ÇOCUK İÇİN CEZA MEKÂNLARI

Özet

Suç ve ceza kavramları insanlık tarihi ile beraber var olmuştur. En ilkel kabilelerde bile yazılı olmayan kurallara uymayan bireylerin suç işledikleri kabul edilmiştir. Bireylerin yaşama biçimlerini şekillendiren sözlü ve yazılı kurallar vardır. Suç kavramı zamana ve zaman içerisindeki sözlü ve yazılı kurallara göre şekillenmişlerdir. Toplumsal düzenin bozulmaması için konulan sözlü veya yazılı kuralları yerine getirmemek suç olarak adlandırılmaktadır. Suç ile ilgili birbirinden farklı birçok tanım yapılmaktadır. Ceza kavramında ise ilk olarak bedensel cezalar kullanılmaktadır. Zaman içerisinde bedensel cezaların yerini hürriyeti bağlayıcı cezalar almıştır. Hürriyeti bağlayıcı cezalarla beraber hapishaneler, cezaevleri oluşmaya başlamıştır. Kapatılma mekânlarında ilk olarak toplum tarafından kabul görmeyen suçlular, hastalar, evsizler, sokak çocukları beraber kalmaktayken daha sonra bu mekânlar suçlular için tasarlanan özel mekânlara dönüşmüşlerdir.
Tarih boyunca çocukluk kavramı değişik şekillerde tanımlanmıştır. On yedinci yüzyılda ise çocukluğun farklı bir evre olduğu kabul edilmeye başlanmıştır. On yedinci yüzyıldan sonra çocukluk kavramının varlığı kabul görmüştür. Yirminci yüzyıl ise çocuk yüzyılı olarak kabul edilmiştir. Çocukluk olgusu kabul gördükten sonra çocuk suçluluğu üzerine birçok düşünce ileri sürülmüştür. Düşünceler, teoriler ve kanunlar sonucu çocuk suçluluğu ve yetişkin suçluluğu birbirinden farklı kavramlar olarak kabul edilmiştir. Çocuklar yetişkinlerin öğrettikleri kadar suçun farkındalardır. Çocukların suça itilme sebepleri çocuklara suçun tam olarak öğretilmemesi ve çocukların çocuk haklarından tam olarak faydalanamamalarından kaynaklanmaktadır. Çocuklar temel ihtiyaçları olan aile içi huzurdan, sevgiden, ilgiden ve eğitimden; okulda eğitim ve iyiye yönlendirici çalışmalardan, nitelikli sosyal çevreden yoksun kalarak bireysel faktörler olan biyolojik-fiziki ve psikolojik faktörlerinde etkisiyle suça itilmektedirler. Bu sebeple çocukların suç işlemiş olmaları sonucu çocuklara ceza vermek yerine çocuklar topluma geri kazandırılmalılardır; çünkü çocukların suça karışması çocukların değil toplumun suçudur.
Çocukların topluma geri kazandırılması için belirli fiziksel-psikolojik mekânlar içerisinde yetişmesi gerekmektedir. Çalışma kapsamında Türkiye’de suça itilmiş çocukların kapatıldığı mekânlar tespit edilmiştir. Tespit edilen mekânların mekânsal analizi yapılmıştır. Sonuç olarak suça itilmiş çocukların hayata geri kazandırılabilmeleri için ilk olarak ceza mekânlarının ıslah edilmesi gerekmektedir