Zaman Yönetimi ve Eğitim Sistemi İçerisinde Önemi


Abstract views: 95 / PDF downloads: 53

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10253477

Anahtar Kelimeler:

zaman, zaman yönetimi, eğitim, planlama

Özet

Günümüzde ihtiyaçlar akıl almaz bir şekilde artmakta ve buna karşın kaynaklarımız hızla azalmaktadır.  Azalan kaynaklarımızın en başında zaman gelmektedir. Zaman bütün insanların eşit şekilde sahip olduğu, süreklilik gösteren, ilerleyen ve durdurulamayan bir kaynaktır.  Zamana bütün insanlar herhangi bir maddi veya manevi bedel ödemeden sahip olmuşlardır. Bu nedenle genellikle insanlar zamanın kıymetini bilmeden, ölçüsüzce kullanarak zaman kaynağını heba etmektedir. İnsanlar genellikle çok fazla işlerinin olduğunu ve zamanın yetmediğinden dolayı bu işleri yapamadıklarından yakınırlar. Oysa bütün insanlar sabahleyin kalktıklarında aynı zaman dilimine sahiptirler. İyi bir zaman planlaması yaparak zaman yönetiminde başarılı olan insanlar işlerini yetiştirmektedir. İnsanlar zaman yönetimindeki kabiliyetleri nispetinde hedeflerinde başarılı olmaktadırlar.  Yani zaman yönetimini iyi yapan insanlar işlerini yetiştirmekte, zaman yönetiminde başarısız olan insanlar ise işlerini planlanan şekilde yapamayarak başarısız olmaktadırlar. Hayattaki yaptığımız işleri zamandan ayrı düşünmek imkânsızdır. Zaman yönetimine erken başlamak, zamanın yönetiminde ilk ve en önemli devredir.  Aslında zaman yönetimi demek, insanın zaman içinde kendini yönetmesi demektir. Çünkü zamanı durdurmak, yavaşlatmak, zamana şekil vermek asla mümkün değildir. Ancak zaman dilimlerinde kendimizi planlamak ve var olan zaman dilimlerine işlerimizi yerleştirmek mümkündür. Ayrıca eğitim alanında zamanın önemi daha büyüktür. Çünkü tüm işlerin temelinde eğitim vardır. Dolayısıyla eğitimdeki zaman yönetimi diğer işlerin hedefe ulaşmasında büyük önem arz etmektedir.  Bu sebeplerle bu çalışmanın amacı, zaman yönetiminin öncelikle hangi anlama geldiğini, nasıl planlanıp kullanılması gerektiğini, günümüz perspektifinden bakarak güncellemeler yapılması gerektiğini ve hayatımızda bize katkılarının nasıl yansıyacağını incelemektir. Ayrıca klasik zaman yönetimi yerine günümüzde bunların neden ve ne şekilde güncellenmesi gerektiğini incelemek ve bu konunun eğiticiler açısından nasıl faydalı olunacağını araştırmak amaçlanmıştır.

Referanslar

Akatay, A. (2003). Örgütlerde zaman yönetimi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (10), 281-300.

Akçinar, S. (2018). Örgütsel zaman yönetimi ve etkin zaman kullanımı [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Beykent Üniversitesi.

Değirmenci Y. (2005) Başarmak İçin Zaman Yönetimi. Zambak.

Demirel, E. & Ramazanoğlu, F. (2005). Yöneticiler açısından etkin zaman yönetimi tekniklerinin değerlendirilmesi. Fırat Üniversitesi Doğu Araştırmaları Dergisi, 4(1), 30-35.

Eroğlu, F. & Bayrak, S. (1994). Örgüt faaliyetleri açısından zaman yönetimi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(3-4), 255-270.

Güçlü, N. (2001). Zaman yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 25(25), 87-106.

Gürbüz, M. & Aydın, A. (2012). Zaman kavramı ve yönetimi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(2), 1-20.

Karaoğlan, A. (2006). Üst düzey yöneticilerin zaman yönetimi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir Üniversitesi.

Silahtaroğlu, F. (2004). Akademisyenlerde zaman yönetimi [Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tez]. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziosmanpaşa Üniversitesi.

Üstünova, K. (2005). Türkçede zaman kavramı ve işlenişi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(9), 187-201.

Yavuz, M. (2002). Eğitim kurumlarında zaman yönetimi. Eğitime Yeni Bakışlar -1- kitabı 323-341.

Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Seçkin Yayıncılık.

Yılmaz, A. & Aslan, S. (2002). Örgütsel zaman yönetimi. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 25-46.

İndir

Yayınlanmış

2023-11-30

Nasıl Atıf Yapılır

Eğilmez, B., & Uçar, K. (2023). Zaman Yönetimi ve Eğitim Sistemi İçerisinde Önemi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 10(101), 2994–3003. https://doi.org/10.5281/zenodo.10253477