FUTBOL HAKEMLERİNİN BENLİK SAYGILARI VE KARAR VERME STİLLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ÇEŞİTLİ DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ (DÜZCE ÖRNEĞİ)

Özet

Araştırmanın amacı, futbol hakemlerinin benlik saygıları ve karar verme stilleri arasındaki ilişkiyi ve bu iki olguyu çeşitli değişkenler açısından incelemektir. Bu amaçla, araştırmanın modeli için nicel araştırma türlerinden olan tarama modeli seçilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu; Düzce ilinde bulunan faal hakemlerden çalışmaya gönüllü olarak katılan 42 kişiden oluşturmaktadır. Hakemlerin bazı demografik özelliklerini belirlemek için araştırmacılar tarafından oluşturulmuş 6 soruluk “Kişisel Bilgi Formu”, benlik saygısı düzeylerini belirlemek için Rosenberg (1965) tarafından geliştirilen ve Tukuş (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan “Rosenberg Benlik Saygısı Ölçeği” ve karar verme stillerini belirlemek için ise Mann ve ark. (1998) tarafından geliştirilmiş ve Deniz (2004) tarafından Türkçeye uyarlanmış “Melbourne Karar Verme Ölçeği” kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizi için Statistical Packadge for Social Sciences (SPSS) 17.0 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, ortalama ve standart sapma değerleri kullanılmıştır. Veri dağılımları Skewness-Kurtosis değerleri ile incelenmiş, veriler normal dağılım gösterdiğinden parametrik testlerden olan Pearson korelasyon testi, T- testi ve ANOVA testi yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi ise p<0,05 olarak belirlenmiştir. Araştırmanın bulguları, futbol branşında faal olarak görev yapan hakemlerin benlik saygıları ve karar verme stilleri arasında pozitif; kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme stilleri arsında ise negatif yönlü bir ilişki olduğunu ve yaş, medeni durum, klasman, eğitim durumu, hakemlik yapma süresi ve gelir değişkenleri açısından herhangi bir anlamlı farklılık oluşturmadığını göstermiştir. Sonuç olarak, hakemlerin benlik saygıları orta düzeydedir ve hakemler genellikle dikkatli karar verme stiline sahiplerdir. Hakemlerin benlik saygıları arttıkça özsaygıları ve dikkatli karar verme durumları artmakta, kaçıngan, erteleyici ve panik karar verme durumları ise azalmaktadır. Ayrıca yaş, medeni durum, klasman, eğitim durumu, hakemlik yapma süresi ve gelir değişkenleri benlik saygısı ve karar verme stilleri açısından herhangi bir anlamlı farklılık ifade etmemektedir.