ERGEN ORYANTİRİNG SPORCULARININ KARAR VERME DAVRANIŞLARININ İNCELENMESİ

Özet

Bu çalışmanın amacı, ergen oryantiring sporcularının farklı değişkenler açısından karar verme davranışlarının belirlenmesidir. Bu araştırmada, nicel araştırma yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Kahramanmaraş ili merkezinde oryantiring sporu yapan ergen sporcular oluşturmaktadır. Örneklemini ise evren içerisinden çalışmamıza gönüllü olarak katılmayı kabul eden ve velisinden onay alan, yaş ortalamaları (Xyaş; 15 ± 2 ) olan 34 erkek, 53 kız toplamda 87 ergen sporcu oluşturmaktadır. Araştırma gurubuna kişisel bilgi formu ile orijinali  (Mann, Burnett, Radford ve Ford, 1997), tarafından geliştirilen ve Türkçe uyarlaması Deniz (2004), tarafından yapılan “Melbourne Karar Verme II Ölçeği” uygulanmıştır. Elde edilen verilerin analizleri SPSS (19 Versiyon) paket programında yapılmıştır. Veriler analiz edilmeden önce normallik sınamaları Kolmogorov Simirnov ve Levene testleri ile yapılmıştır. Karşılaştırmalar için independent sample testi (t-test) ve Pearson Correlation testinden yararlanılmıştır. İstatistiksel anlamlılık derecesi p<0,05 olarak kabul edilmiştir. 

Araştırmada sonucunda, araştırma grubunun karar verme sitilleri cinsiyet değişkenine göre, erkek sporcular ile kız sporcu grubu arasında, erkek sporcular lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılık belirlenmiştir. Kız sporcuların erkek sporculara göre kaçıngan karar verme düzeylerinin daha yüksek seviyede olduğu bulunmuştur (p<0,05). Erteleyici karar sitilinde ise, erkek sporcuların, kız sporculara göre düzeylerinin daha yüksek seviyede olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Araştırma grubunun karar verme sitilleri eğitim durumu değişkeninde, karar verme davranış sitilleri tüm alt boyutlarında farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir (p>0,05). Araştırma grubunun karar verme sitilleri arasındaki ilişkiyi tespit etmek amacıyla yapılan korelasyon analizinde; dikkatli karar verme düzeyi ile kaçıngan karar verme düzeyi arasında orta düzeyde negatif yönde bir ilişki görülmektedir. Kaçıngan karar vermeyle erteleyici karar verme arsında, düşük düzeyde pozitif yönde bir ilişki görülmektedir. Panik karar vermeyle kaçıngan karar verme arasında ise orta düzeyde pozitif yönde bir ilişki olduğu belirlenmiştir.