Algernon Blackwood’un “Söğütler”inde Korkunun Göstergebilimsel Temsilleri

Özet

İnsanlığın en temel duygularından biri olan korku bilinmeyene, anlamlandırılamayan ya da açıklanamayana karşı duyulan endişe ve gizemin bir bileşimidir. İnsanın hayatta kalma dürtüsü ile birleşerek en temel yaşamsal hislerden birini oluşturan korku unsurları insanlık tarihinde sayısız hikâye ve efsanenin temelini oluşturmuştur. Öte yandan edebiyat da evrensel korkulardan beslenerek, farklı dünya ve duygusal deneyimler aracılığıyla korkunun tezahürlerini somutlaştıran, sunan ya da yeniden üreten bir araç olmuştur. Bu bağlamda edebi eserler sadece bir aktarım, eğlence nesnesi ya da sıradan bir yapıt olmanın ötesinde içerinde barındırdığı simge, gönderim ve göstergeler ile insanlığın temel düşünce, duygu ve bilişsel sistemlerinde var olan pek çok olgunun yansımalarını da içerir. Metin üreticisinin kendi kişisel yaratım sürecinin yanında kültürel bellekte var olan bilginin de izleri, yansımaları ve hatta ifşası da bu göstergelerin yorumlanması ile açığa çıkabilir. Bu çalışmada Algernon Blackwood’un “Söğütler” adlı eserinden hareketle korku imgesinin dilsel düzlemde ne türden gönderimler ile temsilleştirildiği ve okuyucuda yaratılan korku hissinin nasıl bir dilsel semiyosfer yaratılarak oluşturulduğunun çözümlenmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda çalışmada öncelikle gösterge ve göstergelerin anlam üretimine değinilmekte, ardından metinde saptanan dilsel yapılar analiz edilerek dilin, korku imgesini açık ya da örtük bir biçimde nasıl resmettiği sunulmaktadır.