Gençler Arasında İntihar Eğilimleri, Sebepleri ve Çözüm Yolları
Abstract views: 4
/ 
PDF downloads: 14
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14030328Anahtar Kelimeler:
Gençler, Ergen, İntihar, Eğitim, DinÖzet
İnsanlar dünya geldikleri andan itibaren iyi bir yaşam sürmenin çavası içine girerler. Bunun için eğitimlerini, çalışacakları meslekleri, sosyal çevrelerini ve ailelerini seçme konusunda çok hassas davranırlar. Ancak kimi zaman insanlardaki bu beklentiler karşılanmayınca problemler yaşamaya, sıkıntı çekmeye ve bunun sonuncunda da depresyona girerek psikolojik olarak çöküntü yaşarlar. İşte tam da böyle dönemlerde insanların zihinlerinde bu sorun ve sıkıntılardan kurtulma çaresi olarak en basit yolu yani yaşamına son vermeyi düşünmeye başlarlar. Özellikle ergen ve gençlerde akademik başarısızlık, duygusal ve sosyal yoksunluk gibi olaylarda çıkış noktası bulunamayınca intihar eğilimlerinde artış gözlemlenir. Bu çalışmada ergen ve gençlerde intihar eğilimlerinin sebepleri, boyutları ve bununla başa çıkma yolları üzerine araştırma yapılmıştır. Ülkemizdeki ve diğer ülkelerdeki çalışmalar derlenmiş; intiharların cinsiyet, yaş, ırk, medeni durum, sosyal etkenler ve akademik başarı ile ilişkisi açıklanmaya çalışılmıştır. Gençlerde intihar vakalarının önüne geçmek adına alınması gereken önleyici tedbirler olarak toplumsal, kamusal, çevresel, ailevi ve bireysel tedbirlerle ilgili bilgilendirme yapılmış, iyi bir eğitim ve sağlam bir aile yapısının ergen ve gençlerde mutluluk için olmazsa olmaz etmen olduğu gözlemlenmiştir.
Referanslar
Atay İ. M. & Kerimoğlu E. (2003). Ergenlerde İntihar Davranışı, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi 10/3 (2003) 128-136
Akalın Ş. H. (2011).Türkçe Sözlük, Ankara.
Arslan M., Duru M. & Kuvandik G. (2008). Hatay’da İntihar Girişiminde Bulunan Olguların Analizi, Adli Tıp Dergisi 22/3 (2008) 9-14.
Balcıoğlu, İ., & Abanoz, Y. (2009). Madde Bağımlılığı, İntihar, Sanık Psikolojisi.,Dirim Tıp Gazetesi, 84(1), 15-20.
Cüceloğlu, D. (1997). İnsan ve Davranışı, Remzi Kitabevi.
Çayköylü A, Çoşkun İ, Kırkpınar İ, ve ark. (1997) Özkıyım Girişiminde Bulunanlarda Sosyodemografik Özellikler ve Tanı Dağılımı, Kriz Dergisi, 5 (1); 37-42.
Davis JM ve Brock SE (2002) Suicide. Handbook Of In Crisis Counseling, Intervention, Prevention in the Schools, içinde J Sandoval (ed). (2nd Ed), Lawrence Erlbaum Associates Publishers, London; 273-301
Deveci A., Taşkın O., Dündar P. E., Demet M., Kaya E., Özmen E. & Dinç G. (2005). Manisa İli Kent Merkezinde İntihar Düşüncesi ve Girişim Yaygınlığı, Türk Psikiyatri Dergisi 16/3 (2005) 170-178.
Demircan , T., & Karbeyaz, K. (2022). Tamamlanmış İntihar Olgularında Psikolojik Otopsi, Osman Gazi Tıp Dergisi, 593-600.
Durkheim E. (2013). İntihar. Çev. Ö. Ozankaya.
Durkheim, E. (1992). İntihar (Özer Ozankaya, Çev.), İmge Kitabevi.
Eskin , M., Akoğlu, A., & Uygur, B. (2006). Ayakta Tedavi Edilen Psikiyatri Hastalarında Travmatik Yaşam Olayları ve Sorun Çözme Becerileri: İntihar Davranışıyla İlişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(4), 266-275
Gould MS ve Kramer AR (2001) Youth suicide prevention. Suicide & Life, Threatening Behavior. 31, 6-32.
Gökçen C. & Köylü R. (2011). Acil Servisten İntihar Girişimi Nedeniyle Psikososyal Destek Birimine Yönlendirilen 18 Yaş Altı Olguların Değerlendirilmesi, Akademik Acil Tıp Dergisi (2011) 18-21.
Hogg, M.A., Vaughan G.M.. Tutumlar. Sosyal Psikoloji Kitabı (Çev:Yıldız, İ., Gelmez, 1. Baskı, Sözkesen Matbaası.
Myers, D. Social Pschology, Teachers College Press, New York, 1990: 67.
Moscicki E. K. (1997). Identification of Suicide Risk Factors Using Epidemiologic Studies, Psychiatric Clinics of North America 20 (1997) 499-517.
Naghavi, M. (2018). Global, regional, and national burden of suicide mortality 1990 to 2016: systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2016. BMJ, 1-11.
Özgüven-Devrimci, H. ve Sayıl, I. (2003). Suicide attempts in Turkey : Results of the WHO / EURO multicentre study of suicidal behavior, Can J Psychiatry, 48, 324-329.
Sabawoon, A., Keyes, K., Karam, E., & Masfety, V. (2022). Associations between traumatic event experiences, psychiatric disorders, and suicidal behavior in the general populationof Afghanistan: fndings from Afghan National Mental Health Survey. Sabawoon et al. Injury Epidemiology, 1-17.
Sarandöl A. (2003). İntihar, Birinci Basamak İçin Psikiyatri 2 (2003) 32-45.
Siyez, D. M. (2006). Ergenlik Döneminde İntihar Girişimleri, Kastamonu Eğitim Dergisi, 14(2), 413-420.
Şevik, A., Özcan, H., & Uysal , E. (2012). İntihar Girişimlerinin İncelenmesi: Risk Faktörleri. Klinik Psikiyatri, 14(4), 218-225.
Şahbaz, H. (2022). Coğrafi Bir Bakış Açısıyla 2002-2019 Döneminde Türkiye'deki İntiharlar, Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15, 64-103.
Turecki, G., & Brent, D. (2017). Suicide and Suicidal Behaviour. Cabadian Institutes of Health Research, 1227-1239.
Yüksel N. (2001).İntiharın Nörobiyolojisi, Klinik Psikiyatri Ek 2 (2001) 5-15.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
