E-TEKSTİL TASARIMINDA TEKNİK NAKIŞ UYGULAMALARI VE İLETKEN İPLİKLER

Özet

Günümüzde ortaya konan tekstil ve moda tasarımı yaklaşımları incelendiğinde estetik ve yaratıcı tasarım çalışmalarının
yanısıra teknoloji, mühendislik, bilim ve sanatın aynı potada eritildiği yenilikçi sistematik çalışmaların öne çıktığı
görülmektedir. Sistematik tasarım yaklaşımı endüstriyel ürün tasarımı ve mühendislik tasarımı alanlarında oldukça faydalı
görülmekte ve son yıllarda bilimsel tasarım yaklaşımlarında kullanılmaktadır. Tekstil ve moda tasarımı alanında sistematik
tasarım süreçlerinin izlenmesi ve teknolojik gelişmelerin tekstil alanına uygulanması ile akıllı tekstiller, interaktif tekstiller,
elektronik tekstiller ya da yumuşak elektronikler gelişen bir alan olmuştur. Bunun sonucu olarak bu kavramlar sadece deneysel
çalışmalarda değil, giderek günlük hayata uygulanabilir tasarımlarda kullanılmaya başlanmıştır. Konusunu elektronikler
tekstillere entegre edilmelerinden alan araştırmalar tekstil üretim yöntemleri olan dokuma, örme, baskı, dokusuz yüzey, nakış
(brode) gibi yöntemlerin bu alandaki uygulamalarını incelemekte ve elektroniklerin tekstil yapılarına uygun tasarlanmalarını
denetlemektedir. Bu nedenle bu araştırma elektronik tekstil üretiminde kullanılmak üzere geliştirilen nakış uygulamalarını konu alan bir derleme araştırma olarak geliştirilmiştir. Özellikle paslanmaz çelik içerikli iplikler ile gümüş kaplı poliamid ipliklerin
nakış tekniği ile tekstil yüzeylerine çeşitli sensör uygulamaları doğrultusunda işlenmesiyle e-tekstil tasarımları
uygulanabilmektedir. Bu tasarımlarda standart nakış tekniği, lif/monofilament yerleştirme yöntemi (TFP) ve dikiş tekniği
olarak üç farklı yöntem görülmektedir. Bu makalede elektronik tekstil (e-tekstil) tasarımında kullanılan nakış (brode) tekniğinin
uygulamaları ele alınırken, nakış işleminde kullanılan iletken ipliklerin özelliklerine de değinilmiştir.