Kurum İçi Halkla İlişkiler ve Örgütsel Bağlılık Üzerine Bir İlişkisel Desen: Kars Belediyesi Örneği
Abstract views: 35
/ 
PDF downloads: 27
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14538741Anahtar Kelimeler:
Örgütsel Bağlılık, Kurum İçi Halkla İlişkiler, İnsan Odaklı Yönetim, İç Paydaş, Hedef KitleÖzet
Küreselleşmenin etkisiyle artan rekabet karşısında nitelikli iş gücünü elinde tutabilen örgütlerin başarılı bir şekilde iş dünyasında varlıklarını devam ettirebildikleri görülmektedir. Örgütlerin insan odaklı bir bakış açısıyla hareket edebildikleri ölçüde çalışanların sadakatini kazanabilecekleri düşünülmektedir. Zira insan odaklı yaklaşım salt işin teknik yönüyle sınırlı kalmamakta; aynı zamanda çalışanların duygusal ve psikolojik özelliklerinin de önemsenmesinin gerekliliğine vurgu yapmaktadır. Bu doğrultuda yapılan literatür taramasında çalışanlar üzerinde örgütsel bağlılığın oluşturulmasında kurum içi halkla ilişkiler uygulamalarının önemli bir rolü olduğu tespit edilmiştir. Bu çalışma kurum içi halkla ilişkilerin örgütsel bağlılık üzerine etkisini ortaya koymaya yönelik bir alan araştırmasıdır. Bu amaç çerçevesinde Kars Belediyesi’nin 170 ofis çalışanı araştırmanın örneklemi olarak belirlenmiş ve 57’si kadın, 67’si erkek olmak üzere toplamda 124 çalışanın katılım sağladığı bir çalışma yürütülmüştür. T-Test ve Anova test analizlerine göre, kurum içi halkla ilişkiler ve örgütsel bağlılık arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bu bağlamda, çalışanların demografik özelliklerine göre kurum içi halkla ilişkiler faaliyetlerinin örgütsel bağlılık üzerinde bir etkisinin olmadığı söylenebilir. Ancak, regresyon analizinden elde edilen bulgular kurum içi halkla ilişkiler ve örgütsel bağlılık arasında anlamlı ve pozitif bir ilişki olduğunu ortaya koymuştur. Bu çalışmadan elde edilen bulguların, çalışanların örgütte muhafaza edilmesinde, performans ve verimliliklerinin artırılmasında, ayrıca kurum kültürünün güçlendirilmesinde kurum içi halkla ilişkiler çabalarının önemine dikkat çekmesi umulmaktadır.
Referanslar
Allen, N.J., Meyer, J.P. ( 1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 1-18.
Allen, M.W. (1992). communication and organizational commitment: perceived organizational support as a mediating factor. Communication Quarterly, 40(4), 357-367.
Allen, N. J., Meyer, J. P. ( 1996). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: an examination of construct validity. Journal of Vocational Behavior, 49, 252–276.
Alrayes, N. S., Rady, Y. A., & Khatiry, A. R. (2021). An analysis of transformational leadership and organızational loyalty among academics at a saudi university. Journal of Language and Linguistic Studies, 17(4), 2403-2418.
Arqawi, S. M., Al-Hila, A. A., Abu Naser, S. S., & Al Shobaki, M. J. (2018). The effect of procedural justice on the organizational loyalty of faculty staff in universities. International Journal of Academic Management Science Research (IJAMSR), 2(10), 30-44.
Bansal, H. S., Mendelson, M. B., & Sharma, B. (2001). The impact of internal marketing activities on external marketing outcomes. Journal of Quality Management, 6(1), 61-76.
Becerikli, S. Y. (2000). Örgüt kültürü oluşumunda örgüt içi iletişim ve kurum içi halkla ilişkilerin rolü: Beğendik AŞ örneği. Selçuk İletişim, 1(2), 73-89.
Becktel, K. L. (2018). The bond between public relations and brand loyalty: exploring brand-public relationships (Doctoral dissertation). San Diego State University
Childers Hon, L., & Grunig, J. E. (1999). Guidelines for measuring relationships in public relations. The Institute for Public Relations.
