ROUSSEAU'DA SAVAŞ VE BARIŞ ÜZERİNE

Özet

Rousseau savaş üzerine görüşlerini Hobbes'a yönelttiği eleştirilerle ortaya koyar. Ona göre Hobbes, sivil durumda sahip olunan düşünceleri doğa durumuna taşımıştır; vahşi insandan bahsederken aslında toplumsal insanı anlatmıştır. Doğa durumu Hobbes'un ifade ettiği gibi bir savaş durumu değildir; aksine insan doğası gereği barışçıldır. Topluma girmesi onun barışçıl doğasını değiştirir. Devletlerin ortaya çıkmasından sonra savaşlar da ortaya çıkmıştır. Rousseau devletlerin kurulmasının savaşları ortaya çıkardığını ifade ettikten sonra devletlerarasındaki kalıcı bir barışın imkânı üzerinde durur. Ona göre devletlerarasında barışı sağlayacak olan şey, onları bir araya getirecek bir konfederasyondur. Konfederasyon sadece küçük devletleri büyük devletlere karşı korumanın değil, bütün devletlerle barış sağlamanın bir yoludur. Ancak Rousseau, söz konusu barışın sağlanmasının zor olduğunu da düşünür. Çünkü ona göre devletlerin gerçek çıkarı olan barış yerine, topraklar fethetmekte ve mutlak rejimler kurmaktadır. Bunun için Rousseau yöneticileri sadece sözle değil silahla da barışa zorlamak gerektiğini, yani barışın devrimle mümkün olduğunu belirtir. Bu çalışmada Rousseau'nun savaşın ortaya çıkmasını, liberal hukuk geleneğinden farklı olarak doğa durumuna değil sivil duruma bağlaması ve barışın devrimin zorlamasıyla kurulacak bir konfederasyon sayesinde mümkün olduğuna dair görüşleri analiz edilecektir.