Türkiye’de Bilim Sanat Merkezleri, Özellikleri ve Sayıları


Abstract views: 169 / PDF downloads: 121

Yazarlar

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.10452512

Anahtar Kelimeler:

Bilim ve Sanat Merkezleri, Eğitim, Üstün Yetenekli Bireyler, Üstün Zekâlı Bireyler, BİLSEM

Özet

Dünyada gelişen ve gelişmekte olan ülkelerin eğitim sistemlerinin temelinde bireysel farklılıklara dayalı bir eğitim modeli yer almaktadır. Bireysel farklılıklar üzerine kurulu bir eğitim sistemi; bireylere ihtiyaçları doğrultusunda doyum sağlamakla birlikte en önemli katkısı başarıya götürmesidir. Bu noktada örgün ve yaygın eğitim kurumları devreye girmektedir. Fakat kalabalık sınıflar ve okullar bireysel farklılıkları belli bir sınıra kadar doyurabilmektedir. Özellikle üstün zekalı veya üstün yetenekli olarak nitelendirilen bireylerin,  bireysel farklılıklarını temele alan bir eğitim sistemine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çerçevede Osmanlı döneminden beri varlığını gösteren (Enderun Mektebi) ve ülkemizde resmi olarak 1992 yılından itibaren çeşitli isimlerler ile adlandırılan; bugün son şeklini alan Bilim ve Sanat Merkezleri (BİLSEM) bu doğrultuda kurulmuştur.

Bu çalışma Bilim ve Sanat Merkezi’nin tanımı, özellikleri, tarihçesi, yararları ve uygulanan modeller ile birlikte 2012-2022 yılları arasında ülkemizde mevcut Bilim ve Sanat Merkezlerindeki kurum, derslik, öğretmen ve öğrenci sayıları verilmiştir. Bu çalışmada doküman analizi yöntemi kullanılmış olup verileri toplamak amacıyla araç olarak literatür taraması tercih edilmiştir. Verilerin analiz işleminde ise veri analiz tekniklerinden biri olan betimsel analiz kullanılmıştır

Referanslar

Akın Akbüber, B. , Erdik, E. , Güney, H. , Çimşitoğlu, G. &Akbüber, C. (2019). Bilim Ve Sanat Merkezleri’nde Özel Yetenekli Öğrencilerin Sorunlarının Değerlendirilmesinde Bir Yöntem Önerisi “Özel Yetenekli Çocuk Çalıştayı” . Journal of Gifted Educationand Creativity, 6 (1) , 22-39.

Alevli, O. (2019). Özel Yetenekli Öğrencilere Bilim Ve Sanat Merkezlerinde Uygulanan Türkçe Eiġtimi: Bir Durum Çalışması. [ Yayınlanmamış Doktora Tezi ]. (583373), Sakarya Üniversitesi.

Aktan, O. (2018). Kaynaştırma Eğitiminde Takım Destekli Bireyselleştirme Tekniğinin Öğrencilerin Ders Başarısı Derse Karşı Tutum ve Sosyal Kabul Düzeylerine Etkisi. [ Yayınlanmamış Doktora Tezi ]. (526187), Gazi Üniversitesi.

Ataman, A.(2003). Üstün Yetenekli/Zekâlı Çocuk ile Yaşamak. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim, Sayı: 39, s. 39-40.

Arı, B. (2004). Osmanlı Devletinde Yüksek Bürokrasi için Üstün Yeteneklilerin Tespiti ve Sarayda Özel Eğitim Süreci, I. Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi, Bildiriler Kitabı. Çocuk Vakfı Yayınları.

Baykoç Dönmez, N. (2004). Üstün Yetenekli Çocukların Eğitimlerinde Bilim Sanat Merkezlerinin Kuruluşu ve İşleyişinde Yapılması Gereken Düzenlemeler. Üstün Yetenekli Çocuklar Bildiriler Kitabı. Çocuk Vakfı Yayınları.

Dağlıoğlu, H. E. (2010). Üstün Yetenekli Çocuklar (Ed.:İ.H.Diken), Erken Çocukluk Eğitimi. Pegem Akademi.

Delibay,S. (2017). Bilim Sanat Merkezi Sınavı – Bilsem, https://suleymandelibay.blogspot.com.tr /2017/11/bilim-sanat-merkezi-sinavi- bilsem.html.

