SERAMİKTE AJUR YÖNTEMİ VE TARİHSEL GELİŞİMİ

Özet

Kumaş, mermer, taş, metal, ahşap ve seramik malzemeyi, çeşitli kesici aletlerle kafes gibi delikli olarak oyarak, boşluk bırakmak suretiyle süsleme, kafes gibi oyma işlemine ajur denilmektedir. Seramikte yüzeyde delikler açmak suretiyle sağlanan boşluklar şeklinde uygulanmaktadır.
Seramikte ajur yöntemi, tarihte pek çok kültürde kendine has özelliklerle uygulanan kafes gibi düzenli boşluklardan oluşan, delik işi veya kesme dekorları da denilen, bir oyma yöntemidir. Başlangıçta İran’da üretilen, sonrasında Uzakdoğu ve Çine yayılan bu yöntem Avrupa’ya gemiler yardımıyla taşınmış Almanya, İtalya ve özellikle İngiltere’de 18.yy. boyunca üretilen seramik sofra eşyalarında sıklıkla kullanılmıştır. Günümüzde ise modern seramik sanatçılarının çalışmalarında tercih ettiği zor ve zahmetli bir yöntem olarak karşımıza çıkmaktadır.
Bu çalışmada: seramikte risk taşıyan bir yöntem olmasına rağmen, yüzeyde açılan boşlukların ışık geçirmesi ve göze hoş görünmesi nedeniyle, pek çok kültürde uygulanan ajur yönteminin, Tarihsel süreçteki örnekleri ve yöntemle uygulamalar yapan modern seramik sanatçılarının, ajur yöntemi ile yaptıkları çalışmaları örnekleriyle inceleyerek verilmeye çalışılmıştır