Ortaöğretim Kurumları Yöneticilerinin Öğretimsel Liderlik Davranışlarını Gösterme Düzeyleri
Abstract views: 14
/ 
PDF downloads: 15
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14257218Anahtar Kelimeler:
Liderlik, Öğretimsel LiderlikÖzet
Bu araştırma, öğretmenlerin görüşleri çerçevesinde, okul yöneticilerinin öğretimsel liderlik davranışlarını gösterme düzeylerini ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilen tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırma örneklemini 2013-2014 eğitim ve öğretim yılında Diyarbakır’ın Ergani İlçesinde bulunan 9 ortaöğretim kurumunda çalışan 285 öğretmen oluşturmaktadır. Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin, ortaöğretim kurumları yöneticilerinin öğretimsel liderlik davranış düzeylerini; cinsiyet, yaş, mesleki kıdem değişkenleri açısından değerlendirmeleri yönünden anlamlı bir farklılık oluştuğu görülürken; branş değişkeni açısından anlamlı bir farklılık oluşmadığı istatistiki verilerden anlaşılmıştır.
Referanslar
Aksoy, E. (2006). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Öğretimsel Liderlik Rolleri: Aydın İli Örneği (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Altaş, M. (2013). İlk ve Orta Dereceli Okul Müdürlerinin Öğretimsel Liderlik Rolleri (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Maltepe Üniversitesi.
Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş. AMOS Uygulamaları. Ezgi Yayınevi.
Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Pegem Akademi.
Byrne, B.M. (2001). Structural equation modeling with AMOS: Basic concepts, applications and programming.
Can, A. (2013). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Ankara: Pegem Akademi.
Çelik, V. ( 2012). Eğitimsel Liderlik. Pegem Yayınları.
Çetin, B. Doğan, T. ve Sapmaz, F. (2010). Olumsuz Değerlendirilme Korkusu Ölçeği Kısa Formunun Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması, Sakarya Üniversitesi Eğitim ve Bilimleri Dergisi 156 (35), 205-229.
İlgar, L. (2000). Eğitim Yönetimi - Okul Yönetimi-Sınıf Yönetimi. Beta Yayıncılık.
Joreskog, K.G. ve Sorbom, D. (1993). LİSREL 8: Structural equation modeling with the SIMPLİS command language, Chicago, IL: Scientific International Software. http://books.google.com.tr/books?id=f61i3quHcv4C.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri. Tekışık Ofset.
Karasar, N. (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayıncılık.
Kline, B.R. (2005). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. (Second Edition). New York: The Guilford Press. Web: http://books.google.com.tr/ books?id=-MDPILyu3DAC adresinden 28 Eylül 2013’de alınmıştır.ial capital. The Journal of Risk Finance, 8(3), 246-259.
Özkaynak, D. (2013). İlköğretim Okul Müdürlerinin Öğretimsel Liderlik Davranışları. (Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi. Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Öztekin, A. (2005) Yönetim Bilimi. Siyasal Kitabevi.
Reisinger, Y. ve Mavondo, F. T. (2006). Structural equation modelling: Critical issues and new development. Journal of Travel and Tourism Marketing, 21(4), 41-72.
Sağır, M. (2011), İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Öğretimsel Liderlik Rolleri Ve Karsılaştıkları Sorunlar (Yayınlanmış Doktora Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi
Schermelleh-Engel, K. ve Moosbrugger, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive goodness-of-fit measures.Methods of Psychological Research Online, 8(2), 23-74.
Şimşek, Ö.F. (2007). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş Temel İlkeler ve Lisrel Uygulamaları. Ekinoks Yayınları.
Şişman, M. (2012). Öğretim Liderliği. Pegem A Yayıncılık
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
