Otomatik Piyanonun Müzik Kültürü Üzerindeki Etkileri
Abstract views: 56
/ 
PDF downloads: 24
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10452477Anahtar Kelimeler:
otomatik piyano, röprodüksiyon piyano, pianola, müzik, makineleşmeÖzet
Bir zamanlar sıradan insanlar kendileri için müzik yaparlardı. Fonografın çıkışıyla müzik yapmayı bırakıp satın almaya başladılar. Müziğin metalaşmasının hikayesi böylece başlamış oldu. Müziğin bir meta olarak görüldüğü süreçler, yeni müzik üretim teknolojileri ortaya çıktığında daha da belirginleşmiştir. Sayısız biçimiyle otomatik piyano, hem yirminci yüzyılın başlarındaki müzik kültürünün önemli bir bileşeni hem de yüzyıllarca süren teknolojik evrim zincirinin önemli bir halkasıdır. 1930 yılından sonra yaygın kullanımdan düşmüş olmasına rağmen, otomatik piyano, yirminci yüzyılın en önemli teknolojik yeniliklerinden biri olmuştur. Otomatik piyano, çeşitli formlarıyla müziğin doğası, performans ve teknolojinin etik durumu hakkında tartışmalara neden olmuş ve hem kültürel hem de teknolojik işleyişi açısından oldukça yanlış anlaşılmıştır. "Otomatik müzik" estetiği J.S. Bach'tan, Conlon Nancarrow ve Georgy Ligeti'ye, elektronik popüler müzik ve sanat müziğindeki gelişmelere kadar uzanır.
Otomatik piyano büyük piyanistlerin ölümsüzleştirilmesinden ev içi eğlenceye ve "mekanik müzik" gibi modernizm deneylerine kadar çeşitli kültürel amaçlara hizmet etmiştir. Otomatik enstrümanların tarihi, müzik tarihini yaygın bir makineleşme olgusuyla nasıl ilişkilendirdiği açısından da önemlidir. Bu çalışmada 19.yüzyılın sonlarında ve 20.yüzyılın başlarında, müzik eğitimi veya deneyimi olmayan bireyler tarafından müzik yapılmasına olanak sağlayan ilk seri üretim teknolojisi olan ABD’deki otomatik piyanoların gelişimi incelenecektir.
Referanslar
Bauer, A. (2005). Richard Steinitz, György Ligeti: Music of the Imagination, (London: Faber and Faber, 2003), Twentieth-Century Music, 2(2), 302-309.
Drott, E. (2004). Conlon Nancarrow and the Technological Sublime. American Music, 22(4), 533–563.
Durkin, A. (1999). The Self-Playing Piano as a Site for Textual Criticism. Text, 12, 167–188.
Gell, A. (1988). Technology and Magic. Anthropology Today, 4(2), 6–9.
Hocker, J. (2009). Faszination Player Piano: The Player Piano From Its Beginnings To the Present Day Bergkirchen. Edition Bochinsky.
Işıktaş, B. (2014). “Aydınlan(ma)’dan, Meta’ya” Birey ve Müzik İlişkisi Üzerine. Rast Müzikoloji Dergisi, 2(1), 108-119.
Koetsier, T. (2001). On the Prehistory of Programmable Machines: Musical Automata, Looms, Calculators. Mechanism and Machine Theory, 36 (5), 589 - 603.
L’Enfant, C. (2003). Agapē Agape by William Gaddis. The Pianola Journal, 15.
Nebeker, F. (2009). Dawn of the Electronic Age: Electrical Technologies in the Shaping of the Modern World, 1914 to 1945. Hoboken: Wiley-IEEE Press, 169.
Ord-Hume, A. W. J. G. (1983). Cogs and Crotchets: A View of Mechanical Music. Early Music 11(2) 167–71.
Ord-Hume, A. W. J. G. (2003). “Expression Piano,” “Extemporary Recording Piano,” “Player Piano,” “Reproducing Piano.” Piano: An Encyclopedia içinde (2. bs., 132, ed. Robert Palmieri). New York: Routledge.
Patteson, T. (2012). 'Player Piano', Oxford Handbooks Online: Music: Scholarly Research Reviews (online edn, Oxford Academic, 1 Apr. 2014), 1 – 18.
Suisman, D. (2010). Sound Knowledge and the “Immanence of Human Failure”: Rethinking Musical Mechanization through the Phonograph, the Player-Piano, and the Piano. Duke University Press, 28(1), 13 – 34.
Théberge, P. (1997). Any Sound You Can Imagine: Making Music / Consuming Technology. Hanover: Wesleyan University Press, 29.
Wikipedia (2019). Piano roll. https://en.wikipedia.org/wiki/Piano_roll
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
