Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Çevresel Duyarlılıklarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi
Abstract views: 59
/ 
PDF downloads: 53
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.13864041Anahtar Kelimeler:
Beden eğitimi, Çevre DuyarlılığıÖzet
Günümüzde artan kentleşme ile birlikte kent insanı, kentsel mekanlardaki rekreasyon ve spor alanlarından uzaklaşarak doğaya yönelme eğilimindedir. Doğada yapılan sportif etkinlikler, bu nedenlerle giderek artan bir talep görmektedir. Çevreyi, insan etkisinden ayrı düşünmek mümkün değildir. Çünkü çevre, sadece dışımızdaki dünya değil, aynı zamanda etkilediğimiz, etkilendiğimiz ve şekillendirdiğimiz bir yerdir. Bu çalışmanın amacı, spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin çevre sorunlarına yaklaşımları ile çevreye duyarlılıklarını belirleyerek, farklı değişkenler açısından incelenmesidir. Araştırmada veriler, Kişisel Bilgi Formu ile Timur ve Yılmaz tarafından 2013 yılında Türkçeye uyarlanarak geçerlik güvenirlik çalışması yapılan 20 madde ve 6 alt boyuttan oluşan Çevre Davranış Ölçeği ile toplanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 26 istatistik programı kullanılmıştır. İnönü Üniversitesi Spor Bilimleri Fakültesinde okuyan lisans öğrencileri katılımcı olarak dahil edilmiştir. Araştırma kapsamında elde edilen bulgulara göre Spor Bilimleri Fakültesi kız öğrencilerinin erkek öğrencilere göre çevreye daha duyarlı oldukları ve bireylerin yaşları ilerledikçe çevre duyarlılığının arttığı, eğitim düzeyinde ise kişinin sadece kendi yararına olan aktivitelerde duyarlı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çevre sorunlarının önlenmesi ve çözümü için bireylerin eğitilmesi ve çevreye yönelik olumlu tutumlar geliştirmesi büyük önem taşımaktadır. Çünkü çevre bilinci olmayan ve duyarsız bireylerin, çevrenin korunması ve sürdürülebilirliği konusunda gerekli adımları atmaları oldukça zordur. Bu nedenle, çevre duyarlılığı konusunda toplumda farkındalık yaratılması gerekmektedir. Benzer çalışmaların tekrarlanması ve çevre duyarlılığı konusunda sürdürülebilir bir eğitim sürecinin devam ettirilmesi önemlidir.
Referanslar
Acungil, Y. (2020). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Tutum Ve Davranış Düzeylerini Belirlemeye Yönelik Bir Çalışma: Tokat Gaziosmanpaşa Üniversitesi Örneği. Ankara Üniversitesi Sbf Dergisi, 75 (3), 997-1032.
Akten, M. & Akten, S. (2011). ‟Rekreasyon Potansiyellerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Model Yaklaşımı: Gülez Yöntemi‟, I. Ulusal Sarıgöl İlçesi ve Değerlendirme Sempozyumu, Sarıgöl.
Akyüz, H. Kul, M. & Yaşartürk, F. (2016). Rekreasyon Açısından Ormanlar Ve Çevre. International Journal Of Sport Culture And Science, 2 (Special Issue 1), 881-890.
Büyüköztürk, Ş. Çakmak, E. Akgün, Ö. Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Atıf İndeksi.
Büyüköztürk, Ş. Çokluk-Bökeoğlu, Ö. & Köklü, N. (2011). Sosyal Bilimler İçin İstatistik (7.baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
Coşanay, B. (2018). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının (Beş-Altı Yaş) Çevresel Tutumlarının Çocuk Ve Öğretmen Değişkenleri Açısından İncelenmesi. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. SB Enstitüsü, İnönü Üniversitesi.
Çabuk, B. & Karacaoğlu, C. (2003). Üniversite Öğrencilerinin Çevre Duyarlılıklarının İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 1(36), 189-198.
Demirel, M. Gürbüz, B. & Karaküçük, S. (2009). Rekreasyonel Aktivitelere Katılımın Çevreye Yönelik Tutum Üzerindeki Etkisi Ve Yeni Ekolojik Paradigma Ölçeği’nin Geçerliği Ve Güvenirliği. Spormetre Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(2), 47-50.
Erol, G. (2005). Sınıf Öğretmenliği İkinci Sınıf Öğrencilerinin Çevre Ve Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. [Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi]. FB Enstitüsü, Pamukkale Üniversitesi.
Goldman, D. Yavetz, B. & Pe’er, S. (2006). Environmental literacy in teacher training in Israel: Environmental behavior of new students. Journal of Environmental Education, 38(1), 3–22.
Gökçe B. (1998). Toplumsal Bilimlerde Araştırma. Savaş Yayınları.
Kanbak, A. (2015). Üniversite Öğrencilerinin Çevresel Tutum Ve Davranışları: Farklı Değişkenler Açısından Kocaeli Üniversitesi Örneği. Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1(30), 77-90.
Koçak, F. & Balcı, V. (2010). Doğada Yapılan Sportif Etkinliklerde Çevresel Sürdürülebilirlik. Ankara Üniversitesi Çevrebilimleri Dergisi, 2(2), 213-222. https://doi.org/10.1501/csaum_0000000037.
Şama, E. (2003). Öğretmen Adaylarının Çevre Sorunlarına Yönelik Tutumları. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 4-46.
Timur, S. & Yılmaz, M. (2013). Çevre Davranış Ölçeğinin Türkçe ’ye Uyarlanması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(2), 317-333.
Torun, B. Aydemir, K. & Gül, A. (2023). Öğretmen Adaylarının Çevre Bilinci Ve Çevresel Duyarlılıklarının Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Anadolu Öğretmen Dergisi, 7(1), 1-24. https://doi.org/10.35346/aod.1250635.
Uyekı, S. & Holland, J. (2000). Diffusion Of Pro-Environment Attitudes? American Behavioral Scientist, 43(4), 646-662. https://doi.org/10.1177/00027640021955478.
Yazıcıoğlu Y, Erdoğan S. (2004). Spss Uygulamalı Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Detay Yayıncılık.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
