Sosyal Medya Bağlamında Suça Sürüklenen Çocukların İncelenmesi
Abstract views: 172
/ 
PDF downloads: 93
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14045242Anahtar Kelimeler:
Sosyal Medya, Çocuk Algısı, SuçÖzet
Günümüzde sosyal medya çocukların suça sürüklenmesine neden olan önemli bir risk faktörüdür. Sosyal medyada sıkça karşılaşılan şiddet, cinsellik ve suç ve unsuru taşıyan içeriklere maruz kalan çocuklar, bu tür davranışları normal kabul etme riski taşır. Çocukların sosyolojik, psikolojik ve fiziksel gelişimlerini tamamlamamış olmaları ve sınırsız internet erişimi nedeniyle, sosyal medya platformlarında suçla karşılaşma olasılıkları da yüksektir. Mağdur olarak suçun konusu olabilecekleri gibi suça sürüklenen olarak da konunun aktörü olmaları mümkündür. Bu nedenle, ilkokul çağında sosyal medya okuryazarlığına önem verilmeli ve çocuklara kendilerini koruma becerileri kazandırılmalıdır. Ayrıca siber zorbalık, siber taciz, online cinsel istismar gibi yeni suç türleri yasada baştan düzenlenirken SSÇ’ler açısından da yeniden tanımlanmalıdır. İnternette olumsuz içeriklerle karşılaşan çocukların ruh sağlığının olumsuz etkilenerek suça yönelmeleri günümüzde yaygındır. Birleşmiş Milletler tarafından kabul edilen Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kuralların 2. Maddesi gereğince, mevcut hukuk sisteminde suça karışan çocukların yetişkinlerden farklı muamele görmesi gerektiğinin altı çizilmiştir. Bu sebeple toplumun temeli olan ailenin en önemli fertleri olan çocukların daha iyi yetiştirilmeleri için aile danışmanlık hizmetlerinin ve sosyal suç önemle kapsamında uygulanacak en iyi faaliyetlerden birisi olan suça eğilimli çocukların eğitim-öğretim faaliyetlerine yönlendirilmesi için kamu-özel kurum ve kuruluşların projeler üretmeleri faydalı olacaktır. Her türlü bilgiye kolay erişim imkânı sunan sosyal medya çocukların suça karışmalarını kolaylaştırabilir. Ancak, sosyal medya aynı zamanda olumlu içeriklerle, bilinçlendirme kampanyalarıyla ve destek ağlarıyla çocukların suça sürüklenmelerini önlemekte de kullanılabilir. Bu bağlamda, çalışmamızda çocukların suça sürüklenmelerini önlemek ve toplumsal hayata uyumlarını sağlamak için alınması gereken güvenlik tedbirlerini inceliyoruz. Aynı zamanda, çocuklara özgü ceza sistemi ve yargılama süreçlerinin önemini vurgulamakla birlikte medyanın aktörlerinin ve sosyal medya yöneticilerinin ve yönetimin ile denetiminden sorumlu olanları çocukların yüksek yararını gözeterek toplumsal sorumluluk üstlenmesi gerektiğini savunuyoruz. Çalışmamız, sadece hukuki bir bakış açısıyla değil, çeşitli disiplinleri kullanarak bu konuyu toplumsal fayda ve çocukların gelecekte riskli gruba dönüşmesini engelleme açısından incelemeyi amaçlamaktadır.
Referanslar
Aichhhorn, A. (1935). Wayward Youth . American Journal of Psychiatry.
Akyayla, B. (2014). Suça Sürüklenen Çocukların Yargılanması Ve Uygulanacak Tedbirler. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. (419173), SB Enstitüsü, Kırıkkale Üniversitesi.
Aslan, Y. (2021). Suça Sürüklenen Çocuklarla İlgili Yapılan Yayınların İncelenmesi . Anatolıan Journal Of Health Research, 2(3), s. 79-86.
Ateş, E. C., & Saluk, A. (2018). Bilişim Suçları Kapsamında Suça Sürüklenen Çocukların İncelenmesi. Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi Humanıtas, 6(12), 154-176.
