Özel Eğitimde Öğretmenin Rol ve Sorumlulukları


Abstract views: 352 / PDF downloads: 264

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.11405828

Anahtar Kelimeler:

Özel Eğitim, Öğretmen, Özel Gereksinim Öğrenci

Özet

Bu çalışmanın amacı özel eğitimde öğretmenin rol ve sorumluluklarını aktarmak ve öğretmenlerin yaşadığını zorlukların yapılan araştırmalarla tespit edilmesini sağlayarak öneri geliştirmektir. Çalışma literatür tarama yöntemi ile yapılmış olup; konuyla ilgili alanyazı taranmıştır. Araştırma bulguları, özel eğitim öğretmenlerinin hangi alanlarda daha fazla bilgiye ve desteğe ihtiyaç duyduklarını belirlemeye yardımcı olabilir. Bu sayede, öğretmenlerin rollerine daha iyi hazırlanmaları ve daha etkili bir şekilde görevlerini yerine getirmeleri için gerekli adımlar atılabilir. Zira özel eğitim alanında çalışmak, bir dizi zorlukla başa çıkmayı gerektirmektedir. Öğretmenler, öğrencilerin özel ihtiyaçlarına ve ailelerin bu süreçle başa çıkma zorluklarına odaklanmak zorundadır. Bu zorluklar, sadece mesleki sorumluluklarla sınırlı kalmaz; aynı zamanda zihinsel engelli öğrencilerin ve ailelerinin özel gereksinimlerinden kaynaklanan sorunları da içerir. Öğretmenlerin, öğrencilerin yaşamlarına olumlu etki etmeleri, ailelerle pozitif ilişkiler kurmaları ve mesleki gelişim fırsatları sağlamaları beklenir. Nitelikli bir özel eğitim öğretmeninin, öğrencilere öğretecekleri konusunda bilgi sahibi olması, öğretim yöntemlerini ve bireyselleştirme stratejilerini bilmeleri gerekmektedir. Mesleki standartlar açısından, öğretmenin etkin bir rol üstlenmesi ve çeşitli sorumlulukları etkili bir şekilde yerine getirmesi önemlidir.

Referanslar

Abalı, Ö. D., Erkaraca, Y., Çelik, S., Önder, C., Gürses, Ö., & Laleci, E. (2023). Özel Eğitim Okullarında Çalışan Yönetici ve Öğretmenlerin İş Doyumu Düzeylerinin İncelenmesi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 10(102), 3696-3719.

Acar, Ö. (2021). Özel Eğitim Öğretmenlerinin İi Tatmin, Mesleki Tükenmiilik Ve İi Stres Düzeylerinin İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi], EB Enstitüsü, Marmara Üniversitesi.

Akbay, H. (2023). Erken Çocukluk Döneminde Duygusal Davranışsal Bozukluklar: Özel Eğitim Bağlamında Tanım, Sorunlar ve Davranışsal Desteğe Yönelik Etkili Uygulamalar. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, (58), 3028-3055.

Akçamete, A. G. (2009). Özel gereksinimli öğrenciler için kaynaştırma modeli geliştirme projesi. Ankara Üniversitesi Yayınları.

Akın, N., & Düzel, S. A. (2023). Türkiye’de Erken Çocukluk Otizmi Konulu Lisansüstü Tezlerin İncelenmesi. Journal of Sustainable Education Studies, 4(1), 13-26.

Alptekin, S., & Vural, M. (2014). Zihin engelliler öğretmenliği adaylarının uygulamada karşılaştığı problemlere ilişkin görüş ve önerileri, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(2), 127-139.

Armutcu, O. A., Kurt, M., & Genel, M. (2024). Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Çalışan Öğretmenlerin BEP Geliştirme Sürecine İlişkin Görüşleri. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(1), 433-457.

Aydoğdu, F., & Kılıç, D. (2016). Sınıf, okul öncesi ve özel eğitim öğretmenlerinin aile katılımına ilişkin tutumlarının incelenmesi. Erzincan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 265-274.

Barut, Y. & Vural, M. (Ed.). (2012). Özel Eğitim (2. Baskı). Lisans Yayıncılık.

Brownell, M. T. ve Jones, N. D. (2015). Teacher evaluation in special education: Approaches, supporting research, and challenges confronted. Journal of Special Education Leadership, 28(2), 63-73.

Cantimer, G. G., Şengül, S. ve Akçin, N. (2017). Özel eğitim gereksinimli çocukların öğretmenlerinin mesleki özyeterlilik algılarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Journal of Human Sciences, 14(1), 694-716.

Cantürk, G. (2023). Özel öğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin ve devlet okullarındaki ücretli öğretmenlerin karşılaştıkları sorunlarla ilgili görüşleri: twitter analizi. Eğitim ve Yeni Yaklaşımlar Dergisi, 6(1), 128-149.

Çelik, K. ve Tabancalı, E. (2012). Özel eğitim kurumlarında çalışan öğretmenlerin iş/çalışma yaşam kalitesi. Akdeniz Eğitim Araştırmaları Dergisi, 11, 31-38.

Demirci, A. (2014). Literatür taraması. Coğrafya araştırma yöntemleri, 73-108.

Demirtaş, H., Arslan, M., & Güven, D. (2016). Özel eğitim okullarının yönetimsel sorunları. E-International Journal of Educational Research, 7(1), 21-49.

