HAŞİMOTO TANISI ALMIŞ KADIN HASTALARDA TRAVMATİK YAŞANTILARIN VE KOŞULSUZ KENDİNİ KABULÜN DEĞERLENDİRİLMESİ: KANTİTATİF VE KALİTATİF BİR ÇALIŞMA

Özet

Çalışmanın ana hedefi, Türkiye'de üzerine çok az çalışılan Haşimoto hastalığını psikolojik açılardan incelemek olmuştur. Bu rahatsızlık kadınlarda üç kat daha yaygın olduğundan, bu çalışma kadınları ele almış ve çalışmaya Haşimoto tanısı almış ve tedavi görmekte olan ve başka psikiyatrik ve nörolojik bir rahatsızlığı olmayan, 18-45 yaş aralığında 25 kadın katılmıştır. Çalışmada bu kadınların geçmiş travmatik yaşantıları ve şimdiki koşulsuz kendilerini kabul düzeyleri, hem Travmatik Yaşantılar Ölçeği (TYÖ) ve Koşulsuz Kendini Kabul Ölçeği (KKKÖ), hem de kalitatif araştırmalar için yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile araştırılmış, niteliksel veriler tümevarım yöntemi ile değerlendirilir iken, niceliksel veriler istatistiksel yöntemler ile analiz edilmiştir. Bulgulara göre, travmatik yaşantılar açısından cinsel travma yaşamış olmanın Haşimoto hastalığı ile anlamlı bir ilişkisinin olmadığı; katılımcılarının çoğunluğunun da koşulsuz kendilerini kabullerinin düşük olduğu saptanmıştır. Tümevarım yöntemi ile incelenen görüşmelerden saptanan sekiz ortak tema arasında, Haşimoto hastalığı olan kadınlarda erken dönem anne-kız ilişkisinde ve bunun iletim kalitesinde yetersizliklerin olduğu dikkat çekmiştir. Haşimoto hastalığına yönelik yapılabilecek ileriki çalışmalar ve bu hasta grubunda dikkate alınabilecek terapötik unsurlar bu sonuçlar kapsamında tartışılmıştır.