Ateş, E. C., & Tokay, A. (2018 ). Sosyal Ağ(Medya) Kullanımı ve Suç Mağduriyeti . Online Journal of Technology Addiction & Cyberbullying, 5(1), 1-33.
Aydın, M. Z. (2021). Müslüman Ailede Çocuk Ve Çocuk Eğitiminde Sorumluluklar. Çocuk Ve Medeniyet, 6(12), 47-78.
Aydın, N. (2019). Sosyal Medya Aracılığı İle Hakaret Suçu İşlenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. (595547), SB Enstitüsü, İstanbul Beykent Üniversitesi.
Badanka Çelikten, B., & Demirli, C. (2018). Suça Sürüklenmiş Çocukların Olumlu Sosyal Ve Saldırgan Davranışlarının Bazı Bireysel Ve Ailesel Faktörler Bağlamında İncelenmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 28(1), 78-83.
Berber, N. (2015). Türkiye'de Çocuk Suçluluğu İle Mücadele Politikası Analizi: İstanbul Örneği. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. (422271), SB Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi.
Birleşmiş Milletler. (1985). Birleşmiş Milletler Çocuk Adalet Sisteminin Uygulanması Hakkında Asgari Standart Kurallar (Pekin (Beijing) Kuralları). Pekin : Birleşmiş Milletler .
Bülbül, S., & Doğan, S. (2016). Suça Sürüklenen Çocukların Durumu Ve Çözüm Önerileri. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 59(1), s. 31-36.
Bülbül, S., & Doğan, S. (2016). Suça Sürüklenen Çocukların Durumu Ve Çözüm Önerileri . Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Dergisi, 59(1), 31-36.
Ceza Ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü (2024, 07 16). Ceza Ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğü . Ceza İnfaz Kurumlarımız: https://cte.adalet.gov.tr/Home/SayfaDetay/cik-genel-bilgi
Demirel, S. D. (2022). Medyanın Etik Sorumluluğu Bağlamında Çocuk Suçluluğu Haberleri Üzerine Bir İnceleme. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, 1(2), 106-136.
Dilber, F. (2014). Kitle İletişim Araçları Ve Suç Olgusu . KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 16(özel sayı 1), 60-66.
Doğan, E. (2022). Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Medya Pratikleri Ve Nefret Söylemi: Video Haberler ve Kullanıcı Yorumları Örneği. TRT Akademi, 7(15), 678-702.
Erbay, A. (2017). Çocuk Ceza İnfaz Kurumlarının Çocuk Tutuklu/Hükümlüler Üstündeki Psikolojik Etkileri . Aydın İnsan Ve Toplum Dergisi, 3(1), 23-33.
Ergündüz, Z. Ş. (2010). Çocuk Suçluluğunda Çocuk İstismarı Olgularının Değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. (y.n yok), Adli Tıp ve Adli Bilimler Enstitüsü, İstanbul Üniversitesi.
Eyüpoğlu, M., & Eyüpoğlu, D. (2018). Suça Sürüklenen Çocuklarda Psikiyatrik Bozukluklar, Sosyodemografik Özellikler Ve Risk Faktörü . Klinik Psikiyatri Dergisi, 21(1), 7-14.
Gönültaş, B. M., & Kelebek, G. (2017). Metropollerde Önemli Bir Realite: Göç, Çocuk Suçluluğu Ve Sosyal Hizmet Odağında Çözüm Önerileri. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 1(2), 142-155.
Güler, G. (2017). Suça Sürüklenen Çocukların Biyopsikososyal Değerlendirilmesi. Türkiye Klinikleri J Child Psychiatry Special Topics, 3(3), 220-224.
Güngör, M. (2008). Evrensel Bir Sorun Olarak Çocuk Suçluluğu Ve Sokak Çalışan Ve Yaşayan Çocuklar . Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(1), 25-43.
Hodgkin, R., & Newell, P. (2002). Çocuk Haklarına Dair Sözleşme Uygulama El Kitabı . (Ş. Akipek, Çev.) USA/ New York: UNİCEF.
