İlkokullarda Öğretmen Görüşlerine Göre Kadın Yöneticiler: Ordu İli Örneği


Abstract views: 0 / PDF downloads: 0

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.14538637

Anahtar Kelimeler:

Kadın Yöneticiler, Türkiye, Ordu, İlkokul.

Özet

Bu araştırmada Ordu ili Merkez ilçede görev yapan ilkokul okul yöneticileri görüşlerine göre; kadın yöneticiler incelenmiştir. Araştırmanın evreni Ordu ili, örneklemi Merkez ilçedeki ilkokullarda görev yapan toplam 30 öğretmendir. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu ve geliştirdiğimiz anket “Kadın öğretmenlerin yönetici olma taleplerini etkileyen etkenler” anketi kullanılmıştır. SPSS (Statistical Package for Social Sciences) programından faydalanılmıştır. Çalışmada, kadın yöneticileri seçmede daha titiz davranmak ve duygusal yönü ağır basan kadın yöneticilerden ziyade daha idalist ve adil davranabilen kadın yöneticiler seçilebilmesi amacıyla bazı çözüm önerilerinde bulunulmuştur. Araştırmaya katılan yöneticilerin, kadınların yöneticilik rollerini yerine getiremedikleri anlamını taşıyan olumsuz maddelere katılımların oldukça kayda değer olduğu görülmektedir. Katılımcılar, kadın okul yöneticilerin duygusal bir yapıya sahip olduğunu düşünmektedirler. Ayrıca olaylara daha duygusal yaklaştıkları, herhangi bir kriz anında yeterince soğukkanlı olmadıkları, çoğunlukla yönetici olmaktan kaçındıkları fikrine de katılımlarında kayda değer olduğu görülmektedir. Kadınların yöneticilik için teşvik edilmeden önce belirli testlere tabi tutulmaları, pozitif bir ayrımcılığa gereksinimlerinin olduğunu ortaya koymak için belirli kriterler getirilmesi gerekli olduğu söylenebilir. Bu nedenle; kadın çalışanları potansiyel yönetici olarak görüp, ilerlemeleri için pozisyona uygun yapı ve karakterde donanımlı kişiler seçilmelidir. Bunların dışında kadın yöneticilerinin sayı olarak az olması da kişisel, toplumsal, ailevi ve mesleki çeşitli faktörlerin etkili olduğu ortaya konulmaktadır. Kadın öğretmenlerin hem cinsleri olan kadın yöneticilere karşı daha olumlu tutumlar içinde oldukları ve kadın dayanışması gösterdikleri tespit edilmiştir.

Referanslar

Adams, K. L., & Hambright, W. G. (2004). Encouraged or discouraged? Women teacher leaders becoming principals. The Clearing House: A Journal of Educational Strategies, Issues and Ideas, 77(5), 209-212.

Akar, A.(2006). İlköğretim okullarında öğretmen algılarına göre yöneticilerin, yöneticilik becerilerinin örgüt iklimine katkısı (Ankara İl Örneği). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Ankara.

Alben, M. ve West. M.A. (1992).“Women managers”, in First Cazens, D. West M.A.,“Women at work” Milton Keynes. Philedelphia: Open University Press.

Arıkan, S. (2002). Girişimcilik, temel kavramlar ve bazı güncel konular. Ankara: Siyasal Kitabevi.

Baykal, E., Zehir, C., & Köle, M. (2018). hizmetkar liderlik firma performansı ilişkisinde örgütsel özdeşleşmenin aracı etkisi. Akademik Hassasiyetler, 5(9), 111-133.

Aydın, M. (1994). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.

Aytaç, Serpil: Çalışma yaşamında kariyer yönetimi planlaması geliştirilmesi sorunları, İstanbul: Epsilon Yayıncılık, 1. Baskı, 1997.

Bakioglu, A. ve Özcan, K. (2001). İlköğretim okul yöneticilerinin kariyergelişimleri, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 39(57), 43-55.

Balcı, A. ve Çınkır. Ş. (2002). “Türkiye’de eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi”. (21.yy. Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16-17 Mayıs 2002, Ankara, Ankara Üniversitesi), s. 211-236.

Barutçugil, İ. (2002). İş hayatında kadın yöneticiler. Kariyer Yayınları.

Başaran, E. İ. (2008). Örgütsel davranış: İnsanın üretim gücü. Ekinoks Yayıncılık.

Başaran, İ. E. (2000). Eğitim psikolojisi: Eğitimin psikolojik temelleri. Nobel Yayınevi.

Bedük, A. (2005). Türkiye’de çalışan kadın ve kadın girişimciliği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(3).