Erbaş, D. ve Yücesoy Ş. (2002). Özel eğitim öğretmenliği programlarında yer alan uygulama derslerini yürütürken kullanılan iki farklı dönüt verme yönteminin karşılaştırılması. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 109 123.

Garvis, S., Pendergast, D. (Eds.). (2016). Asia-Pacific perspectives on teacher self-efficacy. Springer.

Gül, M. D., & Sönmez, S. (2023). Özel eğitim öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi-uygulama yetkinlik düzeylerinin incelenmesi. Cumhuriyet Uluslararası Eğitim Dergisi, 12(3), 701-714.

Güler, B. (2021). Özel Eğitim Okulunda Çalışan Öğretmenlerin Genel Özyeterlik Ve Tükenmişlik Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi], SB Enstitüsü, Akdeniz Üniversitesi.

Güller, E. (2023). Özel Eğitim Okul Bahçelerinin Oyun Alanları Olarak Tasarımı; Aliağa Özel Eğitim ve Uygulama Merkezi Oyun Bahçesi Düzenlemesi. Online Journal of Art & Design, 11(3).

Gündüz, T., & Zorluoğlu, S. L. (2023). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Yeterliliklerinin Belirlenmesi. Educational Academic Research, (49), 108-118.

Işıkhan, V. (2017). Özel eğitim alanında çalışan personelin tükenmişlik düzeylerine etkide bulunan faktörlerin incelenmesi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 28(1), 7-26.

Johnson, E. S. ve Semmelroth, C. L. (2012). Examining ınterrater agreement analyses of a pilot special education observation tool. The Journal of Special Education Apprenticeship, 1(2), 1-19

Karal, Y., Taşdemir, D., & Öngöz, S. (2023). Özel gereksinimli bireylerin eğitiminde bir öğrenme materyali olarak robotlar. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 170-183.

Kırcaali İftar, G. & Tekin İftar, E. (2012). Yanlışsız öğretim yöntemleri, Vize Yayıncılık.

Kırcaali-İftar, G. (2019). Nitelikli bir özel eğitim öğretmeni olmak. Erişim adresi: https://www. researchgate. net/publication/336676901_Nitelikli_Bir_Ozel_Egitim_Ogretmeni_Olmak.

Kurtgöz, N., & Polat, S. (2023). Öğretmenlerin özel eğitime gereksinimi olan öğrencilere yönelik kapsayıcı liderlik davranışlarının incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(11), 42-64.

MEB (2018). Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği. 7 Temmuz 2018 tarih ve 30471 Sayılı Resmi Gazete.

Orhan, S., & Genç, K. G. (2015). Engellilere Yönelik Ülkemizdeki Özel Eğitim Hizmet Uygulamaları Ve Örnek Ülke Karşilaştirmasi. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 35(2), 115-146.

Özer S., Nuri, C. & Bağlama, B. (2023). Özel eğitim öğretmenlerinin covıd-19 pandemisinde psikolojik iyi oluş düzeylerinin incelenmesi. Uluslararası Anadolu Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 508-521.

Özyürek, M. (2008). Nitelikli Öğretmen Yetiştirmede Sorunlar ve Çözümler: Özel Eğitim Örneği. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(2), 189-226.

Pakalın, B., Erman, K., & Gül, S. (2023). Özel gereksinimli öğrencilerin bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlanmasının önemi. UPA Strategic Affairs, 4(1), 192-211.

Sledge, A. ve Pazey, B. L. (2013). Measuring teacher effectiveness through meaningful evaluation: Can reform models apply to general education and special education teachers? Teacher Education and Special Education, 36(3), 231–246.

Soysal, A. (2023). Yönetimin temel fonksiyonları bağlamında özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerinde karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28(3), 387-400.

Sucuoğlu, B. (2009). Zihin engelinin tarihçesi. B. Sucuoğlu (Eds.), Zihin engellilerin eğitimi içinde (s. 16-45). Kök Yayıncılık.

Şahin, M. B., & Akdağ, M. (2023). Bireyselleştirilmiş eğitim planları ile ilgili yapılmış çalışmaların betimsel analizi. Journal of International Management Educational and Economics Perspectives, 11(2), 160-169.

Tabak, M. (2021). Okul İdarecileri Ve Özel Eğitim Öğretmenlerinin Özel Eğitim Programlarının Uygulanmasında İdareci-Öğretmen İş Birliğine Yönelik Görüşleri. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi], SB Enstitüsü, Trakya Üniversitesi.

Türkkent, E., & Özer, M. (2023). Özel eğitime ihtiyacı olan bireyler için (0-36 ay) erken çocukluk özel eğitim öğretim programı: ebeveynlerin program ve sürece yönelik deneyimlerin incelenmesi. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 304-331.

Uçar, T. (2014). Özel Eğitim Okulu Öğretmenlerinin Psikolojik Dayanıklılık Düzeylerinin Ve Mesleki Sosyal Destek Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (İstanbul ili Avrupa Yakası örneği). [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi], LE Enstitüsü, İstanbul Aydın Üniversitesi.

Vuruşan, B. K. (2023). Özel eğitime gereksinim duyan bireylerin eğitim süreçlerine ailelerin katılımı. Turan-Sam, 15(60), 221-229.

İndir

Yayınlanmış

2024-05-31

Nasıl Atıf Yapılır

Şahin, A., Kün, İbrahim, Şebin, E., & Mutlu, H. (2024). Özel Eğitimde Öğretmenin Rol ve Sorumlulukları. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 11(107), 996–1005. https://doi.org/10.5281/zenodo.11405828