education. Asia-Pacific Journal of Teacher Education and Development, 1(2), 15-23.

Marland, P. W. (1995). Implicit theories of teaching. International Encyclopedia Of Teaching and Teacher Education, 2, 131-136.

Marzano, R. J. (2003). What works in schools: Translating research into action?. ASCD.

Marzano, R.J., Gaddy, B.B., and Dean, C. (2000). What works ın classroom instruction. McREL

Marzano, R.J., Pickering, D. J., & Pollock, J.E., (2008). Öğrenci başarısını artıran öğretim stratejileri. Sev Matbaacılık ve Yayıncılık.

MEB (2009). Ortaöğretim girişimcilik dersi öğretim programı. Ankara.

Meirink, J. A., Meijer, P. C., Verloop, N., & Bergen, T. C. M. (2009). Understanding teacher learning in secondary education: the relations of teacher activities to changed beliefs about teaching and learning. Teaching and Teacher Education, 25(1), 89-100. doi:10.1016/j.tate.2008.07.003

Moore, K.D. (2005). Effective ınstructional strategies. U.S.A: Sage

Munby, H. (1986). Metaphor in the thinking of teachers: An exploratory study. J. Curriculum Studies, 18(2), 197-209.

Nezamedini, M. S., Rahimi, A., & Borujeni, S. A. M. (2013). A study of the relationship between english teachers’ approaches to teaching and students’ ıncivilities. International Journal of English Language Education, 1(1), 281-299.

Oğuz, A. (2011). Öğretmen adaylarının demografik değerleri ile öğretme ve öğrenme anlayışları. Değerler Eğitimi Dergisi, 9 (22) 139-160

Özatalay, H. (2007). İlköğretim birinci kademe türkçe öğretim programında öğrencilere kazandırılması hedeflenen temel becerilerin ders kitaplarında kullanılmasına ılişkin durum çalışması. (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbuş

Özden, Y. (2011). Öğrenme ve öğretme (11. baskı). Pegem Akademi.

Özden, Y. (2013). Eğitimde yeni değerler. Pegem Akademi.

Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknoloji destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(1), 100-111.

Perkins, D. (1999). The many faces of constructivism. Educational Leadership, 57(3), 25-28.

Richardson, V. (1996). The role of attitudes and beliefs in learning to teach. Handbook of Research on Teacher Education, 2, 102-119.

Saçıcı, S. (2013). The interrelatıon between pre-service science teachers’ conceptıons of teaching and learning, learning approaches and self-effıcacy beliefs. (Yüksek Lisans Tezi). Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.

Saracaloğlu, A. S., & Karasakaloğlu, N. (2011). Türkçe öğretmenlerinin öğretimde kullandıkları yöntem ve tekniklere ilişkin görüşleri. İlköğretim Online, 10(3). 951-960

Saracaloğlu, A.S. (2003). Öğretimde planlama ve değerlendirme. Yayınlanmamış Ders Notları. Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Sarıgöz, O. (2011). Ortaöğretim öğrencilerinin kimya derslerinde verilen ev ödevleri hakkındaki düşüncelerinin değerlendirilmesi. Electronic Journal of Vocational Colleges, 1(1), 80-87.

Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile pratik veri analizi. Anı yayıncılık.

Selley, N. (1999). The art of construvist teaching in the primary school: a guide for studens and teachers. London: David Fulton Publishers

Senemoğlu, N. (2013). Gelişim, öğrenme ve öğretim (23.baskı). Yargı Yayınevi

Sevinç, Y. S. & Uyangör, N. (2021). Meslek lisesi öğrencilerinin inovatif düşünme becerileri: Balıkesir ili örneği. Semra Kıranlı Güngör (Ed). Eğitim Bilimleri Alanında Uluslararası Araştırmalar III içinde (s. 145-177). Eğitim Yayınevi.

Snowman, J. (1986). Learning tactics and strategies. G.D. Phye and T. Andre (Eds.), Cognitive classroom learning: Understanding, thinking, and problem solving. Academic Press.

Sung, Y.K. (2007). Are pre-service teachers constructivists in the constructivist teacher education program? KEDI Journal of Educational Policy, 4(1), 9-24.

Sübaşı, G. (2000). Sınav kaygısı, özsaygı ve denetim odağının akademik başarıyı yordalama güçü. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 6 (23), 467-480.

Sünbül, A. M. (2011). Öğretim ilke ve yöntemleri (Yenilenmiş 5. baskı). Eğitim Akademi Yayınları.

Şaşan, H. H. (2002). Yapılandırmacı öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, (74-75), 49-52.

Şimşek, A. (2009). Öğretim tasarımı. Nobel

Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı öğrenme ve öğretime eleştirel bir yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3(5), 115-139.

Tan, Ş. (2005). Öğretimi planlama ve değerlendirme. Pegem A Yayıncılık.

Taşpınar, M. (2005). Kuramdan uygulamaya öğretim yöntemleri. Üniversite Kitabevi.

TDK. (2020). Türk Dil Kurumu | Sözlük. https://sozluk.gov.tr/ (Erişim tarihi: 28.03. 2020).

Terzi, E., Dilekli, Y., Yıldırım, S., Kervan, S., & Mehmeti, F. (2017). Öğretmen adaylarının sahip olduğu öğretim anlayışları üzerine bir analiz. Education Sciences (NWSAES), 12(4), 163-176. doi:10.12739/NWSA.2017.12.4.1C0676

Tezci, E. (2017). Adaptation of ATI-R Scale to Turkish samples: Validity and reliability analyses. International Education Studies, 10(1), 67-81.

Toker, M. M. (2003). Aktif öğrenme Mevzuat Dergisi, (61), https://www.mevzuatdergisi.com/ 2003/01a/03.htm

Trigwell, K. ve Prosser, M. (1996). Changing approaches to teaching: a relational perspective. Studies in Higher Education, (3), 275-284.

Tükel, Y., Atılgan, D., & Temel, A. S. (2020). The entrepreneurship tendency of sports high school students (Example of Konya province). Niğde Ömer Halisdemir University Physical Education and Sport Sciences Journal, 14(3), 450-464.

Vygotsky, L. (1997). Educational psychology. New York: St. Luce Pres.

Weinstein, C., and Mayer, R. (1986) The Teaching of learning strategies. M. Wittrock (Ed.), Handbook of research on teaching in (pp.315-327). Macmillan.

Woolfolk, A. E. (1998). Educational psychology. Allyn & Bacon.

Yelkikalan, N., Karakaş, F., Yıldırım, T., Altun, M., Keleş, T.N., Yılmaz, B. B., Erkan, G., Enginkaya, E., Pazarcık, Y., Yelkenci, B., ve Aydın, E. (2013). Girişimcilik. İstanbul: Beta Yayınları.

Yuladır, C., & Doğan S. (2009). Fen ve teknoloji dersinde öğrencilerin ev ödevi performansını arttırmaya yönelik bir eylem araştırması. Çankaya Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Journal of Arts and Sciences, (12), 211-238.

Yıldız, G. ve Ardıç, K. (1999). Eğitimde toplam kalite yönetimi. Bilgi Sosyal Bilimler Dergisi, (1), 73-82

İndir

Yayınlanmış

28.02.2025

Nasıl Atıf Yapılır

Sevinç, Y. S., & Uyangör, N. (2025). Öğretmenlerin Öğrenme-Öğretme Anlayışlarının ve Etkili Öğretim Stratejilerinin Öğrencilerin İnovatif Düşünme Becerilerini Yordama Gücü. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 12(116), 214–238. https://doi.org/10.5281/zenodo.14957683