Binen, B. (2013). Kadın öğretmenlerin yönetici olma taleplerini etkileyen etkenler: Adana İli Araştırması, Çağ Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Mersin.

Bursalıoğlu, Z. (2000). Eğitimde yönetimi anlamak, sistemi çözümlemek. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Bursalıoğlu, Z. (2010). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem A Yayıncılık.

Carvalho, T., Özkanli, Ö. ve Machado-Taylor, M. L. (2012). “Senior managers’ perceptions and attitudes towards gender in academia, A comparative study from Portugal and Turkey”. Education,Sociedade e Culturas, 35, 45-66.

Çalık, C. ve Şehitoğlu E.T. (2006). Okul müdürlerinin insan kaynakları yönetim işlevlerini yerine getirebilme yeterlikleri. Milli Eğitim Dergisi, 170, 94-109.

Çelikesir, Ünal, D.(2015). Okul yöneticisi ve öğretmen görüşlerine göre eğitim kurumlarında kadın yöneticiler. Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Kayseri.

Çelikten, M. (2004). Okul müdürü koltuğundaki kadınlar: Kayseri ili örneği. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2, 91-118.

Çelikten, M.(2005). The women principals chair in Turkey. Journal of American Academy of Busines, Cambridge, 6(1), 85-94.

Çelikten, M. (2007). Portraying Women Administrators, Turkish Cases. H. C. Sobehart (Ed.), Women Leading Education Across the Continents - Sharing the Spirit Fanning the Flame (168-174). Maryland: Rowman & Littlefield.

Çiçek, B. (2008). Kadın öğretmenlerin yöneticilik rol algıları ( Elazığ – Tunceli illeri örneği ). Yayımlanmış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.

Dalay, İ. (2001). Yönetim ve organizasyon. Sakarya Üniversitesi Yayınları.

Demir, G. (1991). Çalışan kadınlarda rol çatışmaları, Yayımlanmamış Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi.

Demirel, A. (1999). Çalışmaya hazır işgücü olarak kentli kadın ve değişimi, BKSSGM Yayınları, Ankara.

Dökmen, Ü.(2010). Küçük şeyler 1. Sistem Yayıncılık.

Dreher, George F. “Breaking the Glass Ceiling: The Effects of Sex Ratios and Worklife Programs on Female Leadership at the Top”, Human Relations, 2003.

Erçetin, Ş. (1997). “Acaba kadınlar yönetmeye istekli değil mi?”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1 (3).

Erdoğan, İ. (2004). Okul yönetimi ve öğretim liderliği. Sistem Yayıncılık.

Eren, E. (2003). Yönetim ve organizasyon (çağdaş ve küresel yaklaşımlar). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.

Ersöz, G. A. (1993) “Yönetici kadınların ve eslerinin ev içi iş bölümü konusundaki tutum ve davranışlarına ilişkin sosyolojik bir araştırma”. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, 14 (1-2).

Eryılmaz, B. (2003). Kamu yönetimi. Erkam Matbaası.

Fennell, H. A. (2002). Letting go while holding on: Women principals' lived experiences with power. Journal of Educational Administration, 40(2), 95-117.

Gökalp. İ. E. (2008). Türkiye’de kadın girişimciler ve kadın yöneticiler. (Yüksek Lisans Tezi). Kırıkkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kırıkkale.

Growe, R. & Montgomory, P. (2016).Women and the leadership paradigm: Bridging the gender gap. University of Louisiana at Lafayette Paula Montgomery University of Louisiana at Lafayette http://www.nationalforum.com/ 26/12/2016 tarihinde indirilmiştir.

Güldal, D. (2006). Kadın yöneticileri motive ve demotive eden faktörlerin tespitine yönelik bir araştırma. Çukurova Üniversitesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.

Güven, İ. (2001). Tanzimat’tan Cumhuriyet’e kadın eğitimi düşüncesinin gelişimi (Osmanlı Düşünürlerinin Kadın Eğitimine Bakışları). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 34 (1-2), 33-39.

Hacıkadiroğlu, Vehbi, Hukuk ve özgürlük, hukuk ve adalet, Günışığı Yayıncılık, Sayı: 6-7, 2005.

Hoy, W. K. ve Miskel, C. G. (2010). Eğitim yönetimi. (S. Turan, Çev.). Nobel Yayın Dağıtım(2004).

İlgar, L. (2005). Eğitim yönetimi okul yönetimi sınıf yönetimi. Beta Basım Yayım.

Kabasakal, H. (1991). “Yöneticilik, kadınlar ve toplumsal tutumlar.” Journal of Economics and Administrative Studies, 5(1), 25-35.

