Okuma Güçlüğünü Gidermede “Orton-Gillingham Yöntemi”
Abstract views: 305
/ 
PDF downloads: 92
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.10431532Anahtar Kelimeler:
Akıcı okuma, okuduğunu anlama, okuma güçlüğü, Orton-Gillingham yöntemiÖzet
Okuma güçlüğü, dil ve iletişim yetenekleri açısından kritik bir öneme sahip olan okuma becerisini olumsuz yönde etkileyebilen bir durumdur. Bu güçlük, bireylerin metinleri anlama becerisini engelleyebilir ve eğitimde önemli bir engel oluşturabilir. Bu durum, okuma güçlüğü yaşayan bireyler için etkili öğretim yaklaşımlarının araştırılması ve geliştirilmesi gerekliliğini ortaya koymaktadır. Orton-Gillingham yöntemi, özellikle okuma güçlüğü çeken bireylere yönelik katkı sağlayan bir öğretim yaklaşımı olarak dikkat çekmektedir. Bu bağlamda yapılan araştırma, Orton-Gillingham yaklaşımına dayalı okuma öğretiminin, okuma güçlüğü yaşayan öğrencilerin akıcı okuma ve okuduğunu anlama becerileri üzerindeki etkisini incelemeyi amaçlamıştır. Çalışma nitel araştırma deseninin eylem araştırması modeliyle tasarlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunun oluşturulmasında, nitel araştırmanın amaçlı örnekleme yöntemlerinden biri olan ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma, okuma güçlüğü yaşayan beş öğrenci ile yürütülmüştür. Araştırma kapsamında çalışma grubuna dahil edilen öğrencilerin, Orton-Gillingham okuma programı uygulama öncesinde ve sonrasında akıcı okuma ve okuduğunu anlama beceri düzeyleri belirlenmiştir. Öğrencilerin akıcı okuma ve okuduğunu anlama düzeyini tespit etmede “Yanlış Analizi Envanteri” kullanılmıştır. Verilerin toplanması, analizi ve uygulama sırasında video kamera, ses kaydı ve bilgisayar gibi teknolojik araçlardan faydalanılmıştır. Çalışma grubundaki öğrenciler hakkında bilgi edinebilmek amacıyla “Kişisel Bilgi Formu” ile okul müdürü, sınıf öğretmeni, rehber öğretmen ve öğrenci ailelerinden öğrenciler hakkında bilgiler toplanılmıştır. Orton-Gillingham yaklaşımına dayalı olarak planlanan uygulama süreci 12 hafta sürmüş, toplamda 216 ders saati çalışılmıştır. Çalışma her öğrenci için bireysel olarak uygulanmış ve aynı zamanda uygulama boyunca iki kez de küçük grup çalışması yapılmış ve etkinlikler buna göre hazırlanmıştır. Çalışma sonucunda Orton-Gillingham yaklaşımına dayalı okuma öğretiminin okuma güçlüğü yaşayan öğrencilerin akıcı okuma ve okuduğunu anlama becerileri üzerinde olumlu yönde etkili olduğu görülmüştür.
Referanslar
Akyol, H. (2010). Türkçe ilkokuma yazma öğretimi. PegemA.
Akyol, H. (2012). Türkçe öğretim yöntemleri. PegemA.
Akyol, H., & Temur, T. (2006). İlköğretim 3. sınıf öğrencilerinin okuma düzeyleri ve sesli okuma hataları. EKEV Akademi Dergisi, 29, 259- 274.
Arıcı, A. F. (2008). Okuma eğitimi. Pegem Akademi.
Birsh, Judith R. (2005). Multisensory teaching of basic language skills. Brookes.
Bothina, M. H. A. (2023). Using online Orton-Gillingham lessons to teach reading comprehensionand word recognition to preschool childrenat risk for dyslexia. Psycholinguistics. 33 (2), 6–28. https://doi.org/10.31470/2309-1797-2023-33-2-6-28
Clark, D. & Uhry, J. (1995). Dyslexia: theory and practice of remedial ınstruction. York.
Cohen, L. & Manion, L. (1996). Research methods in education. Routledge (4. Baskı).
Creswell, J. W. (2012). Educational research: Planning, conducting and evaluating quantitative and qualitative research. MA: Pearson.
