Bir Ölçek Geliştirme Çalışması: Değişim Yönetimi Yeterlilikleri Ölçeği
Abstract views: 371
/ 
PDF downloads: 166
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10616524Anahtar Kelimeler:
Ölçek geliştirme, Değişim yönetimi, Değişim yönetimi yeterlilikleriÖzet
Bu araştırmanın amacı değişim yönetimi yeterliliklerinin anlaşılabilmesi için Kotter’in 8 basamaklı değişim yönetimi modeli çerçevesinde bir ölçek geliştirmektir. Bu amaçla alanyazın taranarak oluşturulan madde havuzunu içeren ölçek uzman görüşüne sunulmuştur. Alan uzmanlarından ve öğretmenlerden gelen görüşler doğrultusunda ölçek maddeleri güncellenmiş ve pilot uygulama öncesi son şekli verilmiştir. Pilot uygulama İzmir ili Konak, Buca, Bayraklı ve Gaziemir çalışan öğretmenlerle yürütülmüş ve elde edilen veriler “Statiscal Package fort he Social Sciences” (SPSS) programında analiz edilmiştir. Kuramsal çerçevesi önceden belirlenmiş ölçek verileri üzerinde Doğrulayıcı Faktör Analizi yapılmıştır. Ölçek, 27 maddelik son haline ulaştırılmıştır. Yapılan analizlerde ölçeğin tamamı ile alt boyutlar arasındaki ilişki incelenmiş, faktörlerin birbirleri ile anlamlı ilişki içinde olduğu görülmüştür. Doğrulayıcı Faktör Analizi ile, Kotter’in 8 basamaklı değişim modelini kuramsal çerçeve olarak alındığı ölçekte “Aciliyet duygusu yaratma”, “Değişimi yönlendirme komitesinin kurulması”, “ Stratejik vizyon ve girişimlerin oluşturulması”, “Gönüllü toplulukların kurulması”, “Değişim süreci önündeki engellerin kaldırılması”, “Kısa dönem kazanımlar belirleme”, “Değişim ivmesinin sürdürülebilmesi”, “Değişimin kurumsallaştırılması, kalıcı hale getirilmesi” alt boyutlarından oluşturulmuş yapının, her bir ölçek alt boyutu ile uyum gösterdiği sonucuna varılmıştır. Bu bağlamda modelin uyum indekslerinin kabul edilebilir aralıklarda olduğu belirlenmiştir. Ölçeğin tümü için elde edilen iç tutarlılık katsayısı ise .987 olarak bulunmuştur. Böylece ölçeğin alana katkı sağlayıcı geçerli bir ölçek olduğu söylenebilir.
Referanslar
Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Sakarya Kitabevi.
Ash, J.(2000). Managing Change: Report on a Cornerstone Session at the 1999 AMIA Fall Symposium. J Am Med Inform Assoc., 7(2),115. https://doi.org/10.1136/jamia.2000.0070115.
Aslan, Ş. (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: Nicel, nitel ve karma tasarımlar için bir rehber. Eğitim Yayınevi
Brunsson, N. (2006). Administrative reform as routines. Scandinavian Journal of Management, 22(3), 243-252. https://doi.org/10.1016/j.scaman.2006.10.007 .
Bullock, R. J., & Batten, D. (1985). It's just a phase we're going through: A review and synthesis of OD phase analysis. Group and Organization Management, 10(4), 383-412.
Cameroon, E., & Green, M. (2012). Making sense of change management. Kogan Page.
Can, N. (2002). Değişim sürecinde eğitim yönetimi. Milli Eğitim Dergisi, 155-156.
Çelikten, M. (2001). Okul müdürlerinin değişim yönetimi becerileri. Eğitim ve Bilim, 26(119).
Çoban, Ö. (2016). Milli Eğitim Bakanlığı merkez teşkilatı yöneticilerinin örgütsel değişimi yönetme yeterlilikleri ile stratejik liderlik davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi.
Evans, M. (2004). Policy transfer in global perspective. Ashgate Ltd.
Field, A. (2009) Discovering Statistics Using SPSS. 3rd Edition. Sage Publications Ltd.
Güçlü, N., & Şehitoğlu, E. T. (2010). Örgütsel değişim yönetimi. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi(13), 240-254.
Gültekin, S. (2017). Testlerde kullanılacak madde türleri, hazırlama ilkeleri ve puanlaması. Rahime Nükhet Çıkrıkçı Demirtaşlı (Editör), Eğitimde Ölçme ve Değerlendirme içinde (145-222). Anı Yayıncılık.
Hooper, D., Coughlan, J., & Mullen, M. R. (2008). Structural equation modelling: Guidelines for
determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.
Huerta Melchor, O. (2008). Managing change in OECD governments: An introductory framework. OECD Publishing.
Kotter, J. P. (1995). Leading change: Why transformation efforts fail. Harvard Business Review.
Lewin, K. (1951). Field theory in social science: Selected theoretical papers. Harpers.
Nutt, P., & Backoff, R. (1993). Transforming public organizations with strategic management and strategic leadership. Journal of Management 19(2), 299-347. https://doi.org/10.1177/014920639301900206.
OECD. (2009). Leading to learn: School leadership and management styles. Creating Effective Teaching and Learning Environments: First Results from TALIS içinde (189-217). OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/9789264068780-8-en.
Özdamar, K. (2004) Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Özdemir, S. (2013). Eğitimde örgütsel yenileşme. Pegem A.
Peker, Ö. ve Aytürk, N. (2000). Etkili Yönetim Becerileri.Yargı Yayınları.
Simon, D., Kriston, L., Loh, A., Spies, C., Scheibler, F., Wills, C., & Härter, M. (2010). Confirmatory factor analysis and recommendations for improvement of the Autonomy-Preference-Index (API). Health Expectations: An International Journal of Public Participation in Health Care & Health Policy, 13(3), 234–243.
Şahin A. (2010). Örgüt kültürü-yönetim ilişkisi ve yönetsel etkinlik. Maliye Dergisi, 159, 21-35.
Şeker, H. ve Gençdoğan, B. (2006). Psikolojide ve eğitimde ölçme aracı geliştirme. Nobel Yayın Dağıtım.
Tatlıdil, H. (2002). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel analiz. Ziraat Matbaacılık.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel.
Tezbaşaran, A. (2008). Likert tipi ölçek hazırlama kılavuzu. Mersin Üniversitesi.
Tekin, H. (2000). Eğitimde ölçme ve değerlendirme. Yargı Yayınları.
Yurdabakan İ, Çüm S. (2017). Scale Development in Behavioral Sciences (Based on Exploratory Factor Analysis). TJFMPC;11(2), 108-26. https://doi.org/10.21763/tjfmpc.317880.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
