Investigation of Environmental Behaviors of Recreational Hikers Who Are Members of Nature Clubs
Abstract views: 145
/ 
PDF downloads: 90
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10737548Keywords:
Environment, Hiking, Recreation, SportAbstract
Environmental problems, which have an important place in the world agenda, lead to the conclusion that a livable nature cannot be transferred to future generations. Environmental behaviors of individuals and societies have caused disruption of order in nature. Undoubtedly, the increase in population has triggered environmental problems, as well as many factors such as government policies, as well as individual mistakes. Since a livable environment is the most natural right of both us and future generations, it is also the duty of people to be aware of and struggle with environmental problems. This study, it was aimed to examine the environmental behavior of individuals actively hiking within the Kahramanmaraş Youtha and Sports Provincial Directorate in terms of different variables. In the study, data were collected with the Personal Information Form and the Environmental Behavior Scale, which consists of 20 items and 6 sub-dimensions, which was adapted to Turkish by Timur and Yılmaz in 2013 and whose validity and reliability studies were conducted. SPSS 26 statistical program was used to analyze the data. As a result of the Skewness-Kurtosis test, it was determined that the distributions were at a normal level. In the analysis of the data, together with descriptive statistics, parametric tests in the normal distribution, t-test for comparisons between the means of two dependent groups, one-way analysis of variance (ANOVA) statistical method in the analysis of more than two groups, and Pearson Correlation Analysis were used to determine the relationship levels between continuous variables. As a result of the analysis of the data obtained in the study; A significant difference was found in the environmental behavior scale scores of the nature walkers according to the variables of gender, age, education level, income status and duration of nature club membership. There was no significant difference in environmental behavior scale scores according to the variables of frequency of participation in nature walks and membership status to different clubs.
References
Acungil, Y. (2020). Üniversite öğrencilerinin Çevresel Tutum ve Davranış Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Örneği. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, (75:3), 997-1032.
Akıllı, M., & Genç, M. (2015). Ortaokul Öğrencilerinin Çevre Okuryazarlığı Alt Boyutlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 5 (2), 81-97.
Akşit Aşık, N. (2018). Ön Lisans Düzeyinde Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Çevreye İlişkin Tutum ve Davranışları. Sosyal ve Beşerî Bilimler Dergisi, 10(2), 99-113.
Alkan, H., & Aktemur Gürler, S. (2020). Çocuk Gelişimi Programı Öğrencilerinin Çevresel Tutumlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Journal of Preschool and Elementary Education, (1:1), 64-74.
Ardahan, F., & Mert, M. (2013). Bireyleri doğa yürüyüşü yapmaya motive eden faktörler ölçeği ve bu faaliyetlere katılarak elde edilen faydalar ölçeğinin Türk popülasyonu için geçerlilik güvenirlilik çalışması. International Journal of Human Sciences, 10(2), 338-355.
Ardahan, F., & Yerlisu Lapa, T. (2010). Açık Alan Rekreasyonu: Bisiklet Kullanıcıları ve Yürüyüşçülerin Doğa Sporu Yapma Nedenleri ve Elde Ettikleri Faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, (8:1), 1327-1341.
Atasoy, E. (2005). Çevre İçin Eğitim: İlköğretim Öğrencilerinin Çevresel Tutum ve Çevre Bilgisi Üzerine Bir Çalışma. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Sosyal Bilimler Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı, Uludağ Üniversitesi.
Aydın, F., & Çepni, O. (2012). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi (Karabük İli Örneği). Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, (18), 189-207.
Birleşmiş Milletler Türkiye Başkanlığı. (2023, 12 Haziran). Çevre. (https://turkiye.un.org/tr/sdgs)
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, EK., Akgün, ÖE., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi, (25), 1-360.
Coşanay, B. (2018). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının (Beş-Altı Yaş) Çevresel Tutumlarının Çocuk ve Öğretmen Değişkenleri Açısından İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Sağlık Bilimleri Enstitüsü Çocuk Gelişimi Anabilim Dalı, İnönü Üniversitesi.
Çabuk, B., & Karacaoğlu, ÖC. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 36(1-2), 190-198.
Çetinkaya, G. (2015). Doğa Sporlarına Katılım Çevre Tutumunu Etkiler Mi? Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Araştırma. Ankara Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesi, 13(2), 137-142.
Dablan, E., & Yılmaz Alarçin, E. (2020). Toplumsal Cinsiyet Rollerinin Çevreye Duyarlı Tüketim Davranışı Üzerine Etkisinin Ölçülmesine Yönelik Bir Araştırma. Süleyman Demirler Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 11(26), 164-181.