Davis, J. B. (2011). The Effects of an Orton-Gillingham-based reading ıntervention on students with emotional/behavior disorders. [Unpublished Doctoral Dissertation]. The University of Toledo.
Demirel, Ö. & Şahinel, M. (2009). Türkçe ve sınıf öğretmenleri için Türkçe öğretimi. PegemA.
Denton, C. A., Foorman, B. R., & Mathes, P. G. (2003). Perspective: Schools that “beat the odds”: Implications for reading instruction. Remedial and Special Education, 24(5), 258-261.
Donah, S. (2012). The effıcacy of an after-school based tutorıng program ın Orton-Gıllıngham approach, [Unpublished Doctoral Dissertation]. American International College.
Dündar, H., & Akyol, H. (2014). Okuma ve anlama problemlerinin tespiti ve giderilmesine ilişkin örnek olay çalışması. Eğitim ve Bilim. 39(171), 361-377.
Ekwall, E.E. & J.L.Shanker.(1988). Diagnosis and remediation of the disabled reader (2. Baskı.), Allyn & Bacon.
Elbro, C. (2010). Dyslexia as disability or handicap: When does vocabulary matter? Journal of Learning Disabilities, 43, 469-478
Foorman, B. R., Francis, D. J.,Winikates, D., Mehta, P., Schatschneider, C., & Fletcher, J. M. (1997). Early interventions for children with learning disabilities. Scientific Studies in Reading, 1, 255–276.
Fraenkel, J., Wallen, N., & Hyun (2012). How to design and evaluate research in education. McGraw-Hill
Goswami, U. (2008). Reading, dyslexia and the brain. Educational Research, 50, 135- 148.
Gray, E. S. (2008). Understanding dyslexia and its instructional implications: A case to support intense intervention. Literacy Research and Instruction, 47, 116-123.
Guyer, B.P. & Sabatino, D. (1989). The effectiveness of a multisensory alphabetic phonetic approach with college students who are learning disabled. Journal of Learning Disabilities, 22(7), 430-434.
Guyer, B., Banks, S., Guyer, K. (1993). Spelling improvement for college students who are dyslexic. Annals of Dyslexia. 43 (1), 186-193.
Güneş, F. (2007). Ses temelli cümle yöntemi ve zihinsel yapılandırma. Nobel.
Güneş, F. (2009). Türkçe öğretiminde günümüz gelişmeleri ve yapılandırıcı yaklaşım. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 6 (11), 1-21.
Hook, P., Macaruso, P., & Jones, S. (2001). Efficacy of fast for word training on facilitating acquisition of reading skills by children with reading difficulties: A longitudinal study. Annals of Dyslexia, 51, 75–96.
Joshi, R. M., Dahlgren, M., & Boulware-Gooden, R. (2002). Teaching reading in an inner city school through a multisensory approach. Annals of Dyslexia, 52, 229–242.
Kamps, D., Abbott, M., Greenwood, C., Wills, H., Veerkamp, M., & Kaufman, J. (2008). Effects of small-group reading instruction and curriculum differences for students most at risk in kindergarten: Two-year results for secondary- and tertiary-level interventions. Journal of Learning Disabilities, 41, 101-114. doi:10.1177/0022219407313412
Karakoç-Öztürk, B. (2012). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinin yazma kaygılarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21 (2), 59-72.
Karatay, H. (2007). İlköğretim Türkçe öğretmeni adaylarının okuduğunu anlama becerileri üzerine alan araştırması. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Karatay, H. (2013). Okuma eğitimi: kuram, uygulama, ölçme ve değerlendirme. Abdurrahman Güzel & Halit Karatay (Ed.). Türkçe Öğretim El Kitabı içinde (s. 221-264). Pegem Akademi.
Kuruyer, H. G. (2014). Zenginleştirilmiş okuma programının okuma güçlüğü olan öğrencilerin bilişsel süreç ve nöral yapılarına etkisi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kuşdemir, Y. (2014). Doğrudan öğretim modeli’nin ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin okuğunu anlama becerilerine etkisi. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Labat, H., Ecalle, J., Baldy, R., & Magnan, A. (2014). How can low-skilled 5-year-old children benefit from multisensory training on the acquisition of the alphabetic principle? Learning and Individual Differences. 29, 106-113.
