İSTANBUL VAKIF ÜNİVERSİTELERİNDE ÇALIŞAN KADIN AKADEMİSYENLERİN İŞ YERLERİNDE YILDIRMAYA MARUZ KALMASININ İŞ PERFORMANSI İLE İLİŞKİSİ


Abstract views: 36 / PDF downloads: 36

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.26450/jshsr.1180

Anahtar Kelimeler:

İş Performansı, Kadın Akademisyenler, Vakıf Üniversiteleri, Yıldırma

Özet

Yıldırma, son zamanlarda çalışanlar tarafından “psikolojik şiddet” olarak bilinen bir kavram olarak karşımıza çıkmaktadır. “Bastırma”, “yok sayma”, “bezdirme” olarak da ifade edilebilen yıldırma, birçok olumsuz sonucu beraberinde getiren önemli bir sorundur.
Bu sorun çalışanların performansını doğrudan etkilemektedir. Tez çalışmamız, işyerinde yıldırma ile kadın çalışanların performansı arasındaki ilişkiyi belirlemek amacı ile yapılmıştır. Eğitim sektörü içerisinde çalışan, birçok eğitmen kadın sosyal yaşantısından uzak bir şekilde iş ortamında geçirmiş olduğu vakitte karşılaştığı yıldırma politikasıyla psikolojik sorunlar yaşayıp kendisi değersiz hissetmektedir. Tez çalışmamızda yıldırma, performans ve bunlar arasındaki ilişki açıklanmış ve buna ek olarak İstanbul’da Vakıf Üniversiteleri’nde görev yapan 349 kadın akademisyene yönelik bir araştırma yapılmıştır.
Elden edilen veriler dâhilinde yapılan ölçek çalışmasına göre yıldırma sürecinin kadın akademisyenler tarafından nasıl olarak algılandığı ve yıldırma sonrası göstermiş oldukları iş performansında ne gibi etkilerin yaşandığı ve bu etkilere karşı alınan önlemler SPSS 24 programı ile yapılan analizler birlikte tez içeriğinde detaylıca işlenmiş ve yorumlanmıştır.
Bu araştırmanın sonucunda kişisel verimsizlik ve performans düşüklüğünün en önemli nedenlerinden biri olan yıldırmanın çalışan performansı için önemli bir etken olduğu tespit edilmiştir

İndir

Yayınlanmış

2019-05-31

Nasıl Atıf Yapılır

İLKE, G., & AKÇAY, R. C. (2019). İSTANBUL VAKIF ÜNİVERSİTELERİNDE ÇALIŞAN KADIN AKADEMİSYENLERİN İŞ YERLERİNDE YILDIRMAYA MARUZ KALMASININ İŞ PERFORMANSI İLE İLİŞKİSİ. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 6(36), 1115–1131. https://doi.org/10.26450/jshsr.1180