AN INTERTEXTUAL EXAMINATION OF MIDNIGHT’S CHILDREN

Özet

1947’de Bombay’da dünyaya gelen Salman Rushdie, yirminci yüzyılın en önemli ve tartışmalı yazarlarından biridir. “Grimus”
başarısızlığı ve “Şeytan Ayetleri” eserinin dünyada yarattığı olumsuz ve sansasyonel etkinin çoğu zaman Rushdie’nin diğer
romanlarının önemini ve detaylı incelenmesini gölgede bırakmasına rağmen, ikinci romanı ‘Geceyarısı Çocukları’ 1993’te
“Booker of Bookers” ödülü ve 2008’de “Best of the Booker” ödülünü almıştır ve halen günümüzde en dikkat çeken eserlerden
biridir. Bu romanda Rushdie, Hindistan’ın tarihini kitaptaki başkahraman Saleem Sinai’nin hayatı ile birleştirmiştir. Saleem
Sinai’nin otobiyografisi kendi özel hayatını değil sömürge dönemi sonrası Hindistan’ın tarihini anlatmaktadır. Çünkü
başkahraman Saleem ve yeni bağımsız olan Hindistan; 15 Ağustos 1947’de aynı anda dünyaya gelmiştir ve ikisinin kaderi
birbirine kelepçe ile bağlanmıştır. Bundan sonra ülke tarihinde yaşanan her olay Saleem’in hayatını da derinden etkileyecektir.
Aslında Rushdie, ülke tarihinden ziyade kendi otobiyografisini anlatmıştır. Sömürge dönemi sonrası Hint ve İngiliz
edebiyatının önemli temsilcilerinden biri olan Rushdie, kendi hayatındaki çok ulusluluğu romandaki başkahraman Saleem’e
yüklemiş ve Hindistan’daki birçok farklı kültürü bir araya getirerek mozaik bir eser meydana getirmiştir. Bu mozaik yapıyı
oluştururken de Batı edebiyatından ziyade kendi ülkesinin tarihinden, mitolojisinden, inançlarından ve geleneklerinden
yararlanmıştır. Kısacası, Hindistan kültürün, dinin, dilin, mitin ve geleneğin ortak paydasıdır ve Rushdie’nin eserleri için ilham
kaynağı olmuştur. Bu makalede “Geceyarısı Çocukları”nın tarih ile olan ilişkisi metinlerarasılık bağlamında incelenecektir.
Çünkü metinlerarası teoriye göre bir metin hiçbir zaman bağımsız, tek anlamlı, bozulmamış ve eşsiz değildir tıpkı Saleem
Sinai, Salman Rushdie ve sömürge dönemi sonrası bağımsız Hindistan’ın olmadığı gibi.