MANZUM BİR HALK HİKÂYESİ: HAZÂ DÂSTÂN ANASINIÑ GÖZÜNİ ÇIKARAN (DİL İNCELEMESİ-METİN)

Özet

Edebi metinlerin bir özelliği de ait oldukları toplumun kültür kodlarını farklı yöntemlerle okuyucuya/dinleyiciye aktarmaktır. Başka bir deyişle bir tür eğitim işlevi görerek didaktik bir misyon üstlenirler. Türklerin Müslüman olmalarıyla birlikte İslamî hayata uygun yaşama çabaları neticesinde edebî eserlerde dinî içerikli konular yoğun bir şekilde işlenmeye başlanmıştır. Bu konuların işlendiği en önemli türlerden biri de halkı eğitmek ve din bilincini yerleştirmek için yazılan manzum halk hikâyeleridir. Çalışmada bu tür bir manzum hikâye ele alınarak dil incelemesi yapılacaktır. Çalışmanın giriş kısmında halk hikâyeciliği ve manzum hikâyeler hakkında kısa bir bilgi verildikten sonra ele alınan hikâyenin konusu ve biçim özelliklerine yer verilecektir. Yapılacak olan dil incelemesinde ise sırasıyla ses bilgisi, şekil bilgisi ve söz varlığına değinilecektir. Çalışmanın sonunda ise incelemeye esas alınan manzum hikâye metni verilecektir