Vâkıâ Ve Mûsikî Yönüyle “Tale’a’l-Bedru” Neşîdesi
Abstract views: 94
/ 
PDF downloads: 45
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10042383Anahtar Kelimeler:
Taleal Bedru, Musiki, HicretÖzet
İslam dîni, insanın tüm fiilleriyle ilgilenir. Yalnızca ibâdetler, cezâlar ve muâmelat ile sınırlı bir kapsama sahip olmayıp “helaller ve haramlar” çerçevesinde her durumu kuşatıcı bir hüviyettedir. İnsanların sevinç ve üzüntülerini nasıl gösterebilecekleri de işte bu kapsamda İslamî gelenekte değerlendirilmektedir. Gerek Kur’an ve hadis gerekse tarih/siyer kaynaklarında Rasûlullâh (sav) döneminde meydana gelen kutlama ve sevinç örneklerine rastlanmakta, bu rivâyetlerden yola çıkılarak farklı ilimlerde farklı bağlamlarda söz konusu vâkıalar değerlendirilmektedir. Bu noktada kutlama ve sevinç gösterilerine dair en meşhur örneklerden birisi de Mekke’den Medîne’ye hicreti esnasında, Medîne ahâlisinin Rasûlullâh’ı (sav) karşılarken söyledikleri “Talea’l-bedru” neşîdesidir. Biz bu çalışmada işte bu meşhur neşîdenin mevsûkiyeti, nerede ve ne zaman söylendiği gibi hususları rivâyetlerden ve neşîdenin sözlerinden yola çıkarak incelenecektir.
İlk olarak Hz. Muhammed’in Medîne’ye gelişinde bölge ahâlisinin sevinç gösterisi olarak kaynaklarda aktarılan rivâyetler ele alınıp bunların güvenilirlikleri üzerinde duralacaktır. Sonrasında ise özelde ele alınan neşîdenin nerede ve ne zaman söylendiği incelenecektir. Var olan besteleri hakkında malumat verildikten sonra genel bir değerlendirme yapılacaktır
Referanslar
Ayverdi, İ. (2016). Misalli Büyük Türkçe Sözlük. Kubbealtı Neşriyat.
Beyhakî, A. b. H. (1988). Delâilü’n-nübüvve. Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
Beyhakî, E. B. A. b. H. b. A. el-. (1344). Es-Sünenü’l-kübrâ (1-10). Dâiratü’l-Meârifi’n-Nizâmiyye.
Bezzâr, E. B. A. b. ‘Amr el-. (2009). Müsnedü Bezzâr. Mektebetü’l-Ulûm ve’-Hikem.
Buhârî, E. A. M. b. İ. (t.y.). Sâhîh’l-Buhârî, 6878. Daru Tavkin-Necât.
Bûsirî, A. b. E. B. (1403). Misbâhu’z-zücâce fî zevâidi İbn Mâce. Dâru’l-Arabiyye.
Câhız, A. b. B. (2003). el-Beyân ve't-tebyîn (3/282). Mektebetü'l-Hilâl.
Diyarbekrî, H. b. M. (t.y.). Târîhu’l-hamîs fî ahvâli enfesi’n-nefîs. Dâru Sâdır.
Ebû Ya’lâ, A. b. A. (1984). Müsned. Dâru’l-Me’mûn li’t-Türâs.
Hamevî, Y. (1995). Mu’cemü’l-büldân. Dâru Sâdır.
Heyet. (1999). Sünbâtî. İçinde El-Mevsûatü’l-Arabiyyetü’l-Âlemiyye (C. 13). Müessesetü A’mâli’l-Mevsûa Li’n-Neşri ve’t-Tevzî.
Irâkî, Z. A. (t.y.). Tarhu’t-tesrîb fî şerhi’t-Takrîb. Dâru İhyâi’t-Türâsi’l-Arabî.
İbn Ebî Şeybe, A. b. M. (1409). El-Muṣannef fi’l-eḥâdîsi ve’l-âsâr. Mektebetü’r-Rüşd.
İbn Hacer, A. b. A. (1379). Fethu’l-bârî şerhu Sahîhi’l-Buhârî. Dâru’l-Ma’rife.
İbn Hanbel, İ. A. (t.y.). Müsnedü’l-imâm Ahmed b. Hanbel (1-6). el-Mektebü’l-İslâmî/Dâru Sâdır.
İbn Kayyim, M. b. E. B. (1994). Zâdü’l-meâd fî hedyi hayri’l-ibâd. Muessetü’r-Risâle.
İbn Mâce, E. ʿAbdillâh M. b. Y. (t.y.). Sunen. Dâru İḥyâi Kütübi’l-ʿArabiyye.
İbn Salâh. (1392). Mukaddimetü İbn Salâh fî ulûmi’l-hadîs. Dâru’l-Hikme.
Önkal, A. (t.y.). Hicret. TDV İslâm Ansiklopedisi. Geliş tarihi 23 Eylül 2023, gönderen https://islamansiklopedisi.org.tr/hicret
Sâlihî, M. b. Y. (1996). Sübülü’l-hüdâ ve’r-reşâd fî sîreti hayri’l-ibâd. Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
Şerîf, S. (t.y.). Riyâd es-Sünbâtî. el-Mevsû’atü’l-Arabiyye. (2023) https://arab-ency.com.sy/details/5319
Şerîf, S. (1993). Es-Sunbâtî ve ceylü’l-amâlika. Talas.
Şürrâb, M. (1411). El-Me’âlimü’l-esîra. Dâru’l-Kalem.
Tayâlisî, E. D. S. b. D. b. el-Cârûd et-. (t.y.). Müsned Ebî Davûd et-Teyâlisî.
Turabi, A. H. (1997). İlk Dönem İslam Dünyasında Musiki Çalışmalarına Bakış. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13-14-15, 225-248.
Zehebî. (1403). Siyeru a’lâmi’n-nübelâ. Müessesetü’r-Risâle.
Zürkânî, M. b. A. (1996). Şerhu’z-Zürkânî ale’l-Mevâhibi’l-ledünniyye. Dâru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
