Sosyal Bilgiler ve Tarih Öğretiminde Adaptif Öğrenme Üzerine Ne Yapıldı?
Abstract views: 140
/ 
PDF downloads: 84
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13147077Anahtar Kelimeler:
Uyarlanabilir öğrenme, dijital içerik, yapay zekâ, kişiselleştirilmiş eğitim.Özet
Öğrenen kişinin bireysel özelliklerine uygun öğrenme ortamları sunan bilgisayar temelli eğitim yaklaşımına günümüzde adaptif öğrenme denilmektedir. Bu çalışma ile 2020-2024 yılları arasında Türkiye’de Sosyal bilgiler ve Tarih öğretiminde adaptif öğrenme kapsamında yapılan makaleleri incelemek amaçlanmaktadır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden dokuman incelemesi kullanılmıştır. Ölçüt amaçlı örnekleme tekniği ile seçilen 60 adet makale ile çalışma yürütülmüştür. Araştırmacı tarafından geliştirilen “Makale İnceleme Formu” aracılığıyla veriler toplanmış ve veriler, betimsel analiz yöntemi kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre sosyal bilgiler ve tarih öğretimi alanında; arttırılmış gerçeklik, çevirimiçi uygulamalar, dijital içerik, mikro öğretim, oyunlar, sanal gerçeklik, uzaktan eğitim ve yapay zekâ kategorilerinde adaptif öğrenme kapsamında incelenebilecek makalelere rastlanmıştır. Makalelerin amaçları “görüş almak, uygulama yapmak, materyal geliştirmek ve bilgi vermek” olmak üzere 4 kategoride incelenmiş ve büyük çoğunluğunun görüş alma amacıyla yapıldığı görülmüştür. Makalelerin çoğunluğunun 2022 yılında yayınlandığı, nitel araştırma yaklaşımına sahip olduğu ve öğrenci örneklemi ile gerçekleştirildiği sonuçlarına ulaşılmıştır. Çalışma sonuçları bağlamında sosyal bilgiler ve tarih öğretimi alanında adaptif öğrenme anlayışını tam anlamıyla içeren çalışmaların yapılmadığı fark edilmiştir. Bu yönde çalışma yapacak araştırmacıların teşvik edilmesi önerilmiştir.
Referanslar
Afacan, Ş. (2022). COVID-19 pandemi sürecinde uzaktan eğitim ile gerçekleştirilen keman eğitimi derslerine ilişkin öğrenci görüşleri. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 12(1), 472-487.
Avcı-Akçalı, A. & Baş, Ö. (2020). Sosyal bilgiler eğitiminde teknoloji kullanımı konusundaki araştırmalar. The Journal of Academic Social Science Studies, 81, Autumn: 15-30.
Baykan Z. (2021). Adaptif öğrenme (Uyarlanabilir öğrenme). Ö. Mıdık (Editör), Tıp eğitiminde yeni nesil konular içinde (s.6-12), Ankara: Türkiye Klinikleri.
Creswell, J. W. (2008). Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage Publications: Usa.
Fraenkel, W., Wallen, N. E. & Hyun, H. (2012). How to design and evaluate research in education, New York: Mcgraw-Hill.
Gökçearslan, B., Ünal, A. İ. & Değirmenci, N (2023). Sosyal bilgiler eğitiminde teknolojik kullanıma yönelik lisansüstü tezlerin analizi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 14-28.
Gültekin, M. & Durmuş, B. (2019). Türkiye’de uyarlanabı̇lı̇r öğrenme yaklaşımı kapsamında yapılan tezler üzerine bir içerik analizi̇. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 9(2):438–62.
Güneş, G., Ayantaş, T., Güneş, C., Güleryüz, O., & Arıkan, A. (2021). Sosyal bilgiler eğitiminde teknoloji kullanımına yönelik yapılan araştırmaların incelenmesi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 25(3), 859-890.
Karataş, İ. H. (2024). Türkiye yüzyılı maarif modeli hakkında. Alanyazın, 5(1), 6-11.
Li, F., He, Y., & Xue, Q. (2021). Progress, challenges and countermeasures of adaptive learning. Educational Technology & Society, 24(3), 238-255.
MEB, (2018). 2023 Eğitim Vizyonu. Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB (2024a). Öğretmenlerin gözüyle teknoloji ve eğitim bölgesel çalıştayı raporu. Milli Eğitim Bakanlığı.
MEB (2024b). Türkiye yüzyılı maarif modeli. Milli Eğitim Bakanlığı.
Merriam, S. B., & Tisdell, E. J. (2015). Qualitative research: A guide to design and implementation. John Wiley & Sons.
Miles, M. B., & Huberman A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. (2nd Edition). California: Sage Publications.
Muñoz, J. L. R., Ojeda, F. M., Jurado, D. L. A., Peña, P. F. P., Carranza, C. P. M., Berríos, H. Q. & Vasquez-Pauca, M. J. (2022). Systematic review of adaptive learning technology for learning in higher education. Eurasian Journal of Educational Research, 98(98), 221-233.
Mutlu, N., Bayram, B. & Taçyıldız, Y. (2020). Sosyal bilgiler öğretiminde öğretim teknolojisi kullanımı ile ilgili tezlerin incelenmesi. Academic Social Studies, 4 (Özel Sayı 1): 29-38.
Piao, Z. H. (2012). On education reform: A study of south korea’s smart education strategy. Education Science, 28(4), 87-91.
Riding, R., & Rayner, S. (1998). Cognitive styles and learning strategies. London: David Fulton Publishers.
Skinner, B. (1958). Teaching machines. Science, 128, 969-977.
Somyürek, S. (2009). Uyarlanabilir öğrenme ortamları: Eğitsel hiper ortam tasarımında yeni bir paradigma. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 2(1), 29-38.
Şahin, M., & Kışla, T. (2013). Kişiselleştirilebilir öğrenme ortamları: Literatür incelemesi. Journal of Research in Education and Teaching, 2(1), 81-91.
Taş, M., & Düz, İ. (2016). Sosyal bilgiler öğretiminde teknoloji entegrasyonu. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(20), 180-188.
Ülçay, O. (2024). Türkiye yüzyılı maarif modeli değerlendirmesi. Ulusal Eğitim Toplum ve Dünya Dergisi, 1(2), 70-75.
Şimşek, H., & Yıldırım, A. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Wu, H., Kort, E.D. & Bra P.D.(2001).Design issues for general purpose adaptive hypermedia systems. 12th Acm Conference on Hypertext and Hypermedia, Arhus, Denmark.
Yavuz, B., & Toprakçı, E. (2021). Covid-19 pandemisi sebebiyle okulların uzaktan öğretim yapması ile ilgili internet forumlarında paylaşılan görüşler. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 9(1), 120-139.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
