YAŞLI BİREYLERİN YALNIZLIK, SOSYAL DIŞLANMA VE YAŞAM BAĞLILIĞININ İNCELENMESİ: KAHRAMANMARAŞ ÖRNEĞİ

Özet

Bu çalışmanın konusu saha çalışmasından elde edilen verilerden hareketle yaşlılarda sosyal dışlanma ve yaşam bağlılığının incelenmesidir. Bu bağlamda araştırmamız yaşlı bireylerin cinsiyet, meslek, psikolojik destek alma ve eğitim durumu değişkenleri açısından sosyal dışlanma, yaşam bağlılığı ve yalnızlık tutumlarını belirlemeye odaklanmıştır. Çalışmanın evreni Kahramanmaraş, örneklemi ise yaşlı bireyler olarak belirlenmiştir. 202 kişilik örneklemimizin cinsiyete göre dağılımı %40,6’sı (n:82) kadın, %59,4’ü (n:120) erkeklerden oluşmaktadır. Cinsiyetler arası denge gözetilmeye çalışılmıştır. Örneklemin yaş gruplarına göre dağılımı araştırmaların amaçlarına göre değişen, farklı aralıkların dikkate alındığı bir değişkendir. Bu araştırmada yaşlı nüfus yaş grupları göz önüne alınarak dört yaş grubu belirlenmiştir. Araştırmaya katılanların %59,4’ü “55-60” (n: 120), %21,8’i “60-64” (n:44), %6,9’u “65-70” (n:14) ve %11,9’u “70 ve üzeri” (n:24) gruplarında yer almaktadır. Katılımcılarımızın yaşamlarını sürdürdükleri yeri incelediğimizde %51,5’i (n: 104) “İl”, %16,3’ü (n: 33) “İlçe” ve %32,2’si (n: 65) “Mahalle-Köy” yaşamlarını sürdürmektedir. Son olarak örneklemimizin medeni durum dağılımı %78,2 (n: 158) “Evli”, %14,9’u (n: 30) “Bekar-Dul” şeklindedir. Araştırmada frekans, T-Test ve ANOVA’dan yararlanılmış olup, verilerin değerlendirilmesinde ve hesaplanmış değerlerin bulunmasında SPSS 16.0 istatistik paket programı kullanılmıştır. Çalışmamız sonucunda cinsiyet, meslek, psikolojik destek alma ve eğitim durumu değişkenleri açısından sosyal dışlanma, yaşam bağlılığı ve yalnızlık tutumları arasında bir ilişki olduğuna ulaşılmıştır