Katkat, M. (2000). Kadının çalışma hayatındaki yeri ve yükselişi, Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Karasar, N. (1991). Bilimsel araştırma yöntemi (4. Baskı), Ankara.

Kılıç, M. (1998). Kadınlar gerçekle tanıştı, Kariyer Dünyası Dergisi, 4.

Kocacık, F. ve Gökkaya. (2005). Türkiye’de çalışan kadınlar ve sorunları, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Sivas, 6 (1), 22-29.

Knight, M. A. (1989). The relationship of task orientation and people orientation to the" Queen Bee Syndrome" in selected groups of female nurses. Adelphi University.

Koçel, T. (2005). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.

Kayış, A., 2005. “Güvenilirlik analizi”, SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistikteknikleri, Ed.: Şeref KALAYCI, Asil Yayın Dağıtım, Ankara, 403-419.

Koray, M. (1998). “Türkiye’de kadın hareketinin soru ve sorunları”, Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı Yayınları.

Köroğlu, F. (2006). Okul yönetiminde cinsiyet etkeni ve kadın öğretmenlerin okul yöneticiliği talepleri (Bingöl İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü [KSGM], (2008). http://www.ksgm.gov.tr

Kadın Statüsü Genel Müdürlüğü [KSGM], (2012). Türkiye'de kadın, http://www.kadininstatusu.gov.tr/ upload/kadininstatusu.aile.gov.tr/mce/tr.

Nalbant, M. , (2002), Kamu çalışanlarının kadın yöneticilerde liderlik davranışlarını algılamaları ve bir anket çalışması, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ankara.

Oplatka, I. (2003). School change and self-renewal: Some reflections from life stories of women principals. Journal of Educational Change, 4(1), 25-43.

Örücü, E., Kılıç, R., & Kılıç, T. (2007). “Cam Tavan Sendromu ve Kadınların Üst Düzey Yönetici Pozisyonuna Yükselmelerindeki Engeller: Balıkesir İli Örneği”. Journal of Management and Economics, 14(2), 117-135

Özbey, F. R. (2004). “Kadın hakları ve ekonomiye yansımaları: Dünyada ve Türkiye’de cinsiyetler arası eşitsizlik”. I. Ulusal Sivil Toplum Kuruluşları Kongresi Bildiri Kitapçığı, 18 Mart Üniversitesi Biga İİBF, 369- 383.

Peker, E. ve Y. Kubar (2012). Türkiye’de kırsal kesimde kadın istihdamına genel bir bakış, Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 14(2), 173-188

Şahin, A. E. (2000). “İlköğretim okulu müdürlerinin yeterlikleri”. Eğitim Yönetimi Dergisi, 22, 243- 260.

Tan, M. (1996). “Eğitim yönetiminde kadın azınlık”, Amme İdaresi Dergisi, Ankara,4 (29), 33-35 .

TBMM, (2013). “Her alandaki kadın istihdamının artırılması ve çözüm önerileri komisyon raporu”. Kadın Erkek Fırsat Eşitliği Komisyonu Yayınları, 12.

Tortop, N. (1994). Personel yönetimi. İlksan Matbaası.

Tosun, K. (1992). İşletme yönetimi genel esaslar, Savaş Yayınları.

Tunalı, A. (2006). Kadın kamu yöneticilerinin liderlik özellikleri (Türkiye’deki kadın kaymakamlar örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.

TÜİK, (2012). TÜİK Haber Bülteni, Sayı:10817, Haber Yayın Tarihi: 15Mayıs 2012, Salı Saat 10:00

Uçan, M. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin kadın yöneticilere yönelik tutumları ile kadın yöneticilerde algıladıkları liderlik stilleri arasındaki ilişki: İstanbul İli Kadıköy İlçesi Örneği. Yayınlanmamış Yüksek lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Urlu, R. (2002). “Okul yöneticilerinin yönetimsel yaklaşımları (Niğde İl Örneği)”.Niğde Üniversitesi Yüksek Lisans Tezi.

Yılmaz, H. (1991). Yetişkin eğitimi içinde kadın eğitiminin yeri ve önemi. Eğitim Bilimleri Doktora Semineri. Marmara Üniversitesi.

Yurdakul, S. (1995). Hedefteki kadın. Capital Dergisi, 4(5)

İndir

Yayınlanmış

2024-12-21

Nasıl Atıf Yapılır

Yavuz, M., Yavuz, S., Tomak, B., & Çakır, Z. (2024). İlkokullarda Öğretmen Görüşlerine Göre Kadın Yöneticiler: Ordu İli Örneği. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 11(114 Erken Görünüm). https://doi.org/10.5281/zenodo.14538637