Demir, F. (2018). Ortaokul Öğrencilerinin Çevresel Sorumlu Vatandaş Davranışları Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Eğitim Bilimleri Enstitüsü İlköğretim Anabilim Dalı Fen Bilgisi Eğitimi Bilim Dalı. Erciyes Üniversitesi.
Demir, C., & Çevirgen, A. (2006). Turizm ve Çevre Yönetimi Sürdürülebilir Gelişme Yaklaşımı. Nobel Basımevi.
Doğan, F., & Keleş, Y. (2020). Ortaokul ve Lise Öğrencilerinde Çevre Farkındalığı ve Çevre Davranışı. Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(1), 80-90.
Ekinci, E., Yenel, F., & Sarol, H. (2012). Doğa Yürüyüşlerine katılım Motivasyon Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. I. Rekreasyon Araştırmaları Kongresi. (12-15 Nisan), 222-228, Kemer, Antalya.
Erdoğan, M. (2021). İlköğretim Öğrencilerinin Çevreye Yönelik Tutumlarının Belirlenmesi Üzerine Bir Araştırma: Çanakkale Örneği. Üçüncü Sektör Sosyal Ekonomi Dergisi, 56(1), 249-271.
Erol, GH. (2005). Sınıf Öğretmenliği İkinci Sınıf Öğrencilerinin Çevre ve Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Fen Bilimleri Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi.
Gıcır, B., Oruç, I., & Özatlı, NS. (2020). X,Y,Z Kuşaklarının Çevre Davranış Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi: Balıkesir Örneği. Eğitim ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 7(2), 491-516.
Gökçe, B. (1998). Toplumsal Bilimlerde Araştırma. Savaş Yayınları.
Gökçe, N., Kaya, E., Aktay, S., & Özden, M. (2007). Elementart Students’ Attitudes Towards Environment. Elementary Education Online, (6:3), 452-468.
Gökdayı, F., & Demirel, M. (2018). Bir Boş Zaman Etkinliği Olarak Doğa Sporları Aktivitelerine Katılan Bireylerin Çevresel Farkındalık Düzeylerinin İncelenmesi. International Journal Mountaineering and Climbing, 1(1), 45-53.
İşyar, N. (1999). İlköğretim (3.,4., 5. Sınıf) Öğrencilerinin Olumlu Çevresel Tutumlarının Yaş ve Sosyo Ekonomik Düzeye Göre Değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Sosyal Bilimler Enstitüsü Sınıf Öğretmenliği Anabilim Dalı, Uludağ Üniversitesi.
Kanbak, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Tutum ve Davranışları: Farklı Değişkenler Açısından Kocaeli Üniversitesi Örneği. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 77-90.
Karaküçük, S. (1999). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. Bağırgan Yayınevi.
Karpuzcu, M. (2007). Çevre Kirlenmesi ve Kontrolü. Kubbealtı Yayınevi.
Kınacı, B., Albuz Pehlivan, N., & Seyhan, G. (2011). Turizm ve Çevre (Çevre Koruma). Pegem Yayınevi.
Lake, W. (2019). Conflict in the Consumer Identity. The Coexistence and Consequences of Environmental Identity and Material Identity. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Business School, The University of Adelaide.
McKenzie, MD. (2000). How are adventure education program out come sachieved? A review of the literatüre. Australian Journal of Outdoor Education, 5(1), 19-28.
Özden Özdemir, D., & Öztürk, C. (2019). Birer Çevresel Vatandaş Olarak İlköğretim Öğrencileri: 6.7. ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Çevresel Sorumlu Vatandaş Davranışlarının İncelenmesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (20), 363-392.
Steg, L., Agens, E., Van Den Berg, AE., & De Groot, JIM. (2015). Çevre Psikolojisi. (Çev: Kaya Cicerali, L., Cicerali, EE.). Nobel Yayınevi.
Timur, S., & Yılmaz, M. (2013). Çevre Davranış Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Adaptation of Environmental Behavior Scaleto Turkish. GEFAD / GUJGEF, 33 (2), 317-333.
Yerlisu Lapa, T., & Ardahan, F. (2009). Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinliklerine Katılım Nedenleri ve Değerlendirme Biçimleri. Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 132-144.
Yılmaz, Ö., Boone, WJ., & Andersen, HO. (2004). İlk ve Ortaokul Türk Öğrencilerinin Çevre Sorunlarına Bakışları. International Journal of Science Education, 26 (12), 1527-1546.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 INTERNATIONAL JOURNAL OF SOCIAL HUMANITIES SCIENCES RESEARCH
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
