GENEL OLARAK VAROLUŞÇULUĞA BAKIŞ VE VAROLUŞÇULUK ÇEŞİTLERİ

Özet

Varoluşçuluk felsefenin temelini oluşturan iki kavram vardır. Bunlar öz ve varlık şeklindedir. Öz, bir varlığın ne olduğunu
gösteren ve varlığı kendisi yapan şeydir. İlkçağ filozofları bu tanımdan hareket ile özün, varlıktan önce geldiğini ve her
varlığın bir öze sahip olarak varlık âlemine geldiklerini söylemişlerdir. Bu düşünceler felsefede özcü felsefe adı altında
varlığını sürdürmektedir.
Varoluşçuluğa göre, varlığa ilişkin araştırma, var olanların aralarından bir seçim yapmak durumunda olduğu farklı
olanaklarla karşı karşıya gelmeyi gerektirmektedir. Diğer bir ifadeyle, varoluşçu felsefe, geleneksel felsefenin öne
sürdüğü tarzda, özün varoluştan önce değil de, varoluşun özden önce geldiğini savunurlar. İnsanların önce var olduğunu
sonra ise kendisini tanımlayıp, özünü oluşturduğunu ifade ederler.
Varoluşçuluk, evrenin özü itibariyle saçma veya anlamsız olduğunu, evrenin rasyonel bir tarafının bulunmadığını, evrene
anlamlandırmanın insanlar tarafından verildiğini ortaya koyarlar.