KUR'AN'A GÖRE İNSAN’IN İYİLİK VE KÖTÜLÜK KARŞISINDA TAVRI

Özet

Bu makale, nüzul döneminde kimi yerde belli bir kimliği, kimi yerde de insanoğlunu ifade eden “insan” ın gerek dini, gerek sosyal, gerekse de bireysel alanlarda iyilik ve kötülük karşısındaki tutum ve davranışı ile buna yönelik Kur’an’ın verdiği cevapları inceleyecektir. İnceleme, tutum ya da davranışı ortaya koyan karakterin tarihsel kimliğini belirlemeden daha çok, bu karakter veya kimliğin iyilik veya kötülük; fakirlik veya zenginlik; mutluluk veya mutsuzluk durumları karşısındaki tutumu ve davranışı ile bu bağlamda Yüce Allah ile olan ilişkisinin niteliği hakkında olacaktır. Bu da Kur’an’ın konuya ilişkin genel hükümlerinden daha çok, bu çalışmanın konusu olabileceğini düşündüğümüz ve somut olarak Kur’an’ın zikretmiş olduğu anlatımları üzerinden yapılacaktır. Bu anlamda makale, kimi yerde belli bir kimliğe ve kişiliğe atıfta bulunsa da, Kur’an’ın bahsi geçen konulara ilişkin anlatımlarında merkezi bir karakter ve birey yapısı olarak ifadesini bulan “insan” ın belli olaylar ve durumlar karşındaki kimi çelişkilerine ve tutarsızlıklarına vurgu yaparak Yüce Allah’ ın “insan” dan beklediği davranışın mahiyetini tanıtmayı ve Kur’ân’ın önerileri doğrultusunda bunu analiz etmeyi amaçlamaktadır.