Montgomery, J.L. (2013). A case study of the preventing academic failure orton-gillingham approach with five students who are deaf or hard of hearing: using the mediating tool of cued speech. [Unpublished Doctoral Dissertation]. Columbia Universty.
Oakland, T., Black, J. L., Stanford, G., Nussbaum, N. L., & Balise, R. R. (1998). An evaluation of the dyslexia training program: A multisensory method for promoting reading in students with reading disabilities. Journal of Learning Disabilities, 31, 140–147.
Özbay, M. (2008). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Öncü.
Özsoy, Y. (1984). Okuma yetersizliği. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. (1), 17-20.
Özyılmaz, G. ve Alcı, B. (2011), İlköğretim 7. sınıf öğrencilerine okuduğunu anlama stratejilerinin öğretiminin okuduğunu anlama başarısı üzerine etkisi, Kuramsal Eğitim Bilim Dergisi, (4), 71-91.
Pardo, L. S (2004). What every teacher needs to know about comprehension. The Reading Teacher Volume. 58, 3. https://doi.org/10.1598/RT.58.3.5.
Post, Y. (2003). Reflections. Teaching the secondary language functions of writing, spelling, and reading. Annals of Dyslexia, 53, 128-148.
Ritchey, K. D., & Goeke, J. L. (2006). Orton-Gillingham-Based reading instruction: A review of literature. Journal of Special Education. 40(3), 171-183.
Rose, T. & Zirkel, P. (2007). Orton-Gillingham methodology for students with reading disabilities. Journal of Special Education, 41, 171-185.
Scheffel, D., Shaw, J., & Shaw, R. (2008). The efficacy of a supplemental multi-sensory reading program for first-grade students. Reading Improvement, 45(3), 139-152.
Schnobrich, K. M. (2009). The relationship between literacy readiness and auditory and visual perception in kindergarteners, [Unpublished Master’s Thesis]. Miami University, Oxford.
Shaywitz, & Shaywitz, (2008). Paying attention to reading: The neurobiology of reading and dyslexia. Development and Psychopathology. 20: 1329-1349.
Simpson, S. Swanson, K. & Kunkel, J. (1992). The impact of an intensive multisensory reading program on a population of learning-disabled delinquents. Annals of Dyslexia, 42, 54-66.
Somekh, B. (2006). Action research: a methodology for chance and development. Maidenhead: Open University.
Stoner, J. (1991). Teaching at-risk students to read using specialized techniques in the regular classroom. Reading and writing. An Interdisciplinary Journal, 3, 19–30.
Sweet, A.P., Guthrie J.T., Ng M.M (1998) Teacher perceptions and student reading motivation. Journal of Educational Psychology, 90 (2), 210-223.
Vellutino, F. R., Fletcher, J. M., Snowling, M. J., & Scanlon, D. M. (2004). Specific readingdisability (Dyslexia): what have we learned in the past four decades? Journal of Child Psychology and Psychiatry, 45, 2-40.
Vickery, K. S., Reynolds, V. A., & Cochran, S. W. (1987). Multisensory teaching approach for reading, spelling and handwriting, Orton-Gillingham based curriculum, in a public school setting. Annals of Dyslexia, 37, 189-200.
Westrich-Bond, A. (1993). The effect of direct instruction of a synthetic sequential phonics program on the decoding abilities of elementary school learning disabled students, [Unpublished Doctoral Dissertation]. New Brunswick: The State University, Rutgers.
Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Seçkin.
Yıldız, M. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama, okuma motivasyonu ve okuma alışkanlıkları arasındaki ilişki. [Yayınlanmamış Doktora Tezi]. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
Yıldız, M., Ateş, S. ve Yıldırım, K., (2008). Opinions of parents with dyslexic children about the problems they and their children experience. 2nd International Conference on Special Education, Marmaris, Turkey, June 18-21.
Yıldız, M., & Akyol, H. (2010). Okuma bozukluğu olan bir öğrencinin okuma ve yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik bir durum çalışması. e-Journal of New World Sciences Academy Education Sciences, 1C0230, 5, (4), 1690-1700.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 International Journal of Social and Humanities Sciences Research (JSHSR)
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
