BİYOLOJİK SİLAHLAR: MARİNA FİORATO’NUN ŞİFACI ROMANINDA VEBA HASTALIĞINI BİYOLOJİK AJAN OLARAK KURGULAMASI ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Özet

İnsanlık tarihi boyunca toplumların karşılaştığı en büyük felaketlerden biri olan salgın hastalıklar, meydana geldiği bölgelerde önemli coğrafi, siyasi, ekonomik, demografik ve kültürel değişikliklere sebep olmuştur. Modern toplumlar için nükleer bir savaş felaketinin sonuçları ile Orta Çağ Avrupa’sında özellikle 1348-1351 yılları arasında yaşanan veba salgınlarının sonuçları paralellik gösterir. Biyolojik silah olarak da kullanılan veba hastalığı bilinen en eski ve en tehlikeli ajanlar arasında gösterilir. Kaffa (Kırım’da) kuşatması sırasında Tatarların vebalı insan cesetlerini mancınıklarla şehir surları üzerinden fırlatarak, Cenevizlilere karşı biyolojik savaş başlatması, veba hastalığı taşıyan insan bedenini silah olarak kullanılmasında en bilinen örneğidir. Bu araştırma da Maria Fiorato’nun Şifacı isimli romanında Osmanlı Devleti’nin veba ajanını, Venedik Cumhuriyeti’ne karşı biyolojik bir savaş olarak kurgulaması incelenmiş, veba salgınları üzerinden doğu-batı karşılaştırmalarıyla, Osmanlı Devleti ve Venedik Devleti arasındaki siyasi ve kültürel ilişkiler irdelenmiştir