Eğitimde Öğrenme Teknikleri: Buluş Yoluyla Öğrenmenin Temel Esasları, Güçlü ve Zayıf Yönleri


Abstract views: 450 / PDF downloads: 133

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10045828

Anahtar Kelimeler:

Öğrenme Teknikleri, Birey, Demokrasi, Keşfetme, Merak, Eğitim

Özet

Hayat boyu devam eden öğrenme eyleminin gerçekleşmesi, kalıcı hale gelmesi ve öğrenmenin bireyin üretkenliğine katkı sağlaması için bazı öğretim yöntemlerine ihtiyaç bulunmaktadır. Bu yöntemlerden biri buluş yoluyla öğrenmedir. Buna göre bireyde öğrenme isteği her zaman mevcuttur. Önemli olan bu isteği hayata geçirecek ortamı meydana getirmektir. Bu modelde bireyde merak uyandırarak bilgiyi keşfetmesi sağlanmaya çalışılır. Buluş yönteminde bireyin yaşı gözetilerek çeşitli aşamalar tespit edilmiştir. Bu aşamalar kişinin gelişim düzeyi ile doğrudan bağlantılıdır. Buluş yoluyla öğrenmede öğrenci, bilgiye kendisi ulaşmaya çalışırken, öğretmeninden yardım alır. Öğretmen onu yönlendirir. Bu modelin uygulandığı sınıflarda elde edilen başarının, klasik yöntemlerin uygulandığı sınıflara göre daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle günümüzde bu yöntem giderek daha fazla ilgi görmeye başlamıştır. Buluş yoluyla öğrenme bireyin, kararını kendisinin vermesini teşvik eder. Bu da kişinin kendine olan güvenini arttıran bir yaklaşımdır. Dolayısıyla bu modelin, demokrasinin gelişmesine de katkı yaptığı söylenebilir. Ancak her modelde olduğu gibi buluş yoluyla öğrenme modelinde de çeşitli eksikliklerin olması kaçınılmazdır

Referanslar

Akar, F. (2006). Buluş Yoluyla Öğrenmenin İlköğretim İkinci Kademe Matematik Dersinde Öğrencilerin Akademik Başarılarına Etkisi. [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi], Çukurova Üniversitesi.

Arı, R. (2003). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi. Atlas Yayınları.

Bacanlı, H. (1999). Gelişim ve Öğrenme. Nobel Yayınları.

Beydoğan, Ö. (2001). Öğretimi Planlama ve Değerlendirme. Eser Ofset.

Bruner, J. S. (1968). Toward a Theory of Instruction. Norton and Company, Inc.

Celce-Murcia, M. (1991). Teaching English as a Second or Foreign Language (2nd ed.). Newbury House.

Ergün, M. (1987). Satı Bey Hayatı ve Türk Eğitimine Hizmetleri. İnönü Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 4-9.

Fidan, N. (1996). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Pegem Yayınları.

Gündüz, M. (2010). Gelenek ve Modernlik Arasında Bir Eğitimci: Satı Bey ve Fenn-i Terbiye Adlı Eseri Üzerine Bir İnceleme. Turkish Studies, 5(3), 1392-1415.

Hammer, D. (1997). Discovery Learning and Discovery Teaching. Cognition and Instruction, 15(4), 485-529.

Jenkins, J. (1981). Materials for Learning: How to Teach Adults at a Distance. Routledge.

Kara, Y., & Özgün Koca, S. (2004). Aslı, Buluş Yoluyla Öğrenme ve Anlamlı Öğrenme Yaklaşımlarının Matematik Derslerinde Uygulanması: İki Terimin Toplamının Karesi Konusu Üzerinde İki Ders Planı. İlköğretim Online E-Dergi, 3(1), 1-10.

Karagöz, S., & Duman, T. (2014). 1908-1926 Yılları Arası Süreli Yayınlarda Yer Alan Eğitim Görüşleri ve Öneriler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(35), 576-594.

Kazancı, O. (1989). Eğitimde Eleştirici Düşünme ve Öğretimi. Kazancı Yayınları.

Korkmaz, Ş. (2007). Mustafa Satı Bey ve Tarih Öğretimi Üzerine Görüşleri. Atatürk Üniversitesi Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(2), 152-163.

Ocak, G. (2005). Yapılandırılmış Buluş Yoluyla Öğretimin Öğrenmede Kalıcılığa Etkisi. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 289-297.

Oruç, Ş. (2007). Osmanlı’nın Son Döneminde Eğitim Uygulamalarında Yer Alan Buluş Yöntemi ve Bu Yöntemle Yapılmış Bir Ders Örneği. TSA Dergisi, 11(2), 139-164.

Özbay, Y. (1999). Gelişim ve Öğrenme Psikolojisi (Araştırma-Teori-Uygulama). Empati Yayınları.

Özcan, B. N., & Türnüklü, E. (2013). Buluş Yoluyla Öğrenme Yönteminin İlköğretim Öğrencilerinin Geometrik Düşünme Düzeylerine Etkisinin İncelenmesi. Batı Anadolu Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(7), 29-45.

Özer, M. A. (2005). Etkin öğrenmede yeni arayışlar: İşbirliğine dayalı öğrenme ve buluş yoluyla öğrenme. Ahmet Yesevi Üniversitesi Bilig Dergisi, 35, 105-131.

Özmen, H. (2004). Fen öğretiminde öğrenme teorileri ve teknolojik destekli yapılandırmacı (constructivist) öğrenme. TOJET (The Turkish Online Journal of Educational Technology), 3(1), 100-111.

Saban, A. (2000). Öğrenme-Öğretme Süreci. Nobel Yayınları.

Satı‘ Bey. (1910). Usûl-ı Takrîr ve Usûl-ı Tekşîf. Tedrisât-ı İbtidaiye Mecmuası, 1(8), 59-69.

Selçuk, Z. (2000). Gelişim ve Öğrenme. Nobel Yayınları.

Senemoğlu, N. (1997). Gelişim, Öğrenme, Öğretim. Ertem Matbaacılık.

Sevindik, T. (2010). Özel Öğretim Yöntemleri Ders Notları. Yıldız Teknik Üniversitesi Eğitim Fakültesi, İstanbul.

Sönmez, V. (1999). Program Geliştirmede Öğretmen El Kitabı (8. Baskı). Anı Yayınları.

Tokcan, H., & Oruç, Ş. (2009). Osmanlı Devleti Son Dönemlerinde Coğrafya Öğretimi: Buluş Yoluyla Öğretime Bir Örnek. Kastamonu Eğitim Dergisi, 17(3), 1013-1024.

Türk, İ. C. (2009). II. Meşrutiyet Dönemi Eğitimcisi Satı Bey ve Coğrafya Öğretimi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 40, 423-438.

Ünal, G., & Ergin, Ö. (2006). Buluş Yoluyla Fen Öğretiminin Öğrencilerin Akademik Başarılarına, Öğrenme Yaklaşımlarına ve Tutumlarına Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3(1), 36-52.

İndir

Yayınlanmış

2023-10-27

Nasıl Atıf Yapılır

Of, M., & Kılıçaslan, İsmail. (2023). Eğitimde Öğrenme Teknikleri: Buluş Yoluyla Öğrenmenin Temel Esasları, Güçlü ve Zayıf Yönleri. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 10(100), 2934–2942. https://doi.org/10.5281/zenodo.10045828