Gökdere, M. ve Küçük, M.. (2003). Üstün Yetenekli Çocukların Fen Eğitimindeki Durum: Türkiye Örneklemi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 101–124.

Gültekin, Z. (2009). Fen eğitiminde proje tabanlı öğrenme uygulamalarının öğrencilerin bilimin doğasıyla ilgili görüşlerine, bilimsel süreç becerilerine ve tutumlarına etkisi. [ Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi ]. (281318), Marmara Üniversitesi.

Kayışdağ, E. ve Melekoğlu, M.A. (2019). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 175-202DOI: 10.17494/ogusbd.548321

Levent, Faruk (2011). Üstün Yetenekli Çocukların Hakları El Kitabı. Çocuk Vakfı Yayınları.

MEB, (2001). Talim ve Terbiye Kurulu 25.10.2001 tarih ve 370 sayılı kararı (Bilim ve Sanat Merkezleri Yönergesi), Ankara.

MEB (2001). Bilim ve Sanat Merkezi Yönergesi. Ankara

Nacaroğlu, O., ve Arslan, M. (2019). Bilim ve sanat merkezlerinde yürütülen proje çalışmalarına ilişkin öğrenci görüşlerinin değerlendirilmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 15(3), 220-236. doi: 10.17244/eku.581804

MEB (t.y). Bilim ve Sanat Merkezleri Güçleniyor. http://www.meb.gov.tr/bilim-ve-sanat-merkezleri-gucleniyor/haber/21827/tr

MEB (2022). BİLSEM’lerde Uygulanan Eğitim ve Programlar. https://orgm.meb.gov.tr/www/bilsemlerde -uygulanan-egitim-ve-programlar/icerik/1935

Ö. Yahya, M. Özyürek ve S. Eripek. (2001). Özel Eğitime Muhtaç Çocuklar: Özel Eğitime Giriş. Karatepe Yayınları.

Özer, M. (2021). Türkiye’de Özel Yeteneklilere Yetenek Geliştirme Desteğinde Bilim ve Sanat Merkezleri: Mevcut Durum ve İyileştirme Alanları. Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-International Journal of SocietyResearches ISSN:2528-9527 E-ISSN : 2528-9535

Sezginsoy, B. (2007). Bilim ve sanat merkezi uygulamasının değerlendirilmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi ]. (206477), Balıkesir Üniversitesi.

Su, Ş., Sağlam, A. ve Mutlu, Y. (2017).Bilim ve Sanat Merkezi Öğrencilerinin “Bilsem” ve “Okul” Kavramlarına İlişkin Algı Düzeylerinin Metaforlarla Karşılaştırılması. Üstün Zekâlılar Eğitimi ve Yaratıcılık Dergisi, Aralık, 4(3), 91-108

Tümen, D.S. (2019). Bilim Ve Sanat Merkezi Öğrencilerinin Öğrenmeye İlişkin Tutumları: Bolu Bilsem Örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi (ASEAD) EurasianJournal of Researches in SocialandEconomics (EJRSE) ISSN:2148-9963

Tüsside (Tübitak Türkiye Sanayi Sevk ve İdare Enstitüsü) (2009). Üstün zekalıler/ZekalılarÇalıştayı (BİLSEM MODELİ) Raporu. Gebze-Kocaeli. http://orgm.meb.gov. tr/meb_iys_dosyalar/2013_ 08/16110749_stnyeteneklilerzekallaraltayblsemmodeliraporu2009.pdf.

Yumuş A. (2011). Bilim ve sanat merkezlerinin amacına uygun işleyişinin merkez öğretmenleri tarafından değerlendirilmesi. [ Yayınlanmamış Doktora Tezi ]. (308631), Kırıkkale Üniversitesi.

İndir

Yayınlanmış

2023-12-31

Nasıl Atıf Yapılır

Gümüş, M. M., Kaya, A., Gümüş, A., Turan, E., Değerli, H., & Yüzgüllü Gümüş, Y. (2023). Türkiye’de Bilim Sanat Merkezleri, Özellikleri ve Sayıları. International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR), 10(102), 3601–3607. https://doi.org/10.5281/zenodo.10452512