Organizational Silence Levels of Preschool Teachers According to Different Variables


Abstract views: 59 / PDF downloads: 36

Authors

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10256858

Keywords:

Teacher, organizational silence, level, isolation, administrator, school

Abstract

This research aims to reveal the organizational silence levels of preschool teachers according to different variables. The research was conducted in a quantitative and survey model. In the study, data was collected from 238 teachers using the organizational silence scale by random sampling method. In the study, it was determined that the reliability of the data was high and that it showed normal distribution, and parametric tests were performed. In the research, it was seen that there was a high level of organizational silence, which indicates that teachers' internal dissatisfaction triggers anxiety and stress, and that teachers' expression of their feelings and thoughts supports organizational learning and development. It was observed that teachers' organizational silence levels were at the lowest and medium levels, indicating that waste and losses in the school prevented teachers from expressing themselves. The sub-dimensions and generally the highest level of organizational silence levels of preschool teachers are in the manager dimension and at the "High" level. This was again followed by the "High" level emotion dimension. Organizational silence was measured in other dimensions and generally at the "Medium" level. These levels are critical and indicate that necessary precautions must be taken. It has been determined that the organizational silence levels of preschool teachers do not differ significantly according to their personal variables such as gender, education level, marital status and career levels, but they do differ significantly according to age and seniority variables. According to age, it was concluded that it was high in favor of 36-40 years old teachers and in favor of 21-30 years senior teachers in terms of seniority. It has been suggested that studies should be carried out to reduce or eliminate teachers' organizational silence levels and to establish a management system based on governance culture.

References

Alioğulları, Z. D. (2012). Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki-Bir Uygulama. [Yüksek Lisans Tezi]. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü

Batmunkh, M. (2011). Liderlik Tarzları ile Orgutsel Bağlılık ve Orgutsel Sessizlik Arasındaki İlişki ve Bir Araştırma [Yüksek Lisans Tezi]. İstanbul: Marmara Üniversitesi.

Bayram, N. (2010). Yapısal eşitlik modellemesine giriş amos uygulamaları. Ezgi Kitabevi.

Bildik, B. (2009). Liderlik Tarzları, Örgütsel Sessizlik ve Örgütsel Bağlılık İlişkisi, [Yüksek Lisans Tezi]. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü, İstanbul.

Durak, İ. (2018). Korku Kulturu ve Orgutsel Sessizlik. Ekin Basım Yayın Dağıtım.

Erdem, A. (1998). Süreç Kuramlarının Eğitim Yönetimine Katkıları. Pamukkale Universitesi Eğitim Fakultesi Dergisi, 4(4), 51-57.

Gürdoğan, A., ve Atak, O. (2016). Çalışanların demografik özellikleri ile örgütsel sessizlikleri arasındaki ilişki: Beş yıldızlı otel örneği. Journal of International Social Research, 9 (44), 1106-1116.

Harbalıoğlu, M. (2014). Örgütsel sessizlik ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişki: Konaklama işletmeleri üzerine bir araştırma. [Yüksek Lisans Tezi]. Gazi Üniversitesi, Ankara.

Harlos, K. (2001). When organizational voice systems fail: More on the deaf ear syndrome and frustration effects. Journal of Applied Behavioral Science, 37(3). 324-342.

Henriksen, K. & Dayton, E. (2006). Organizational Silence and Hidden Threats to Patient Safety. Health Services Research, 41(4p2), 1539-1554.

Kahveci, G. (2010). İlköğretim Okullarında Örgütsel Sessizlik ile Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişkiler. [Yüksek Lisans Tezi], Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Kahveci, G. ve Demirtaş, Z. (2013). Öğretmenler için örgütsel sessizlik ölçeği geliştirme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (43), 167-182

Karacaoğlu, K. ve Cingöz, A. (2009. Mayıs). İşgören sessizliğinin kaynağı olarak liderlik davranışı ve örgütsel adalet algısı, 17. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.

Karaman, G. (2015). Okul Müdürlerinin Kullandıkları Güç Kaynakları ile Öğretmenlerin Örgütsel Sessizlik Davranışları Arasındaki İlişki [Yüksek Lisans Tezi]. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi.

Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi. Nobel Yayın Dağıtım.

Nartgün, Ş. ve Demirer, S. (2012). Öğretmenlerin örgütsel sessizlik ile iş yaşamında yalnızlık düzeylerine ilişkin görüşleri. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2). 139-156

Özgan, H., Külekçi, E. ve Özkan, M. (2011). Öğretim Elemanlarının Örgütsel Sinizm ile Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. International Online Journal Of Educational Sciences, 4(1). 196-205

Pinder, C. C., & Harlos, K. P. (2001). Employee silence: quiescence and acquiescence as responses to perceived injustice. Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.

Shapira-Lishchinsky, O. & Even-Zohar, S. (2011). Withdrawal behaviors syndrome: An ethical perspective. Journal of Business Ethics, 103(3), 429-451.

Published

2023-11-30

How to Cite

Şamlı, Y., Karadirek, E., Şamlı, S., & Karadirek, F. (2023). Organizational Silence Levels of Preschool Teachers According to Different Variables. INTERNATIONAL JOURNAL OF SOCIAL HUMANITIES SCIENCES RESEARCH, 10(101), 3187–3199. https://doi.org/10.5281/zenodo.10256858