A Relational Pattern on Internal Public Relaiıons and Organizational Loyalty: The Case of Kars Municipality
Abstract views: 60
/ 
PDF downloads: 9
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.14538741Keywords:
Organizational Commitment, Internal Public Relations, Human- Oriented Management, Internal Stakeholder, Target AudienceAbstract
It is seen that organizations that can retain their qualified workforce in the face of increasing competition with the effect of globalization can successfully continue their existence in the business world. It is thought that organizations can gain the loyalty of their employees to the extent that they can act with a human-oriented perspective. Because the human-oriented approach is not limited to the technical side of the job; At the same time, it emphasizes the necessity of paying attention to the emotional and psychological characteristics of employees. In the literature review conducted in this direction, it has been determined that internal public relations practices have an important role in creating organizational commitment on employees. This study is a field study aimed at revealing the effect of internal public relations on organizational commitment. In line with this objective, the sample for the study consisted of 170 office employees from Kars Municipality, with a total of 124 participants, comprising 57 women and 67 men. According to T-Test and ANOVA analyses, no significant difference was found between internal public relations and organizational commitment. In this context, it can be stated that internal public relations activities do not have an impact on organizational commitment based on employees’ demographic characteristics. However, findings from the regression analysis revealed a significant and positive relationship between internal public relations and organizational commitment. It is hoped that the findings obtained from this study will draw attention to the importance of internal public relations efforts in retaining employees in the organization, increasing their performance and productivity, and also strengthening the corporate culture.
References
Allen, N.J., Meyer, J.P. ( 1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1), 1-18.
Allen, M.W. (1992). communication and organizational commitment: perceived organizational support as a mediating factor. Communication Quarterly, 40(4), 357-367.
Allen, N. J., Meyer, J. P. ( 1996). Affective, continuance, and normative commitment to the organization: an examination of construct validity. Journal of Vocational Behavior, 49, 252–276.
Alrayes, N. S., Rady, Y. A., & Khatiry, A. R. (2021). An analysis of transformational leadership and organızational loyalty among academics at a saudi university. Journal of Language and Linguistic Studies, 17(4), 2403-2418.
Arqawi, S. M., Al-Hila, A. A., Abu Naser, S. S., & Al Shobaki, M. J. (2018). The effect of procedural justice on the organizational loyalty of faculty staff in universities. International Journal of Academic Management Science Research (IJAMSR), 2(10), 30-44.
Bansal, H. S., Mendelson, M. B., & Sharma, B. (2001). The impact of internal marketing activities on external marketing outcomes. Journal of Quality Management, 6(1), 61-76.
Becerikli, S. Y. (2000). Örgüt kültürü oluşumunda örgüt içi iletişim ve kurum içi halkla ilişkilerin rolü: Beğendik AŞ örneği. Selçuk İletişim, 1(2), 73-89.
Becktel, K. L. (2018). The bond between public relations and brand loyalty: exploring brand-public relationships (Doctoral dissertation). San Diego State University
Childers Hon, L., & Grunig, J. E. (1999). Guidelines for measuring relationships in public relations. The Institute for Public Relations.
Çalışkan, S. (2017). Üniversitelerde kurum içi halkla ilişkiler etkinliklerinin çalışan bağlılığına etkisi: akademik çalışanlara yönelik bir araştırma ( Yüksek Lisans Tezi ). Yaşar Üniversitesi.
Çetin, M., Kayır, H. (2010). Örgütsel bağlılık ve halkla ilişkiler. Üçüncü Sektör Kooperatifçilik, 45(1), 40-64.
Demir, H., Usta, R., & Okan, T. (2008). İçsel pazarlamanın örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 26(2), 135-161.
Demirkan, T. (2018). Sağlık kurumlarında iç halkla ilişkilerin yeri ve önemi üzerine bir örnek çalışma (okan üniversitesi hastanesi) (Yüksek Lisans Tezi,). Okan Üniversitesi
Geçikli, F. (2010). Halkla ilişkiler ve iletişim. Beta Basım Yayım Dağıtım.
Geçikli, F. (2017). Halkla ilişkiler, Geçikli, F. (Ed.), Halkla ilişkilerin kavramsal çerçevesi ve kapsamı (s.8). Atatürk Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayını.
Gill, R. (2011). Corporate storytelling as an effective internal public relations strategy. International Business and Management, 3(1), 17-25.
Gül, N. (2019). İç müşterilerin kurumsal itibar algılarının, örgütsel bağlılıkları üzerine etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Kastamonu Üniversitesi
Güneş, A. (2009). Kamu kurum ve kuruluşlarında halkla ilişkiler kavramını tanımı, yeri ve önemi üzerine bir yaklaşım. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(1), 71-79.
Güzelcik Ural, E. (2002). İnsan kaynakları yönetiminin etkinliğinde kurum içi halkla ilişkilerin önemi ve bir uygulama. İstanbul Ticaret Üniversitesi Dergisi, (1), 233-251.
Ha, J. C., & Lee, J. W. (2022). Realization of a sustainable high-performance organization through procedural justice: the dual mediating role of organizational trust and organizational commitment. Sustainability, 14(3), 1259.
Işık, T. ( 2020). Kurum içi halkla ilişkiler ve örgütsel bağlılık: uygulamalı bir çalışma ( Doktora Tezi). Selçuk Üniversitesi
Jauhari, H., & Singh, S. (2013). Perceived diversity climate and employees’ organizational loyalty. Equality, Diversity and Inclusion: An International Journal, 32(3), 262–276.
Kayır, H. (2008). Örgütsel bağlılığın artırılmasında halkla ilişkilerin önemi: tusaş. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi
Küçükkurt, M.(1994). Halkla ilişkiler açısından halk kavramı. Kurgu Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli İletişim Dergisi, (5), 259-270.
Meyer, J. P., Becker, T. E., & Van Dick, R. (2006). Social identities and commitments at work: Toward an integrative model. Journal of Organizational Behavior, 27(5), 665–683.
Mıhcıoğlu, C. (1970). Halkla ilişkiler nedir?. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 3(1), 91-108.
Postmes, T., Tanis, M., & De Wit, B. (2001). Communication and commitment in organizations: a social identity approach. Group Processes & Intergroup Relations, 4(3), 227-246.
Trombetta, J. J., & Rogers, D. P. (1988). Communication climate, job satisfaction, and organizational commitment: the effects of information adequacy, communication openness, and decision participation. Management Communication Quarterly, 1(4), 494-514.
Türk Dil Kurumu. (2022). Türk Dil Kurumu Sözlüğü. https://sozluk.gov.tr
Uztuğ, F. (2003). Halkla ilişkiler ve iletişim. In F. Uztuğ (Ed.), İç güvenlik güçlerinin kurumsal imajı ve halkla ilişkiler (s. 11). Anadolu Üniversitesi Yayını.
Walden, J., Jung, E. H., & Westerman, C. Y. (2017). Employee communication, job engagement, and organizational commitment: a study of members of the millennial generation. Journal of Public Relations Research, 29(2-3), 73-89.
Yeşilkaya, M. (2015). Örgütsel bağlılık düzeyinin demografik özellikler açısından gösterdiği farklılıkların istatistiksel yöntemlerle incelenmesi. Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(9), 185-194.
Yıldırım, G. (2020). Halkla ilişkilerde paydaş teorisi perspektifinden kurum içi iletişimin çalışanların kurumsal bağlılıklarına etkisi. Selçuk İletişim, 13(2), 438-470.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 INTERNATIONAL JOURNAL OF SOCIAL HUMANITIES SCIENCES RESEARCH
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
