Luigi Moretti’nin Mimarisiyle Modern Çağda Mimarlık ve Fotoğrafik Aktarımı

Özet

Mimari fotoğrafçılığı, üç boyutlu bir dünyanın küçük, iki boyutlu bir yüzeye aktarımı ile ilgilidir. Bu, aynı zamanda, birbiriyle yakın ilişki içinde olan ve bir şekilde birbiriyle çelişen ve etkileşimi son zamanlarda giderek artan iki disiplin arasındaki etkileşimin de kanıtıdır. Fotoğrafçılık mimariyi gözlemleme şeklimizi değiştirmiştir. Mimarlık doğası gereği mekânsaldır ve özü mekânların nasıl tasarlandığıdır. Görsel bir araç olarak fotoğraf, bu mekansal nitelikleri, duyguları ve hikayeleri yakalamakta ve boşlukları tutmaktadır. Mimarların vizyonları ile halkın mimarlık anlayışı arasında bir köprü görevi görmektedir. Fotoğrafın temsili özelliği hiçbir zaman nesnenin saf ya da doğal bir yansıması değildir. Fotoğraf aracılığıyla gerçek bir nesneyi kendi dilimizde farklılaştırarak yansıtırız. Her fotoğraf farklı bir bakış açısıyla yeni bir ürün yaratmak anlamına gelmektedir. Mimari açıdan örnek vermek gerekirse, bir mimarın ürettiği bir yapı, her fotoğrafta farklı bir mimariye dönüşmektedir. Fotoğrafçılık, mimariyle karşılıklı olarak besleyici bir ilişki kurmaktadır. Artık sadece bir pazarlama aracı olmaktan çıkıp 'sanatçı dürtülerinden' oluşan iki boyutlu bir sanat eserine dönüşmektedir. Bu konunun amacı mimarlık hakkında düşünmenin, mimariyi yeniden ifade etmenin ve mimarlık hakkında söz söylemenin fotografik araçlarını ve yöntemlerini aramaktır. Bu kapsamda, Luigi Moretti'nin fotografik anlatımlarındaki mimari ve mekan fikirleri incelenmektedir. Ayrıca Moretti' nin fotografik tutumlarını, onlar aracılığıyla keşfetmeyi amaçlamaktadır.