Homel, P. (2005). A Short History of Crime Prevention in Australia. Canadian Journal of Criminology and Criminal Justice, 47(2), 355-368.
Işık, H. (2006). Çocuk Suçluluğu Ve Okullar İle İlişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi , 7(2), 287-299.
Kama, A. (2016). Suça Sürüklenen Çocuklar. Sorgun Rehberlik Ve Araştırma Merkezi.
Kamer, V. K. (2013). Çocukların Suça Sürüklenmesine Neden Olan Faktörler İle İlgili Sosyolojik Teoriler . Türkiye Adalet Akademisi Dergisi, 1(12), 219-238.
Kitapçıoğlu Yüksel, T. (2023). Suça Sürüklenen Çocuklara Yönelik Değerlendirme . Kırıkkale Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 1(1), 69-110.
Kızmaz, Z. (2019). Suç Nasıl Önlenebilir? Bütüncül Bir Model Gereksinimi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (46), s. 285-307.
Loeber, R., Farrington, D. P., & Petechuk, D. (2003). Child Delinquency: Early Intervention and Prevention. Child Delinquency Bulletin Series, s. 1-19.
Mevzuat Bilgi Sistemi. (2024, 07 08). Çocuk Koruma Kanunu. Mevzuat Bilgi Sistemi : chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuatmetin/1.5.5395.pdf
Omboto, J. O., Ondiek, G. O., Odera, O., & Ayugi, M. E. (2013). Factors Influencıng Youth Crıme And Juvenıle Delınquency. International Journal of Research In Social Sciences, 5(2), 18-21.
Özcan, Ö. Ö. (2019). Kriminolojide Yeni Bir Yaklaşım: Görsel Kriminoloji. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. SB Enstitüsü, Antalya Akdeniz Üniversitesi
Pelit, K., & Alkan, M. F. (2022). Suça Sürüklenen Çocukların Sosyo-Demografik Ve Suç Özelliklerinin İncelenmesi. Türkiye Sosyal Hizmet Araştırmaları Dergisi, 6(1), 51-65.
Sine Nazlı, R., & Sarı, G. (2019). Kitle İletişim Araçlarının Çocukların Algısına Etkisi: 15 Temmuz Örneği . Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, 32(özel sayı), 13-31.
Şentürk Dızman, Z. (2023). Türkiye'de Suça Sürüklenen Çocukların Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi . International Journal of Eurasia Social Sciences, 1(2), 1153-1169.
TBMM. (2009). Çocuk Ve Gençlik Kapalı Ceza İnfaz Kurumları Ve Eğitimevleri İnceleme Raporu . TBMM.
Toğuç, D. (2021). Türkiye'de Çocuk Suçluluğu: Tekirdağ İli Örneği. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi] . SB Enstitüsü, Edirne Trakya Üniversitesi
TUİK. (2024, 07 08). Hanehalkı Bilişim Teknolojileri (BT) Kullanım Araştırması, 2023. Türkiye İstatistik Kurumu: https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Hanehalki-Bilisim-Teknolojileri-(BT)-Kullanim-Arastirmasi-2023-49407
Türk Dil Kurumu . (2024). Türk Dil Kurumu Sözcükleri . Türk Dil Kurulu : https://sozluk.gov.tr/
We Are Social . (2024, 07 08). Dıgıtal 2024 : 5 Bıllıon Socıal Medıa Users . We Are Social : https://wearesocial.com/uk/blog/2024/01/digital-2024-5-billion-social-media-users/
Wellsh, B., & Farrington, D. (2012). Science, politics, and crime prevention. Toward a new crime policy, 4(1), 128-133.
Yağcı, S. (2020). İslam Ve Çocuk. Mizanü'l-Hak İslami İlimler Dergisi, 6(11), 529-532.
Yavuzer, H. (2006). Çocuk ve Suç. Remzi Kitapevi .
Yeğen, B. (2008). Ortaöğretim Öğrencilerinin Sosyal Uyumları İle Saldırganlık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Kadıköy İlçesi Örneği). [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi], SB Enstitüsü, İstanbul Yeditepe Üniversitesi
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
