TÜRKİYE GÖÇ YASALARININ SOSYAL HİZMET AÇISINDAN İNCELENMESİ

Özet

Göç, insan ve/veya insan gruplarının ya uluslararası sınırları ya da ülke içindeki sınırları; süresi, nedeni ve şekli ne olursa olsun geçme hareketidir. İç göç ve dış göç olarak genel bir kategoriye ayrılabilir. Dış göç ile bağlantılı olarak Türkiye’de komşu ülkelerde yaşanan savaş, çatışma ve istikrarsızlıktan dolayı sayıları giderek artmakta olan sığınmacı ve mülteciler bulunmaktadır. Bu durum Türkiye’nin göç alanındaki politikalarını ve yasal düzenlemelerini yenilemesine neden olmuştur. Bu bağlamda öne çıkan iki yasa ve yönetmelik bulunmaktadır. Bunlar Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu ve Geçici Koruma Yönetmeliği’dir. Bu çalışmada bu iki yasal düzenleme sosyal hizmetler bakış açısıyla incelenmiş ve eleştirel olarak irdelenmeye çalışılmıştır. Bu iki yasal düzenlemeler Psikososyal Hizmetler, Barınma Hakkı, Sağlık Hizmetlerine Erişim, İş Yaşamına Erişim, Sosyal Uyum ve Eğitim Hakkı başlıkları altında tartışılmıştır. Yapılan inceleme ve değerlendirmelerin sonucunda yeni yasal düzenlemelerin birçok konuda yenilik ve daha iyi hizmetler sunmasına rağmen uygulanmasında da bir takım sorunların yaşandığı görülmektedir. Türkiye gibi hızla göç almaya devam eden bir ülke için yeterli ve kapsamlı yasal düzenlemelerin olması oldukça önemlidir.