YERALTI EDEBİYATI KAVRAMI VE TANIMI ÜZERİNE BİR İNCELEME

Özet

Yeraltı edebiyatı, insan gerçekliğinden yola çıkarak muhalif, marjinal ve anti-kahraman olgularıyla öne çıkan bir edebiyattır.
Kötülük temasını ironi ile birleştiren bu türdeki eserlerde genellikle argo, cinsellik ve şiddet izlenimleri yer alır. Kanon-dışı
kalması veya genel edebiyat içinde öteki edebiyat olarak nitelendirilmesinin temelinde bir felsefi zemin mantığıyla kötülük
anlayışını ele almasından kaynaklanmaktadır. Dünya edebiyatında ve Türk edebiyatında bu minvalde öne çıkan yazarların
üzerine eğildiği hassasiyet ise popüler olmadan, var olan sisteme muhalif duruş sergileyebilmektir. Günümüzde bu edebiyat
daha çok roman türüyle gelişimini devam ettirmesine rağmen şiir türünde de önemli örnekleri vardır.
Bu çalışmada yeraltı edebiyatı incelenerek yeraltı edebiyatı kavramının tanımı, özellikleri, dünyadaki ve Türkiye’deki yeri
tespit edilmesi amaçlanmıştır. Tarihsel ve sosyolojik bağlamının yanında dil, teknik ve temellendiği fikirler ele alınmıştır. ‘Ana
akım’ dışında bir tür olarak mı yoksa daha çok dil ve teknik itibariyle mi bir edebiyat olup olmadığı, gotik edebiyat ile ilişkisi,
ortaya çıkış nedenleri, beslendiği temel kaynakları, işlediği genel temaları ve kahramanlarının özellikleri incelenmiştir. Yeraltı
edebiyatı kavramının ve temel özelliklerinin henüz herkeste aynı fikri barındırmıyor olmasından dolayı bu çalışmada Yeraltı
edebiyatı üzerine söylenenlerin karşılaştırmalı bir şekilde açıklanması ve genel bir fikre varılması amaçlanmıştır.