Demokratik Liderlik
Abstract views: 1850
/ 
PDF downloads: 246
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.8396702Anahtar Kelimeler:
Lider, Liderlik, Demokratik LiderlikÖzet
Liderlik, bir kişinin yer aldığı yeri, ortak bir amaca varmak için harekete geçirebilme yeteneği, onları yöneltme ve yönetme gücüdür. Lider, bulunduğu yeri motive eden, yapacağı işler için ilham kaynağı olan ve yapacağı fiillerin yöneticisi konumundadır. Demokratik lider ise bulunduğu yerin tüm kişilerinin düşüncelerini söylemelerine, teklifler yapmalarına imkan sağlayan ve onları karar almaya katan kişidir. Demokratik liderler, yöneticilik yetkisini bulunduğu ortamın diğer kişileri ile birlikte yapmaya özen gösterir. Varılmak istenen yere yalnız başına değil birlikte hareket ederek başarmayı şiar edinen demokratik liderlik tarzı, kişileri beraber çalışarak onları motive etmeyi onların bir şeyler başarabileceğini ve güven için ilham olmayı hedef alır. Demokratik liderler, kendilerinin bünyesinde çalışan kişileri karar alırken fikirlerine önem verir, onların da tekliflerde bulunmalarını sağlar. Ayrıca demokratik liderlikte lider, belirlediği amaca ulaşaka yolu bilen, teknik konular bakımından başka önerilerde bulunan, ama iş yaparken görev dağılımında bireyleri çok sıkmadan gruba yapacağı eleştirilerde objektik olan bireydir.
Referanslar
Arıkan, S. (2001). Otoriter ve Demokratik Liderlik Tarzları Acısından Atatürk' ün Liderlik Davranışlarının Değerlendirilmesi. H.U. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 19 (1), s. 231-257
Atsız, O. (2018). Turizm İşletmelerinde Demokratik Liderlik. Yozgat Bozok Üniversitesi Dergisi, 5(2),219-241.
Bursalıoğlu, Z. (1991). Eğitimde yenileşme ve demokratik liderlik. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 669-675.
Choi, S. (2007). Democratic Leadership: The lessons of exemplary models for democratic governance. International Journal of Leadership Studies, 2(3), 243-262.
Derin, R. (2016). Demokratik Liderlik ve Örgütsel Sinizm İlişkisi: Balıkesir İli Merkez İlçeleri Örneği. [Yüksek Lisans Tezi]. Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Dessler, G. (1988). Management. Prentice Hall, USA.
Erçetin, Ş. (2000). Lider Sarmalında Vizyon (2. Baskı). Nobel Yayın Dağıtım.
Eren, E. (2000). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi (6. Baskı). Beta Yayınları.
Eren, E. (2001). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi (7. Basım). Beta Yayınları.
Genç, N. (2007). Yönetim ve organizasyon. Seçkin Yayınevi.
Joschke, G. (1975). "Kemalizm'in Temel Düşünceleri", Atatürk Devrimleri 1. Milletlerarası Sempozyumu Bildirileri, Sermet Matbaası.
Kopelman, R. E., Prottas, D. J., & Davis, A. L. (2008). Douglas McGregor’s Theory X and Y: Toward a Construct-Valid Measure. Journal of Managerial Issues, 20, 255-271.
Lunenburg, F. C. ve Ornstein, A. C. (2013). Eğitim yönetimi (Çev. Ed. G. Arastaman). Nobel Yayın Dağıtım.
Polatoğlu, Y. (2020). Demokratik liderlik bakış açısıyla: Tevfik İleri. Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama.
Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2008). Örgütsel Psikoloji. Alfa Aktüel Yayınları.
Terzi, A.R. ve Çelik, H. (2016). Okul Yöneticilerinin Liderlik Stilleri ve Algılanan Örgütsel Destek İlişkisi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi. 5 (2), 87-98.
Tengilimoğlu, D. (2005). Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi., 4 (5), 1-16.
Wach, E. & Ward, R. (2013). Learning about qualitative document analysis. IDS Practice Paper in Brief, 13, 1-11.
Woods, P. (2005). Democratic leadership in education. London: Sage Publications Company.
Yörük, D. ve Dündar, S. (2011). Türkiye’deki yerel yöneticilerin benimsedikleri liderlik tarzlarına göre boyun eğici davranışlarının incelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 93-106
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 International JOURNAL OF SOCIAL HUMANITIES SCIENCES RESEARCH
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