Çalışkan, S. (2017). Üniversitelerde kurum içi halkla ilişkiler etkinliklerinin çalışan bağlılığına etkisi: akademik çalışanlara yönelik bir araştırma ( Yüksek Lisans Tezi ). Yaşar Üniversitesi.
Çetin, M., Kayır, H. (2010). Örgütsel bağlılık ve halkla ilişkiler. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik, 45(1), 40-64.
Demir, H., Usta, R., & Okan, T. (2008). İçsel pazarlamanın örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 135-161.
Demirkan, T. (2018). Sağlık kurumlarında iç halkla ilişkilerin yeri ve önemi üzerine bir örnek çalışma (okan üniversitesi hastanesi) (Yüksek Lisans Tezi,). Okan Üniversitesi
Geçikli, F. (2010). Halkla ilişkiler ve iletişim. Beta Basım Yayım Dağıtım.
Geçikli, F. (2017). Halkla ilişkiler, Geçikli, F. (Ed.), Halkla ilişkilerin kavramsal çerçevesi ve kapsamı (s.8). Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
Gill, R. (2011). Corporate storytelling as an effective internal public relations strategy. International Business and Management, 3(1), 17-25.
Gül, N. (2019). İç müşterilerin kurumsal itibar algılarının, örgütsel bağlılıkları üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu Üniversitesi
Güneş, A. (2009). Kamu kurum ve kuruluşlarında halkla ilişkiler kavramını tanımı, yeri ve önemi üzerine bir yaklaşım. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(1), 71-79.
Güzelcik Ural, E. (2002). İnsan kaynakları yönetiminin etkinliğinde kurum içi halkla ilişkilerin önemi ve bir uygulama. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, (1), 233-251.
Ha, J. C., & Lee, J. W. (2022). Realization of a sustainable high-performance organization through procedural justice: the dual mediating role of organizational trust and organizational commitment. Sustainability, 14(3), 1259.
Işık, T. ( 2020). Kurum içi halkla ilişkiler ve örgütsel bağlılık: uygulamalı bir çalışma ( Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi
Jauhari, H., & Singh, S. (2013). Perceived diversity climate and employees’ organizational loyalty. Equality, Diversity and Inclusion: An International Journal, 32(3), 262–276.
Kayır, H. (2008). Örgütsel bağlılığın artırılmasında halkla ilişkilerin önemi: tusaş. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi
Küçükkurt, M.(1994). Halkla ilişkiler açısından halk kavramı. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, (5), 259-270.
Meyer, J. P., Becker, T. E., & Van Dick, R. (2006). Social identities and commitments at work: Toward an integrative model. Journal of Organizational Behavior, 27(5), 665–683.
Mıhcıoğlu, C. (1970). Halkla ilişkiler nedir?. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 3(1), 91-108.
Postmes, T., Tanis, M., & De Wit, B. (2001). Communication and commitment in organizations: a social identity approach. Group Processes & Intergroup Relations, 4(3), 227-246.
Trombetta, J. J., & Rogers, D. P. (1988). Communication climate, job satisfaction, and organizational commitment: the effects of information adequacy, communication openness, and decision participation. Management Communication Quarterly, 1(4), 494-514.
Türk Dil Kurumu. (2022). Türk Dil Kurumu Sözlüğü. https://sozluk.gov.tr
Uztuğ, F. (2003). Halkla ilişkiler ve iletişim. In F. Uztuğ (Ed.), İç güvenlik güçlerinin kurumsal imajı ve halkla ilişkiler (s. 11). Anadolu Üniversitesi Yayını.
Walden, J., Jung, E. H., & Westerman, C. Y. (2017). Employee communication, job engagement, and organizational commitment: a study of members of the millennial generation. Journal of Public Relations Research, 29(2-3), 73-89.
Yeşilkaya, M. (2015). Örgütsel bağlılık düzeyinin demografik özellikler açısından gösterdiği farklılıkların istatistiksel yöntemlerle incelenmesi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(9), 185-194.
Yıldırım, G. (2020). Halkla ilişkilerde paydaş teorisi perspektifinden kurum içi iletişimin çalışanların kurumsal bağlılıklarına etkisi. Selçuk İletişim, 13(2), 438-470.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2024 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
