MEHMED VECİHİ EFENDİ’NİN “HARABE” ROMANININ TAHLİLİ

Özet

19. asrın ikinci yarısı, Türk nesrinde köklü ve etkili değişimlerin görüldüğü bir dönem olmuştur. Mehmed Vecihi Efendi, Servet-i Fünun döneminde edebi türlerde yazılar yazmış bir şahsiyettir. Yazar, roman ve hikâyelerini tefrika halinde sunmuş, dönemin önemli gazetelerinden biri olan İkdam’da tefrika ettiği romantik romanlarıyla ün kazanmıştır. Bu makalenin konusu olan Harabe romanında ele alınan başlıca konular yetimlik-kimsesizlik, zenginlik-soyluluk, evlat edinme, ahlak ve eğitimdir. Psikolojik bir roman olan Harabe’de değişen olaylar ve durumlar karşısında kişilerin psikolojik durumları ve karakter tahlilleri yapılmaktadır. Romanda olaydan ziyade durum ön plana çıkmaktadır. Eserde, yetimlik, kimsesizlik, yoksulluk, aşk, hayal kırıklıkları ve acı çekme duyguları etkileyici bir şekilde aktarılmaktadır. Bu makale, Servet-i Fünun döneminde Servet-i Fünun topluluğu dışında kalan yazarların eserlerindeki dilin tadına varılması noktasında fayda sağlayacaktır