Özel Gereksinimli Öğrencilerde Bireyselleştirilmiş Eğitim

Akay, E. (2011). Kaynaştırma Ortamındaki İşitme Engelli İlköğretim Öğrencilerine Sunulan Destek Eğitim Odası Sürecinin İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi]. EB Enstitüsü. Anadolu Üniversitesi.

Akdemir, D. (2008). Kaynaştırma sınıflarına devam işitme engeli olan öğrencilere ve sınıf öğretmenlerine sağlanan özel eğitim hizmetlerinin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi]. EB Enstitüsü, Anadolu Üniversitesi.

Aksoy, A.B. (2016), Erken Çocukluk Döneminde Oyun Ve Oyunun Gelişimsel Katkıları. Ayşe Belgin Aksoy ve Hale Dere Çiftçi (Ed.). Erken Çocukluk Döneminde Oyun içinde (s. 2-18), 7. Baskı, Pegem Akademi Yayınları, Ankara.

Alan, Ş. (2019). Özel Eğitim Okullarında Geliştirilmiş Olan Bireyselleştirilmiş Eğitim Programlarının (Bep) Kalitelerinin İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi]. EB Enstitüsü, Anadolu Üniversitesi.

Ataman, A. (2012). Temel Eğitim Öğretmenleri İçin Kaynaştırma Uygulamaları ve Özel Eğitim, Vize Yayınları: Ankara.

Avcıoğlu, H. (2011). Zihin engelliler sınıf öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı (BEP) hazırlamaya ilişkin görüşleri. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, Özel Eğitim Dergisi, 12(1) 39-53.

Avissar, G. (2012). İnclusive education in İsrael from a curriculum perspective: an explorastory study. European Journal of Special Needs Education, 27(1),35-49.

Batu, S. (2000). Kaynaştırma, destek hizmetler ve kaynaştırmaya hazırlık etkinlikleri. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi, Özel Eğitim Dergisi, 33-50.

Bilen, E. (2007). Sınıf Öğretmenlerinin Kaynaştırma Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlarla İlgili Görüşleri Ve Çözüm Önerileri. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi]. EB Enstitüsü, Dokuz Eylül Üniversitesi.

Bolat, E. Y., & Ata, N. (2017). Kaynaştırma eğitimi uygulamaları hakkında okul yöneticilerinin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 7(14), 165-185.

Can, B. (2015). Bireyselleştirilmiş eğitim programı ile ilgili özel eğitim öğretmenlerinin yaşadıkları sorunlar ve bu sorunlara yönelik çözüm önerileri (KKTC Örneği). [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Yakındoğu Üniversitesi.

Çuhadar, Y. (2006). İlköğretim okulu 1-5. sınıflarda kaynaştırma eğitimine tabi olan öğrenciler için bireyselleştirilmiş eğitim programlarının hazırlanması, uygulanması, izlenmesi ve değerlendirmesi ile ilgili olarak sınıf öğretmenleri ve yöneticilerinin görüşlerinin belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi.

Ersan, D., ve Ata, S. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hazırlanmasına ilişkin görüşleri, Trakya Üniverstesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 162-177.

Hajizada B (2022). Özel Gereksinimli Çocuğu Olan Ailelerinin Yaşam Boyu Öğrenme Gereksinimleri. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Bartın Üniversitesi.

Hebel, O. (2014). Parentel ınvolvement ın the ındıvıdual educatıonal program for İsraeli stundents wıth dısabılıtıes. Internatıonal Journal of Special Education, 29(3), 5-9.

Kargın, T. (2012). Genel eğitim okullarında özel gereksinimi olan öğrenciler ve özel eğitim. (Edt. Akçamete, G.A.) (4. baskı). Kök yayıncılık.

Kış, H. (2013). Destek Eğitim Odalarındaki Uygulamalara İlişkin Rehber Öğretmenler Ve Özel Eğitim Sınıf Öğretmenlerinin Görüşleri. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Abant İzzet Baysal Üniversitesi.

Köroğlu, S. A. (2015). Literatür taramasi üzerine notlar ve bir tarama tekniği. GiDB Dergi, (01), 61-69.

Kuyumcu, Z. (2011). Bireyselleştirilmiş Eğitim Planı (BEP) Geliştirilmesi Ve Uygulanması Sürecinde Öğretmenlerin Yaşadıkları Sorunlar Ve Bu Sorunlara Yönelik Çözüm Önerileri. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Ankara Üniversitesi.

Küçükoğlu, K. (2022). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Süreçlerinin İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Atatürk Üniversitesi.

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2004). Bireyselleştirilmiş eğitim programı yol haritası. MEB Yayınları.

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2006). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. T.C. Resmî Gazete, (26184, 31 Mayıs 2016).

Milli Eğitim Bakanlığı (MEB). (2018). Özel eğitim hizmetleri yönetmeliği. http://orgm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_07/09101900_ozel_egitim_hizmetleri_yonetmeligi_07072018.pdf

Nayır, F., ve Karaman Kepenekçi, Y. (2013). Kaynaştırma öğrencilerinin haklarına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri, Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 3(2), 69-89.

Öztürk, C. Ç., ve Eratay, E. (2010). Eğitim uygulama okuluna devam eden zihin engelli öğrencilerin öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı hakkında görüşlerinin belirlenmesi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Dergisi, 10(2), 146-159.

Salık, H. (2023). Özel Gereksinimli Kardeşe Sahip 8-12 Yaş Arası Tipik Gelişim Gösteren Çocuklar İle Annelerin Özel Gereksinimli Çocukla İlişkilerinin İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], SB Enstitüsü, Ankara Üniversitesi.

Siegel, L. M. (2007). The complete IEP guide how to advocates for your special ed child. (5. edition). USA: Nolo.

Sucuoğlu , B., ve Kargın , T. (2012). İlköğretim'de kaynaştırma uygulamaları.(2. baskı) Ankara: Kök Yayıncılık.

Sucuoğlu, B., ve Kargın, T. (2006). İlköğretimde kaynaştırma uygulamaları: Yaklaşımlar, Stratejiler, yöntemler. İstanbul: Morpa Yayınları.

Sütçü, Z. (2007). Yasal Düzenlemeler Açısından Rehber Öğretmenlerin/Psikolojik Danışmanların Özel Eğitimle İlgili Görevlerini Uygulamaya Yönelik Görüşlerin Değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Selçuk Üniversitesi.

Şekercioğlu, B. (2010). İlköğretim İkinci Kademe Branş Öğretmenlerinin, Kaynaştırma Uygulamalarında Karşılaştıkları Sorunlar İle İlgili Görüşler. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Gazi Üniversitesi.

Tike, L. (2007). Sınıf Öğretmenleri, Rehber Öğretmenler Ve Rehberlik Araştırma Merkezi Çalışanlarının Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı Hazırlama Sürecine İlişkin Tutumları Ve Bu Süreçte Karşılaştıkları Güçlüklerin Belirlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi], EB Enstitüsü, Ankara Üniversitesi.

Vural, M., & Yıkmış, A. (2008). Kaynaştırma Sınıfı Öğretmenlerinin Öğretimin Uyarlanmasına İlişkin Yaptıkları Çalışmaların Belirlenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(2), 141-159.

Winterman, K. G., and Rosas C. E. (2014). The IEP checklist your guide to creating meaningful and compliant IEPs. USA: Paul H. Brookes Publishing Co.

Yılmaz, E., & Batu, E. S. (2016). Farklı branştan ilkokul öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim programı, yasal düzenlemeler ve kaynaştırma uygulamaları hakkındaki görüşleri, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, 17(3), 247-268.